مسعود بصیری/
این روزها در میان همه جدال‌های حزبی و قبیلگی و اخبار ناراحت‌کننده درباره اقتصاد، می‌توان خبرهایی را هم شنید که نشان می‌دهد امید همچنان زنده است و زندگی در زیر لایه درگیری‌های کاذب به خوبی ادامه دارد.
دیروز رسانه‌ها از اهدای 1000 جهیزیه توسط سپاه و بسیج در استان فارس خبر دادند. همچنین آستان قدس رضوی دیروز اعلام کرد ۸۰۰ سری جهیزیه به زوجین جوان مناطق مرزی استان‌های خراسان رضوی و جنوبی اهدا شده است. سرپرست معاونت محرومیت‌زدایی آستان قدس رضوی گفته است در مجموع  2000 سری جهیزیه به زوجین مناطق محروم کشور اهدا شده است. 
این اخبار نشان می‌دهد با وجود القای برخی ناامیدی‌ها در جامعه، مهر و محبت و انسانیت در جامعه جاری است و برخی دستگاه‌ها و نهادهای انقلابی جدا از جنجال‌ها به روند خدمت‌رسانی خود ادامه می‌دهند و اجازه نمی‌دهند امور جاری مردم مانند ازدواج، تحصیل و رفع محرومیت بر روی زمین بماند.
واقعیت آن است که باید کاری کنیم که این اخبار بیشتر دیده شوند. این موضوعات نباید در لابه‌لای صفحات اجتماعی رسانه‌های دیجیتال و شبکه‌های مجازی گم شوند؛ چرا که این گونه اخبار امید را در دل مردم و محرومان زنده نگه داشته و بار روانی آن‌ها را نسبت به اتفاقات سیاسی و اقتصادی جامعه کاهش می‌دهد.
مردم عادی دنبال زندگی روان خود هستند و کاری به سیاست‌زدگی برخی اهالی سیاست ندارند. آن‌ها نمی‌خواهند اسیر بازی‌های حزبی و گروهی شوند و متأسفانه برخی افراد با سوءاستفاده از این خواسته، جاده دیگری را برای در اختیار نگه‌داشتن صندلی ریاست خود انتخاب کرده‌اند که مهم‌ترین کارکردهای آن ایجاد ناامیدی، تقویت فضای نتوانستن، عدم خودباوری و فراموش کردن مهربانی است.
ما باید بپذیریم که به نسبت بسیاری از کشورهای دنیا شرایط استوارتری در سرزمینمان حاکم است و می‌توانیم با همدلی و امید روزهای بهتری را برای خود رقم بزنیم. متأسفانه در سال‌های اخیر باور این مسئله توسط برخی افراد و بخصوص روشنفکران فضای مجازی کاهش پیدا کرده و مردم را به سمتی سوق داده‌اند که همیشه در حال انتظار برای یک اتفاق خاص به سر می‌برند. اتفاقی که در حقیقت توسط خود آن‌ها باید صورت پذیرد و آن اتفاق چیزی نیست مگر باور توان داخلی و نگاه به اقتصاد مقاومتی برای عبور از برخی مشکلات.
در این راستا نهادها و دستگاه‌های امیدبخش با رفتارهای به موقع خود اثر بسیار زیادی بر تقویت این روحیه دارند و بخصوص در شرایط کنونی باید کار آن‌ها مورد توجه ویژه رسانه‌ای قرار گیرد. ما نباید اجازه بدهیم که مردم در لابه‌لای اخبار مأیوس‌کننده خود را گم کرده و دائم منتظر یک اتفاق ناگوار جدید باشند.
مردم باید بدانند که با وجود همه مشکلات می‌توان چند هزار جهیزیه برای زوج‌های جوان تهیه کرد و به محرومان توجه ویژه کرد. این‌ها مسائلی نیست که نادیده انگاشته شود و در کوران اخبار سیاسیون به فراموشی سپرده شود. مردم باید متوجه شوند که همه کشور توسط آن‌هایی که به دنبال کارکرد انتخاباتی و شعارهای دلسردکننده است اداره نمی‌شود و هستند کسانی که شبانه‌روز خود را وقف اعتلا و آبادی این سرزمین کرده‌اند. 
واقعیت آن است که ما چاره‌ای جز این نداریم که روی پای خودمان بایستیم. باید متوجه باشیم که اگر بخواهیم می‌توانیم ققنوس پیروزی را از دل خاکستر تحریم‌ها و تهدیدها بیرون آورده و پروازی تازه را برایش رقم بزنیم و این شدنی نیست مگر با ترویج بیشتر مهربانی و همدلی در جامعه که امروز توسط برخی خیران و افراد جهادی در حال انجام است و باید به آن‌ها ضریب بیشتری داده شود. کار این افراد و دستگاه‌ها مانند کسی است که در اوج جنگ با دشمن با شیردلی صدای پیروزی را بر خاکریز‌های پرخطر فریاد می‌زند و دل‌های مبارزان را به ادامه نبرد و پیروزی گرم و امیدوار می‌کند.
باید دست این خدمتگزاران را بوسید و برای ادامه راه پرفتوح آن‌ها آستین‌ها را بالا زد و به یاریشان شتافت؛ چرا که پیروزی نهایی ما در گرو استفاده از ظرفیت‌های مردمی و کار جهادی و بدون چشمداشت است.