عبدالله حاتمیان نماینده مردم درگز در مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با قدس آنلاین با بیان این موضوع که انتقال آب از کوههای هزار مسجد به مشهد تنها راه تامین آب شرب مشهد نیست ادامه داد: معمولا در طرح های انتقال آب بین حوزه های مختلف آبی، مشکلات شدیدی بوجود می آید. باید این موضوعات را قبل از اجرا و متحمل شدن هزینه های هنگفت در نظر گرفت. یکی از این موضوعات، پیش آمدن مشکلات عدیده زیست محیطی است.

وی اظهار کرد: همیشه در دسترس ترین طرح ها برای رفع مشکل آبی یک منطقه توسط کارشناسان کوتاه نظر، موضوع انتقال آب است. اما دوراندیشان با این طرح ها مخالف هستند. یکی از مخالفان این طرح شخص وزیر نیرو است.

وی ابراز داشت: در خراسان رضوی همیشه کارها و تصمیم گیری ها برعکس بوده است. از اعتبارات روستاها و شهرستانهای کوچک زده شده و این اعتبارات برای حل مشکلات مشهد صرف شده است. به همین دلیل مهاجرت روستاییان به مشهد بیشتر شده و مشکلات این شهر افزایش پیدا کرده است. امروز مسایل پیرامون شهر و حاشیه نشینی مشهد بزرگترین بحران کشور است و این مشکل هر روز بیشتر می شود.

عضو ناظر شورای عالی آب کشور در خصوص تامین آب شرب مشهد گفت: ابتدا باید الگوی مصرف آب در مشهد درست شود. فضای سبز شهری با اقلیم خشک بسیار مغایرت دارد. مصارف غیرضروری دیگری هم در این شهر اتفاق می افتد که باعث مصرف آب شرب در جاهایی می شود که چندان الزامی ندارد. پس در مرحله اول باید نحوه مصرف آب در مشهد را بهینه کنیم.

وی افزود: گفته می شود ۴۰۰۰ لیتر در ثانیه آب توسط رودخانه کشف رود از دسترس خارج می شود. باید یکی دیگر از راه حل ها، کنترل این حجم آب و تصفیه آن باشد و از پساب حاصل برای صنعت و کشاورزی استفاده کنیم تا آب مورد نیاز این بخش ها از آب شرب تامین نشود.

وی تصریح کرد: خرید چاههای کشاورزی که آب شیرین دارند و تحویل پساب بیشتر پروانه آن چاه به کشاورزان، نیز باید مد نظر باشد. همچینین نباید آبهای جاری و سیلابهای فصلی را ازدست بدهیم. این منابع بسیار منابع مفیدی برای تامین آب شرب هستند.

نماینده مردم درگز در مجلس شورای اسلامی با ذکر این نکته که در انتقال بین حوزه ای ابتدا باید نیاز حوزه دیده شود سپس وارد فاز انتقال شویم، تاکید کرد: امروزه در دشت درگز ۵۰ سانتیمتر افت سالانه آب داریم. اگر همین روند ثابت بماند در سی چهل سال آینده سطح آب زیرزمینی درگز در حدود ۲۰ متر افت می کند. اکنون بسیاری از روستاهای منطقه مشکل آب شرب دارند. برخی مناطق با شوری و تلخی آب مواجه هستند.

وی عنوان  کرد: امروز در درگز اشتغال نیاز داریم و در مشهد آب، می توان در درگز کارخانه های بزرگ بسته بندی آب معدنی درست کنیم و آب را به مشهد ارسال کنیم. در اینصورت مشکل هر دو منطقه حل می شود.

