به گزارش گروه اقتصادی قدس آنلاین، فرایندهای ژئولوژیکی کهکشان، مانند مادر شما، هر دو اساسا مسئولیت زندگی را به عهده می گیرند، همانطور که همه می دانیم و احتمالا آنقدر بدیهی است که خیلی درباره آن فکر نخواهید کرد. زمین شناسان علاقه مند به فعالیت های منظومه شمسی هستند، زیرا ما می دانیم که این فرآیند بر روی زمین اساسا ساختار و توانایی خود را برای حمایت از زندگی شکل می دهد.

 درک این که چگونه آنها در سایر سیارات و کهکشان ها کار می کنند (زمانی که آنها در همه جا وجود دارند) کمک می کند تا بدانند که چگونه این محیط ها تکامل یافته و به همین دلیل به نظر می رسد به همان شیوه می توان عمل کرد. برای چند دهه تفکر متعارف این بوده است که ماه اساسا یک سنگ مرده در فضا است. اما یک تجزیه و تحلیل جدید از داده های دوران آپولو نشان می دهد این نتیجه گیری نادرست است. ماه هنوز ممکن است از لحاظ جغرافیایی فعال باشد، درست تا همین امروز.

در طول مأموریت های آپولو، فضانوردان برای اندازه گیری فعالیت لرزه ای، سنجش سطح را برای اندازه گیری فعالیت های لرزه ای قرار دادند. در حالی که این سنسورهای سنجشی از مدتها پیش سکوت کرده بودند اما در حالی که فعال بودند، به اطلاعات هشت ساله رسیدند.

در این فرایند، آنها ۲۸ فواصل ماه خیز را ثبت کردند. با این حال در آن زمان، اطلاعات کافی برای نقشه برداری این زمین لرزه ها برای ویژگی های خاص در ماه در اختیار نبود ، تجزیه و تحلیل جدید داده ها هشت زمین شده شناخته شده به عنوان scarps گسل ردیابی کرده است. ناحیه خطا یک ناحیه است که زمین در یک منطقه به علت فرآیندهای زمین شناختی مانند زمین لرزه، به صورت عمودی به سمت دیگری حرکت می کند. یک ویدئو از خط گسل لی-لینکلن در زیر نشان داده شده است:

مقاله جدیدی در زمین شناسی طبیعت درباره این یافته ها بحث می کند که می تواند نشان دهد که ماه در واقع کاملا یک سیاره ای که آنچنان هم فکر می کنیم شناخته شده نیست.

ما متوجه شدیم که حوادث تهاجم به هشت سطح زمین در فاصله ۳۰ کیلومتری از یک حادثه خطا قرار دارند و فاصله زمین از آن خطای مورد نظر تکان دهنده است. از تجزیه و تحلیل زمان بندی این هشت رویداد، ما دریافتیم که شش اتفاق افتاده بود که ماه کمتر از ۱۵۰۰۰ کیلومتر از فاصله بین قطب شمال بوده است.

 مدلسازی تحلیلی نیروهای جزر و مدی که به وضعیت تنش ها در حال حاضر کمک می کند، نشان می دهد که هفت رویداد نزدیک به آپوز در ۶۰ کیلومتری یک گسل در زمان تقریبی تنش های فشاری، زمانی رخ می دهد که لغزش گسل بیشتر وجود دارد. ما نتیجه می گیریم که نزدیکی لکه های ماه به گسل ، همراه با شواهدی از اختلالات رگولیت و حرکات تخته سنگ ها در ناحیه گسل و نزدیکی های آن به شدت نشان می دهد که ماه از نظر تکتونیکالی فعال است.

بر خلاف زمین، ماه فاقد تکتونیک صفحات است. این آتشفشان ها مانند یو یا ونوس نیستند (در حال حاضر شناخته شده است که ونوس فعال در آتشفشان نیست، اما این سیاره دارای آتشفشان بیشتری نسبت به مکان های دیگر در منظومه شمسی است). ماه آن طور در معرض غرقابی نیست که ما مشاهده کردیم (ممکن است در پلووت، تیتان و سرس دیده شود)، و هیچ فعالیت یخی معمولی مانند انسلادوس وجود ندارد. در عوض، هر جا به جایی زمین شناسی ماهواره ای که در حال انجام است، توسط تخلیه آهسته از هسته ماه و تنشهای جزر و مدی که زمین به سمت آن حرکت می کند، تولید می شود. واقعیت این است که این لکه های خورشید زمانی که ماه دورتر است در نزدیک آب و هوا رخ می دهد، به این معنی که آنها به نیروهای جزر و مدی که توسط گرانش اعمال می شوند، مربوط است.

ماه به مانند زمین، هسته، گوشته و پوسته دارد، اما هسته ماه خیلی کوچکتر است و فقط جزئی است (تقریبا ۴۰ درصد هسته قمر محکم شده است). طبق گفته ناسا همانطور که ماه خنک می شود، آن را کاهش می دهد - و قطر ماه حدود ۱۵۰ فوت در طول چند صد میلیون سال گذشته کاهش یافته است. این انقباض پوست ماه را دچار چین و چروک می کند، مگر اینکه سنگ غیر انعطاف پذیر باشد. در نهایت، آن را شکسته، گسل های گوناگون تشکیل می شود.

توماس واترز، دانشمند ارشد در مرکز مطالعات زمینی و سیاره ای در ناو هواپیماسازی اسمیتسونیان، گفت: "تجزیه و تحلیل ما اولین شواهدی را نشان می دهد که این گسل ها هنوز هم فعال هستند، برخی از این زمین لرزه ها می توانند نسبتا قوی و حدود پنج ریشتر باشد و احتمالا موجب ایجاد لکه های خورشید می شوند، زیرا ماه به تدریج سرد و کوچک می شود.

به عنوان یک نقطه نظر دیگر، زمین شناسی جیوه به نظر می رسد از طریق فرآیندهای مشابه شکل گرفته است، هرچند در مقیاس وسیع تر. این سیاره ممکن است از زمان تشکیل شدن به میزان ۱ تا ۷ کیلومتر کاهش یافته باشد و خطوط چین و چروک و گسل های کشف شده در عطارد بزرگتر و گسترده تر از است که در ماه دیده می شود.

ترامپ چندی پیش در مورد بازگشت ناسا به ماه صحبت کرده است و احتمالا یک ماهواره بلند مدت در سطح ماه ساخته شده است. این یافته ها نشان می دهد که نظرسنجی های ماهانه باید بخشی از هر گونه برنامه ریزی بلند مدت باشد تا از هر خطری مرتبط با آن جلوگیری شود.

انتهای پیام/