به گزارش گروه ورزشی قدس آنلاین، اگرچه بارسلونا در این فصل تیمی قابل احترام بود و لیونل مسی در ماه های اخیر یکی از بهترین فصول خود را سپری می کرد، اما شاید دیگر وقتش فرا رسیده بود خدای فوتبال بدهی خود را به یورگن کلوپ پرداخت کند؛ سناریویی در خور آنچه سرمربی پرحرارت آلمانی در این سالها انجام داده بود.
پس همه چیز به دراماتیک ترین شکل ممکن پیش رفت. پس حتما دلیلی داشت که لیورپول در بازی رفت موقعیت های خوبی را از دست دهد و نتوانست حتی یک بار هم در نوکمپ به گل برسد، زیرا آن دیدار لابد بخشی از سناریویی بود که برای ادای احترام به کلوپ نوشته شده بود.
در ماه های اول ورود کلوپ به انگلیس، بسیاری فوتبال پرهیجان وی را تجلی سبک هوی متال در لیگ جزیره می دانستند. شاید آنهایی که از فوتبال روتوش شده تیم های سرالکس و آرسن ونگر خسته شده بودند، به دنبال موسیقی جدیدی در لیگ برتر بودند و آنچه کلوپ می نواخت، باب میل بسیاری از هواداران فوتبال بود.
پیش از اولین تقابل با ونگر، کلوپ سبک کاری سرمربی فرانسوی را مانند سمفونی و سبک خودش را مانند هوی متال دانست و بعدها در مورد آن مصاحبه گفت: "قصد من بیشتر شوخی بود. من خودم شخصا خیلی هوادار هوی متال نیستم و گرچه بعضی آهنگ های آن را دوست دارم، اما معمولا این سبک را دنبال نمی کنم."
کلوپ در دورتموند به همه چیز جز فتح لیگ قهرمانان رسید. نمایش چشم نواز دورتموند با معرفی یک نسل فوق العاده، پیروزی دراماتیک برابر مالاگا با گل های ثانیه های پایانی و برتری خیره کننده برابر رئال مادرید، سرمربی آلمانی را بیش از گذشته مشهور ساخت، اما فوتبال در فینال ومبلی روی خوشی به وی نشان نداد و به سنت همیشگی، زنبورها باز هم مقابل بایرن مونیخ مغلوب شدند.
با در دست گرفتن هدایت لیورپول، کلوپ دوران صدارت خود در انگلیس را آغاز کرد؛ همانجایی که خودش بعدها مدعی شد به همسرش قول داده است برای پذیرش هر پیشنهادی به جز لیورپول، مدتی درنگ خواهد کرد، اما این مرسی سایدی ها بودند که نیمه گمشده خویش را در آلمان یافتند.
بازگشت بزرگ برابر دورتموند در لیگ اروپا، اولین چشمه های ظهور کلوپ در آنفیلد بود و اگرچه آنها در فینالی تلخ مغلوب سویا شدند، اما مرد عینکی بیش از گذشته محبوب آنفیلد شده بود.
گرچه حسرت فتح لیگ برتر هنوز با مرسی سایدی ها بود، اما لیورپول کلوپ را تبدیل به تیمی جذاب در اروپا کرده بود و صعود به فینال لیگ قهرمانان، هدیه هوی متال اروپایی به سکوهای قرمز آنفیلد بود.
اگرچه فوتبال یک بار دیگر روی خوشی به کلوپ نشان نداد و مصدومیت پرحاشیه محمد صلاح به دست سرخیو راموس، یک بار دیگر تصویر تلخ رد شدن کلوپ از کنار سکوی قهرمانی لیگ قهرمانان را دل تاریخ فوتبال به ثبت رساند.
با اضافه شدن ویرژیل فن دایک و در ادامه آلیسون، پاشنه آشیل لیورپول تبدیل به نقطه قوت آنها شد و کلین شیت های متوالی در لیگ برتر باعث شد بسیاری قرمزها را نامزد اول قهرمانی در انگلیس بعد از سه دهه بدانند.
کلوپ نظم فوق العاده فصل قبل خود را علیرغم شکست در لیگ قهرمانان حفظ کرد و کورس فرسایشی و نفسگیر لیگ برتر نیز باعث نشد آنها در اروپا و در مقابل بارسلونای مدعی با لیگ قهرمانان وداع کنند.
آن لحظه ای که پیش از تعویض طلایی بین نیمه، کلوپ جورجو واینالدوم را بغل کرد، پروردگار فوتبال دیگر تصمیم خودش را گرفته بود؛ این ستاره فرشته نجات کلوپ خواهد بود.
پس امشب همه چیز مطابق برنامه ریزی پیش رفت؛ الهه فوتبال برای کلوپ ضیافتی چنین برنامه ریزی کرده بود و بازگشت بزرگ مرسی سایدی ها در دیدار مقابل بارسلونا، پرداخت بدهی فوتبال به کسی بود که حتی اگر خودش هم نخواهد، تجلی روح هوی متال در مستطیل سبز است؛ حتی اگر خاضعانه ادعا کند نمی داند در صحنه گل چهارم چه اتفاقی رخ داده است.
آریا فاطمی مقدم
منبع: ورزش۳
انتهای پیام/
نظر شما