به گزارش قدس آنلاین، جعفر مروارید در خصوص اهمیت بحث رسانه خاطرنشان کرد: ما به رسانه به معنای بازوی مشورتی واقع‌نما نیاز داریم. به لحاظ کارکردگرایانه، رسانه‌ها کارکردشان بیان مطالبات صنفی، حزبی، گروهی، انتقاد از فضاهای متنوع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است. از طرفی کارکرد دیگری که نیاز داریم، رسانه به معنای بازوی مشورتی و واقع‌نما است. به این معنا که یک مدیر به جای این که یک فرد را به عنوان مشاور خود تعیین کند، یک رسانه را به عنوان مشاور خود تعیین کند، نه این که رسانه فقط اعلام عمومی کند. این کارکرد رسانه در جای خود باقی است. بلکه به مدیر اعلام کند چه چیز دارد رخ می‌دهد. لذا رسانه و نه محفل یا گروه این کار را انجام دهد.
وی در خصوص وضعیت تکثر و آزادی فرهنگی و مجال تنفذ برای سلیقه‌های مختلف فرهنگی در فضای جمهوری اسلامی و این که چه میزان فضا برای ایجاد گفت‌وگوی فرهنگی مناسب است، اظهار کرد: گفت‌وگوها را در دو سطح می‌توان فهمید؛ یک سطح فردی و عمومی و گفت‌وگو به منزله شناخت مطالبات است. به این معنا که فرد در مجامع مختلف شرکت می‌کند که بدون واسطه و پیش‌فرض مطالبات را بشناسد. همچنین گاهی گفت‌وگو به منزله حل مساله است؛ یعنی گفت‌وگو یا مثل یک آینه و یا عینک کمک می‌کند و زمانی هم گفت‌وگو به منزله حل مساله مطرح می‌شود. یعنی در نهایت این برآیند خرد جمعی را که حاصل گفت‌وگو است، به عنوان یک راه حل در یک چالش و مساله پذیرا باشد.
بسیاری از مردم مطالبات خود را در حوزه فرهنگ نشان نمی‌دهند
وی افزود: در بخش اول سعی بنده آن بوده که در فضاهای فرهنگی و هنری متنوع شرکت کنم و در این زمینه یکی از کارهای روتینی که انجام می‌دهم دیدن تئاتر است. به این دلیل که به عقیده من تئاتر بخشی از گفتمان فرهنگی و هنری را تشکیل می‌دهد. البته باید اشاره کرد که ما یک آسیب روش‌شناسانه نیز داریم و آن این است که بسیاری از مردم دیگر مطالبات خود را در حوزه فرهنگ و هنر نشان نمی‌دهند و آمارهایی که اخیرا نسبت به درصد مردمی که به سینماها و تئاتر می‌روند، وجود دارد، درصد بسیار اندکی است. لذا این خود یک خطر است و نشان می‌دهد مردم ما حوصله دیدن سینما و فیلم هم ندارند و این به عقیده من زنگ خطر به حساب می‌آید.
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی بیان کرد: باید همواره در جمهوری اسلامی این بستر را فراهم کرد که مطالبات به شکل آشکار و شفاف گفته شود تا راه حل قانون‌مند برای آن یافت شود و هر زمان مطالبات غیر شفاف و یا زیرزمینی شود، نشانه آن است که موفق نبوده‌ایم.
مروارید عنوان کرد: بخشی از کاری که انجام می‌دهم این است که وارد فضاهای فرهنگی و هنری چون تئاتر، شعر، قرآن و سینما شده و سینما را با خود مردم و در کنار آن‌ها نگاه می‌کنم و به دوستان و مسئولان نیز توصیه می‌کنم. این یک گفت‌وگو به منزله شناخت است؛ به این معنا که بیرون از این ساختار و همچون شهروند عادی برای مشخص شدن مطالبات برویم.
وی اضافه کرد: مرحله دوم آن است که بتوانیم برآیند نظر هنرمندان و اصحاب فرهنگ و هنر را داشته باشیم که این راه حل به ما بدهد و راه حل برآیند دموکراتیک آرا باشد.
