تحولات منطقه

گیلان-احسان الله شکری گفت: به خطر افتادن حیات آبزیان را یکی از مهم‌ترین آثار مخرب زیست محیطی آلودگی رودخانه‌های رشت است.

خطر حیات آبزیان از آثار مخرب آلودگی رودخانه‌های رشت است
زمان مطالعه: ۲ دقیقه

به گزارش قدس آنلاین به نقل از روابط عمومی محیط زیست گیلان، احسان الله شکری رییس اداره نظارت و پایش اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان، با بیان اینکه دو رودخانه گوهر رود و زرجوب از ارتفاعات جنوب شهرستان رشت سرچشمه می‌گیرند، گفت: این دو رودخانه پس از گذشتن از داخل شهر رشت، در شمال این شهر به هم می‌رسند و رودخانه پیر بازار را تشکیل می‌دهند و از آنجا به تالاب‌بین‌المللی انزلی می‌ریزند.

وی افزود: فاضلاب خانگی، فاضلاب‌بیمارستانی، فاضلاب صنعتی و شیرابه‌های زباله سراوان، مهم‌ترین عوامل آلوده‌کننده این دو رودخانه هستند.

شکری ادامه داد: روزانه علاوه بر ورود بیش از ۱۶۰ هزار متر مکعب انواع فاضلاب، شیرابه زباله سراوان هم در روزهای بارانی ۱۵ تا ۱۸ لیتر در ثانیه و در روزهای غیربارانی ۴ لیتر در ثانیه به این دو رودخانه می‌ریزد.

رییس اداره نظارت و پایش اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان در تشریح میزان ورود فاضلاب تصفیه نشده به این دو رودخانه گفت: از ۱۴۰هزار مترمکعب فاضلاب خانگی رشت، ۴۰ درصد تصفیه و بقیه وارد این رودخانه‌ها می‌شود.

شکری با بیان اینکه۷۰ درصد از ۲۴ هزار متر مکعب فاضلاب صنعتی رشت تصفیه و ۳۰ درصد فاضلاب صنعتی بدون اینکه تصفیه شود به این دو رودخانه می‌ریزد، تصریح کرد: فقط ۴۰ درصد از ۲ هزار و ۲۰۰ متر مکعب فاضلاب بیمارستانی رشت تصفیه می‌شود و بقیه وارد چرخه آب دو رودخانه این شهر می‌شود؛ این درحالیست که نوع آلایندگی فاضلاب ها متفاوت است.

وی به خطر افتادن حیات آبزیان را یکی از مهم ترین آثار مخرب زیست محیطی آلودگی رودخانه‌های رشت دانست و گفت: فاضلاب‌ها و شیرابه های شناور در دو رودخانه زرجوب و گوهر رود، از طریق رودخانه پیربازار به تالاب انزلی می‌ریزد و حیات موجودات این تالاب را هم به خطر می اندازد.

رییس اداره نظارت و پایش اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان با اشاره به اینکه آلودگی رودخانه ها باعث از بین رفتن موجودات کوچکی چون پلانکتون ها و زئو پلانکتون ها که حیات بسیاری از آبزیان وابسته به آن است می‌شود، گفت: حتی اگر آبزیانی مثل ماهی با محیط آلوده این رودخانه‌ها سازگاری پیدا کنند و از آلودگی جان سالم به در ببرند، غذای سالمی در زنجیره غذایی محسوب نمی‌شوند.

شکری اضافه کرد: حجم بالای فاضلاب در آب، باعث کاهش دبی و اکسیژن آن می‌شود و مرگ و میر آبزیان را به دنبال خواهد داشت که مرگ و میر دسته جمعی ماهیان این دو رودخانه در گذشته دلیلی بر این مدعاست.

وی افزود: اگر چه صنایع رشت با تصفیه ۷۰ درصد فاضلاب‌شان، بالاترین آمار تصفیه انواع  فاضلاب را دارند اما نوع آلودگی شان نسبت به دیگر فاضلاب‌ها خطرناکتر و بیشتر است چراکه این نوع فاضلاب، حاوی فلزات سنگین و مواد شیمیایی چون آرسنیک، آهن و روی است که حیات آبزیان را به خطر می‌اندازد.

رییس اداره نظارت و پایش اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان ادامه داد: با وجود اینکه تعدادی از واحدهای صنعتی متخلف را بارها به دادگاه معرفی کرده‌ایم اما به نظر می‌رسد بالا بودن هزینه‌های سیستم تصفیه فاضلاب و نیز تسهیل در سخت‌گیری‌هایی که توان تولید را کم می‌کند، سبب شده این صنایع با پرداخت جریمه، دوباره به فعالیت‌شان ادامه دهند.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.