خالدی/

جفری فلتمن، تحلیلگر اندیشکده بروکینگز در یادداشتی تحت عنوان «ابرهای توفان‌زای ترامپ بر فراز طرابلس» به تشدید تنش‌ها در لیبی و موضع دوگانه مقامات آمریکایی در قبال این تحولات پرداخته و نوشت: وزیرخارجه آمریکا اواخر شب 7 آوریل با صدور بیانیه‌ای در مورد افزایش درگیری‌ها در طرابلس هشدار داده و تأکید کرد که واشنگتن مخالف اقدامات جنگ طلبانه خلیفه حفتر بوده و خواستار توقف سریع عملیات نظامی در پایتخت شد. مایک پمپئو رهبران لیبی را به بازگشت به مذاکرات سیاسی با میانجی‌گری سازمان ملل فراخوانده و خاطرنشان کرد که برای حل مشکلات راه حل نظامی وجود ندارد.

اما تنها یک هفته بعد، ترامپ با اتخاذ تصمیمی یکطرفه این موضوع را به چالش کشید. روز 19 آوریل 2019، کاخ سفید تأیید کرد که ترامپ دوشنبه (15 آوریل) در تماس تلفنی با ژنرال خلیفه حفتر ضمن حمایت از وی نقش او را در مبارزه با تروریسم و امنیت منابع نفت لیبی به رسمیت شناخته است.

در حالی که کاخ سفید به طور روشن از فرمانده ارتش ملی حمایت می‌کند، نبرد طولانی، پیچیده و ویرانگر در طرابلس اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسد. ظاهر شدن حفتر به عنوان فردی اقتدارگرای وابسته به آمریکا نیز او را به عنوان نجات دهنده لیبی مطرح نخواهد کرد. ثباتی که ژنرال حفتر وعده می‌دهد بر نیروی بی رحمانه استوار است که سبب افزایش اختلاف می‌شود. او به عنوان یک ضد اسلام گرا به غرب اعتقاد دارد، اما ارتش به اصطلاح ملی او شامل شبه نظامیان و کسانی است که مرتکب نقض حقوق بشر شده‌اند.

از سوی دیگر در حالی که حفتر برای سال‌ها حمایت‌های پنهانی از فرانسه و حمایت‌های آشکارتری از امارات و مصر دریافت کرده، بی‌شک چراغ سبز عربستان نقش مهمی در تصمیم حفتر برای حرکت به سمت طرابلس داشته است. دیدار ژنرال حفتر با پادشاه سعودی و شاهزاده محمد بن سلمان (28 فوریه) او را برای تسخیر طرابلس، ترغیب کرد. انگار جنگ فاجعه‌آمیز با هزینه‌های غیر قابل توصیف انسانی در یمن برای ریاض درس عبرت نبوده و کافی نیست.

حفتر به دنبال آن است که یک فرایند سیاسی را از طریق نظامی به دست آورده و ادعا می‌کند که می‌تواند ثبات را برای لیبی فراهم کند. جدا از هزینه‌های نظامی حتی اگر طرابلس تسخیر شود با توجه به عدم محبوبیت حفتر در غرب لیبی درگیری‌ها به پایان نرسیده و کشتار ادامه خواهد یافت. از سوی دیگر پیروزی حفتر به احتمال زیاد نیروهای میانه‌رو را به حاشیه رانده و انگیزه افراط‌گرایان را برای مبارزه تقویت خواهد کرد.

ما واقعاً نمی‌دانیم محتوای تماس ترامپ با حفتر چه بوده و این چرخش در سیاست کاخ سفید تا چه حد واقعی و عملی است، اما مطمئناً افزایش حملات موشکی و هوایی به برخی محلات طرابلس که پس این تماس تلفنی شکل گرفت، بی‌دلیل نیست. کاخ سفید با اتخاذ این رویکرد به جای خاتمه دادن به تنش‌ها بر آتش جنگ لیبی خواهد دمید و این در حالی است که در شرایط حاضر فقط آغاز گفت‌وگو و برگزیدن یک روند سیاسی می‌تواند به درگیری‌ها پایان داده و از تبدیل شدن لیبی به سوریه‌ای دیگر جلوگیری نماید.