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی با طرح این سوال که می‌بینیم شمال شهر جوانان در کافی‌شاپ‌ها و در جنوب شهر در حوزه علمیه مباحثه می‌کنند؛ حال چه چیز می‌تواند این دو بخش را به یکدیگر متصل کند، بیان کرد: طبقه‌بندی جامعه نیز یک طبقه‌بندی براساس همین نگاه است؛ به ویژه در جامعه مشهد که به تعبیری یک جامعه محافظه‌کار و محفلی است. به این معنا که محافل بیشتر از مجامع رسمی در مشهد هستند و شناخت فرهنگ مشهد نیازمند حضور در این فضاهای غیر رسمی است. لذا وقتی فضاهای رسمی می‌خواهند به سخن آیند تا برآیند نظر اکثریت در یک وضعیت فرهنگی باشد، کار سختی است.
مدیریت فرهنگی درگیر انتخاب اگزیستنسیال است
مروارید ادامه داد: زمانی که وارد مطالبات مردم می‌شویم، مشاهده می‌کنیم که مدیر یک انتخاب اگزیستانس دارد؛ پس انتخاب مدیر بین خوب و بد نیست که بگوییم این مدیر خوب است و خوب را انتخاب کرده و یا بد است و بد را. بلکه در بسیاری مواقع انتخاب بین بد و بدتر است. به این معنا که محدودیت امکانات، ساختار رسوب یافته و فضاها مدیر را به جایی می‌کشاند که نمی‌تواند خوب را انتخاب کند؛ بلکه باید بین بد و بدتر انتخاب کند و زمانی که یکی از وجوه را انتخاب می‌کند، باز هم نگران وجه و طرف دیگر است. به این امر انتخاب اگزیستنسیال می‌گویند. یعنی شما بین یک دوگانه و دو جنبه پارادوکسیکال هستید.
وی با اشاره به این که در بسیاری از مواقع مدیریت فرهنگی درگیر انتخاب اگزیستانسیال است و این کار ر ا سخت می‌کند، افزود: به جهت اجرایی و برنامه‌ای، ما ساختاری را در ارشاد خراسان پیشنهاد داده‌ایم و در بخش‌های عمده‌ای از جلسات گفت‌وگوی اصحاب فرهنگ و هنر و طبقه‌بندی مطالبات به جلو رفته‌ایم. سعی ما این بوده که یک انجمن کارآمد بتواند سخن‌گویی از طبقات عام هنرمند باشد و با گفت‌وگویی که با هنرمندان داریم، از جمله در حوزه تئاتر، موسیقی، گالری، عکاسی، هنرهای تجسمی، قرآن و شعر و جلساتی که با هریک از این گروه‌ها برگزار کردیم، این امر را پیش برده و حاصل این‌ها تبدیل به طبقه‌بندی مطالبات شده که این نیاز جامعه فرهنگی و هنری مشهد است.
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی اظهار کرد: حال این امر را بر اساس امکانات و مقدور اتی که در اختیار داریم، به اهم و مهم تقسیم کرده‌ایم و بر اساس اولویت‌بندی سعی داریم قدم به قدم در نیازها پیش رویم. به عنوان نمونه یکی از نیازهای فرهنگی که در مشهد وجود داشته، آن بوده که یک پیشکسوت آثاری را پدید آورده که می‌تواند انگیزه باشد برای یک جوان که آن راه را ادامه دهد. ولی از آن‌جا که از این پیشکسوت حمایت صورت نگرفته و برای ادامه کار فرهنگ‌سازی نشده، این امر مثل یک رخداد واحد و ایزوله شده در نظر گرفته شده است. لذا ما سعی کردیم شروعی برای حمایت از این مفاخر همچون استاد تشکری به عمل آوریم.