وی تاکید کرد: آیا بهتر نیست به جای هزینه کردن برای انتقال آب از کوههای هزار مسجد، همان میزان اعتبار را برای احداث کارخانه های بسته بندی آب در درگز و اشتغال افراد بومی و تسهیل در رفت آمد کامیون ها و تکمیل تونل الله اکبر، برای انتقال آب بسته بندی به مشهد هزینه کرد تا مشکل مهاجرت روستاییان هم حل شود؟

وی بیان داشت: همانطور که می دانید، تونل الله اکبر تردد بین ایران و ترکمنستان را تسهیل می کند و راه اندازی آن تجارت را رونق می دهد. اما دولت نمی تواند اعتبار آن را تامین کند. چطور است که همین دولت می تواند اعتبار انتقال آب از کوههای هزار مسجد را تامین کند.

عضوکمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی گفت: در تمام دنیا آب لوله کشی در شهرها، برای استحمام و نظافت و شسشتو کاربرد دارد و آب شرب از آب های بسته بندی شده تامین می شود. تا چه زمانی می توانیم آب شرب را که با هزار دردسر تصفیه شده است، برای شستشوی ماشین و فرش و آبیاری و ... استفاده کنیم.

وی خاطر نشان کرد: موضوع دیگری که در مشهد در حال تبدیل شدن به یک مشکل بزرگ است اینکه در پایین دست دشت مشهد سطح آب بسیار بالا آمده است. این به خاطر تجمیع پساب هایی است که از منازل شهری در زمین نفوذ کرده و به سمت پایین دشت جاری می شود. منازل مسکونی و ساکنان آنها دراین مناطق بسیار در معرض خطر هستند. با زلزله ای کوچک بزرگترین فجایع انسانی رخ خواهد داد.

وی ادامه داد: باید در خط القعر دشت مشهد کانال بزرگی زده شود و آن آب از شهر زهکشی شده و به عنوان پساب در چرخه آب وارد شود. با اینکار ازخطراتی که ممکن است در آینده بوجود آورد جلوگیری کرده ایم و همچینین نیاز آبی برخی از صنایع و کشاورزی را تامین کرده ایم.

حاتمیان با بیان اینکه روی طرح انتقال آب به مشهد  کار کارشناسی انجام نشده ، گفت: برآورد کرده اند که در سال ۳۰ میلیون متر مکعب آب از این طرح راهی مشهد می شود. این مقدار آب برای نیاز شهر مشهد کم است و هزینه کردن برای آن اقتصادی نیست. بنابر گفته ها، فقط ۳۰ میلیون متر مکعب آب در سال از کوه های اطراف مشهد به صورت سیلاب خارج می شود. با هزینه بسیار کمتر می توانند آن را کنترل کنند.

وی اظهار کرد: این گونه طرح های انتقال آب، خام است  و کارهای منطقی و ماندگار برای کشور نخواهد بود. مدیران دولتی هزاران میلیارد تومان هزینه می کنند و در آخر هیچ نتیجه ای هم نمی گیرند. این طرح ها به مشکلات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و مهاجرت دامن می زند اما در نهایت هیچ نتیجه ای برای تامین آب مشهد نخواهد داشت.

وی در ادامه بااشاره  به جمعیت انبوه زائر و مسافر مشهد ،  گفت: سالیانه در حدود ۳۰ میلیون زائر به مشهد می آید. نباید تمام هزینه های تامین آب به عهده شهروندان مشهدی باشد. بخشی از هزینه را باید زائران بپردازند. مهمتر اینکه زائران مانند خانواده های مشهدی  درمصرف آب صرفه جویی نمی کنند بنابراین  باید هزینه های دریافتی مربوط به آب، از هتلها و مسافرخانه بیشتر شود و مدیران آنها از زائران این هزینه ها را بگیرند.

وی بیان داشت: موضوع دیگر این است که دولت باید بخش خصوصی را در قضیه تامین آب دخیل کند. ممکن است بخش خصوصی، راه های بهتری را در نظر داشته باشند که به صرفه تر و معقول تر باشند. چون آنها دولتی نیستند و با کاهش هزینه ها آشنا هستند. در این شرکت ها به مراتب طرح های پیشنهادی بسیار کم هزینه تر خواهد بود.

انتهای پیام/