به گزارش قدس آنلاین، پیام عالیخانی در یادداشتی نوشت: بر هیچکس پوشیده نیست که وجود پوشش جنگلی و مرتعی غنی، میتواند از جاری شدن آبهای سطحی جلوگیری نموده و درختان و پوشش گیاهی این قابلیت را دارند که تا حد قابل توجهی سرعت آب را کنترل و باعث نفوذ آب به سفره های زیرزمینی شوند. هر چند سیلاب ها بیشتر ناشی از نزولات جوی ‌هستند ولی آنچه که ‌موجب‌ بروز سیلاب می شود عبارتند از : بهره‌ برداری های ‌بی رویه ‌انسان‌ از منابع طبیعی، تغییر کاربری های اراضی ملی به کشاورزی، تجاوز به حریم جنگل و رودخانه و مسیل ها، تخریب بی رویه مراتع و جنگلها، تخریب منابع طبیعی بمنظور ساختمان سازی و ویلاسازی، ایجاد راه های ارتباطی، عدم لایروبی رودخانه ها و مسیل ها، جنگل تراشی ها و ... البته ناگفته پیداست که نقش سدها در تخریب منابع طبیعی و برهم زدن تعادل اکوسیستم نیز مشهود است، سدهایی که بدون مطالعه ارزیابی اثرات، احداث شده، خود نیز از عواملی هستند که در ایجاد سیل نقش ایفا می کنند.

با نگاهی به سیل‌ های حادثه ساز اخیر متوجه خواهیم شد که در قدیم شاهد وقوع چنین سیلاب هایی نبودیم و وقوع سیلاب ‌های اخیر موضوع نسبتا جدیدی است که با ازبین رفتن جنگل‌ها رابطه مستقیم دارد بطور مثال، شاخه‌ها و برگهای درختان وقتی به صورت انبوه و فشرده در کنار هم قرار گیرند سایه‌بانی ایجاد می کنند که جلوی ضربات باران به خاک را خواهند گرفت و از جاری شدن آب جلوگیری خواهند کرد از طرفی برگ‌ های درختان نیز در سطح جنگل ها، حکم اسفنج را داشته که آب را در خود نگهداری میکند. اما متاسفانه وقتی درختان از بین میروند آب باران بدون آنکه جذب خاک شود روی زمین راه افتاده و پدیده ایی بنام سیل را بوجود خواهد آورد. سیل به عنوان پدیده ایی که سبب مرگ و میر انسانها و خسارات اقتصادی می شود اهمیت زیادی دارد به گونه ایی که پدیده سیل را میتوان یکی از پیچیده ترین و مخرب ترین رویدادهای طبیعی دانست که بیش از هر بلای طبیعی دیگر، جان و مال انسان­ها و شرایط اجتماعی و اقتصادی جامعه را تحت الشعاع خود قرار می دهد.  

توزیع غیریکنواخت بارش­ها از نظر زمان و شدت و مقدار بارشها از سوی دیگر و همچنین عدم مهار رواناب ها سبب بروز سیلاب های ناگهانی با مرگ ومیرها و زیان های مالی می شود مزید بر این، تخریب شدید منابع طبیعی سبب شده که سیلاب ها سال به سال چه از نظر تعداد و وقوع و چه از دیدگاه شدت خسارات، افزایش یابند. گرچه تخریب منابع طبیعی می تواند از عمده ترین دلایل جاری شدن سیلابها بشمار رود، اما در مقابل روشهایی همچون اصلاح و احیای جنگل و مرتع، احداث سیل بندها، انحراف جریان آب، حفاظت خاک، احداث خاکریزه ها، ایجاد دیواره های سیل گیر، لایروبی رودخانه ها و مسیل ها، عملیات آبخیزداری و ... می تواند از شدت جاری شدن سیل و خسارات آن جلوگیری نماید.

علاوه بر موارد ذکر شده نمیتوان از #ناکارآمدی_سیستم_مدیریتی و عوامل آن چشم پوشی کرد بطور مثال #سیلی محکم_سیل در شیراز حاصل سوء مدیریت در این شهر بود چرا که شاهد بودیم دستکاری در حریم رودخانه و مسیل جنب دروازه قرآن چه فاجعه ایی به بار آورد. هرسیل بایستی راه طبیعی خود را برود اما وقتی در مسیر آن، با ایجاد خیابان و ساخت و سازها و... راهش را مسدود بنماییم طبیعیست که فاجعه وحشتناک دروازه قرآن به بار می نشیند اینجا است که در این شرایط به یاد فرمایش زنده یاد استاد #احمد_حامی_پدر_مهندسی_عمران_ایران میفتم که فرمودند:#هر_کس_خانه_رود_را_خراب_کند_خانه_خود_را_ویران_کرده_است.

تا زمانیکه تخریب منابع طبیعی و عدم توجه به پوشش گیاهی وجود داشته باشد باید شاهد وقوع پدیده ایی وحشتناک و فاجعه انگیز بنام سیل باشیم، این بلا و فاجعه طبیعی که #عکس_العمل_طبیعت_نسبت_به_عملکرد_انسان_هاست در قبال تعرض و تعدی که به آن می شود ساکت نخواهد نشست و با بوجود آوردن #سیل_انتقام_خود_را_از_ما_انسانها_خواهد_گرفت لذا بر همه ما انسانها واجب است که به رغم وظیفه دینی، شرعی، انسانی و بخاطر حفظ جان و مال خود هم که شده از تخریب این منابع ارزشمند خودداری کنیم و در راستای حفاظت و صیانت از این منابع خدادادی کوشا باشیم، به امید آن روز. ‌..

در پایان ضمن ابراز همدردی با افراد سیل زده که جان و مال خود را از دست داده اند،   خطاب به همه مسئولین معروض می‌دارم که، درست است بخش اعظمی از استان‌مان گریبانگیر این فاجعه طبیعی شده، اما انتظار می رود که مسئولین با مدیریت عالی و برنامه ریزی صحیح به تمام نقاط سیل زده استان امدادرسانی کنند نه فقط نگاهشان به یک نقطه خاص معطوف شود. البته نیک میدانم جاهایی که شدت خسارت سیل بیشتر است بایستی در اولویت قرار گیرد اما این دلیل نمی شود که دیگر شهرستان ها و دهستان های استان به باد فراموشی سپرده شوند. پس همه نقاط استان را دریابید.

انتهای پیام/