دانشگاه به عنوان یک مرجع تصمیم‌گیر و تاثیرگذار در استان مد نظر قرار نمی‌گیرد
مروارید در بخشی دیگر از سخنان خود، در پاسخ به سوالی پیرامون بزرگترین حائل بین نظرات برآمده از یک محیط دانشگاهی و آکادمیک و حوزه عمل در استان خراسان رضوی برای پیاده کردن آن گفت: شکافی که در این میان موجود است، در اعتماد به جامعه دانشگاهی در فضای مدیریتی استان است. دانشگاه به عنوان یک مرجع تصمیم‌گیر و تاثیرگذار بر تصمیم‌های استانی در مشهد مورد لحاظ قرار نمی‌گیرد.
وی اضافه کرد: دانشگاه یک مرکز آکادمیک است و در عین حال، یک مرکز استراتژیک نیز هست و می‌تواند در فرایند و برنامه‌های شهری مشارکت کند و حاصل دیدگاه‌هایی که در دانشگاه وجود دارد، به هرحال برآیند جریان آموزش و پژوهش است. البته بنده نمی‌خواهم بگویم که آموزش و پژوهش ما ایده‌آل است؛ چراکه مشکلات خود را دارد و نیز نمی‌خواهم بگویم که دروس ما به‌روز است یا اساتید ما همگی خوب و ایده‌آلند. اما در نهایت باید گفت این ساختاری است که ۷۰ سال است دارد کار می‌کند.
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی ضمن بیان این که حدود ۷۰ سال از تاسیس دانشگاه فردوسی مشهد می‌گذرد، عنوان کرد: این دانشگاه در بهترین منطقه شهری مشهد واقع شده و بزرگترین دانشگاه از جهت فضا بوده و بیشترین دانشکده‌ها را داراست و به علاوه به جهت تعداد دانشجو سه یا چهارمین دانشگاه کشور بوده و جزو ۵۰۰ دانشگاه برتر است. همچنین تنوع کاری همچون علوم انسانی، اسلامی، مهندسی و فنی، پزشکی و غیره را داراست. حال باید پرسید چقدر دانشگاه در تصمیم‌گیری‌های پزشکی، فنی، فرهنگی، اسلامی شهر تابه‌حال تاثیرگذار بوده است؟ و این نکته‌ای است که وقتی وارد فضای مدیریتی شدم، بیشتر متوجه آن شدم.
گویی رودخانه‌ای بین شهر و دانشگاه فاصله انداخته است
مروارید با تاکید بر این که فضای مدیریتی استان به دیگر فضاها بهای بیشتری نسبت به فضای دانشگاهی داده است، افزود: دانشگاه باید دانشگاه شهر مشهد باشد، اما گویی جزیره‌ای بین شهر و دانشگاه وجود دارد و یا رودخانه‌ای بین آن‌ها فاصله انداخته است. لذا من فکر می‌کنم اگر استان بخواهد در آینده به موفقیت برسد و در چهلمین سال انقلاب به جهشی دست یابد، باید به دانشگاه اعتماد کند. به این معنا که به اساتید، مدیران دانشگاه و دانشجویان اعتماد کرده و آن‌ها را در فرایندهای تصمیم‌گیری دخیل کرده و بها دهیم.
عدم وجو اتاق فکر رسانه در استان
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی تصریح کرد: بخشی از کار رسانه‌ها در دنیا سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است و بخشی دیگر اتاق فکر است؛ در حالی که ما در استان اتاق فکر رسانه نداریم و این یک مشکل است. لذا استان اگر بتواند این دو آسیب را برطرف کند، بسیاری از بسترها برای تصمیم‌گیری‌های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی هموار خواهد شد.
مروارید در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: ایسنا ترکیبی از جریان رسانه‌ای و آکادمیک است و از آن‌جا که به نام خبرگزاری دانشجویان ایران است، انتظاری که نسبت به ایسنا وجود دارد، یک نگاه با همان ویژگی‌های شور دانشجویی همراه با یک مضمون نقادانه است. همچنین از آن‌جا که خود نیز هیات علمی دانشگاه و با دانشجویان در ارتباط هستم و با فضای دانشگاه‌های دیگر نیز همکاری دارم، نگاه و دغدغه‌های دانشجویان را درک می‌کنم. دانشجو به تعبیری می‌خواهد این موفقیت‌ها و دستاوردها هرچه زودتر حاصل شود و به دلیل مدل سنی و اقتضای جوانی، نوعی مخالفت با محافظه‌کاری در وجودش است؛ به این معنا که کارها خیلی سریع و منظم به نتیجه برسد.
