به‌ گزارش‌ قدس‌آنلاین؛ رشد اقتصادی منفی، چشم‌انداز تورم بیش از ۳۰ درصد که با فشار تحریم نفت ممکن است از ۵۰ درصد هم عبور کند در کنار ناپایداری بازارها در اثر مداخلات مستمر دولت، یعنی امسال شاهد تعطیلی بنگاه‌های زیادی خواهیم بود که یک سونامی بیکاری در پی دارد.

دولت در این وضعیت احتمالاً از یکسو با سوبسید و کنترل بازار به دفاع از سطح رفاه افت کرده مردم برمی‌خیزد و از یکسو تلاش می‌کند با تزریق پول به‌نظام تولید به ایجاد اشتغال کمک کند.

مجموعه‌ی این اقدامات درنهایت به انبساط بی‌رویه پایه پولی و البته افزایش نا اطمینانی منجر می‌شود که تورم را تشدید و رکود را تعمیق می‌کند و این چرخه معیوب ادامه می‌یابد.

چاره چیست؟ یک‌بار برای همیشه ترکیدن بادکنک اقتصاد رفاهی مبتنی بر سوبسید را باور کنیم و اجازه دهیم اقتصاد ایران تعادل واقعی خود را بازیابی کند.

دولت به‌جای مداخله در کار تولید و تجارت که هیچ‌چیز از آن نمی‌داند، بر عرضه خدمات حکمرانی باکیفیت مطلوب متمرکز شود تا بیشتر و زیرساخت برای نوسازی اقتصاد و کسب‌وکار به‌وسیله‌ی فعالان اقتصادی در فضای شفاف و مطمئن ایجاد شود.

آیا مردم شرایط جدید را می‌پذیرند؟ مردم ممکن است در ابتدا خشمگین و شاید تا حدودی ناامید شوند، اما در نهایت رفتار صادقانه، نگرش منطقی، ارزیابی واقع‌بینانه و امید به پیشرفت را در این تغییر رویکرد احساس کرده همراه خواهند شد.

بدترین جنایت در حق فرد مبتلابه یک بیماری صعب‌العلاج این است که به او بگوییم: این‌یک سرماخوردگی ساده است و با چند قرص و دو کاسه سوپ داغ برطرف می‌شود.

انتهای‌پیام/