وی ادامه دا د: همچنین از طرفی از آن‌جا که دانشجویان خود هنوز در مرحله‌ای هستند که به عنوان ناقد و داور بوده و بازیگر نشده‌اند، یعنی خود وارد بازیگری عرصه‌های مدیریتی و برنامه‌ریزی نشده‌اند، فاصله‌ای که بین نظر و فرایند عملی موجود است، آن‌ها را ایده‌آل‌گرا نشان می‌دهد و زمانی که وارد عرصه‌های مدیریتی می‌شوند، این ایده‌آل‌ها به تنظیم چشم‌اندازها و نگاه به آینده کمک می‌کند و نیز پذیرفتن واقعیات عملگرایانه رخ می‌دهد؛ یعنی بعدا ترکیبی از ایده‌آلیسم و پراگماتیسم پدید می‌آید و قبل از آن دانشجویان معمولا به عنوان یک طبقه نخبه ایده‌آل‌گرا محسوب می‌شوند.
دانشجویان واقع‌گراتر شده‌اند
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی با اشاره به این که فضای سیاسی دانشجویان در طی این سال‌ها با فضای قبل متفاوت شده است، خاطرنشان کرد: معتقدم دانشجویان ما اکنون در مقایسه با نسل‌های قبلی واقع‌گراتر شده و این حاصل آزمون و خطاها و تجاربی است که پدید آمده است. از یک طرف عقلانیت بیشتری را شاهد هستیم؛ به همین معنا که به شرایط اجرا و عمل توجه شده و این شرایط بیشتر خود را نشان می‌دهد و دانشجویان برش‌ها و پلن‌های اجرایی برای ایده‌های خود را در نظر می‌گیرند و از سوی دیگر، این موضوع پدید آمده که دانشجویان نهادینه شده‌اند؛ به این معنا که نهادهای دانشجویی از قبیل انجمن، جامعه، بسیج، انجمن‌های علمی و غیره آن‌قدر زیاد شده‌اند که گویی دیگر طبقه بی‌واسطه و توده در میان دانشجویان نداریم و همگی متعلق به یک نهاد هستند. یعنی گروه‌ها هستند که سخن‌گویی می‌کنند؛ نه خود دانشجویان بدون واسطه.
مروارید با بیان این که این نهادینه شدن کارآمدی‌ها و ضررهایی دارد، افزود: یکی از ضررهای عمده این است که در هر حال، انتقال و دموکراسی بی‌واسطه کم کم به دموکراسی نخبگانی تبدیل خواهد شد. یعنی شاید دانشجویانی داشته باشیم که در هیچ‌یک از این طبقه‌بندی‌ها قرار نمی‌گیرند؛ اما چون رسانه و قدرت در دست این گروه‌ها است، عملا امکان بیان نظرات خود را پیدا نمی‌کنند. بنابراین، طیف ساکت و خاکستری که در بین دانشجویان زیاد است، ممکن است در هیچ‌کدام از این طبقه‌بندی‌ها قرار نگرفته و لذا سخنشان شنیده نشود و زمانی که سخن شنیده نمی‌شود، تصمیم‌گیری دانشگاه و فضای اجتماعی، تصمیم‌گیری خواهد بود که مبتنی بر طبقه‌بندی گروه‌ها است؛ نه مبتنی بر فَکت و یا آنچه در واقع رخ می‌دهد. بنابراین، اگر ایسنا بتواند سخن‌گوی این طبقه ساکت هم باشد، جزو مزایا و دیگر ویژگی‌های خبرگزاری دانشجویان خواهد بود.
منبع: ایسنا
انتهای خبر/
نظر شما