آیا اسنپ از روی موبایل ها پاک شده است؟

نه. الان این اتفاق نیافتاده اما این هم سوالی نیست که به سادگی بتوان از کنار آن گذشت.

چرا؟ چون درست همین چند هفته پیش بود که اپلیکیشن های هاتگرام و تلگرام طلایی از به سادگی خوردن یک لیوان آب از روی موبایل کابران ایرانی حذف شد و مشکلات جدی را برای کاربران فراهم کرد. فکر می کنم این کار حتی از خوردن یک لیوان آب هم ساده تر بود چون مدیرفنی اندروید با یک کلیک ساده توانست هرآنچه را که میل داشت از روی موبایل شهروندان ایرانی حذف کند. در واقع او از 18 هزار کیلومتر آنطرف تر از مرزهای ما با یک دستور ساده وارد زندگی خصوصی ما که همان موبایلمان است شد و هرکاری که میلش کشید انجام داد.

جالب است که در اینطرف دنیا وزارت ارتباطات ما تنها توانست ابراز تاسف کند و بگوید این کار خیلی بدی بوده است. خب بعد از ابراز تاسف چه باید کرد؟

بگذارید راحت تر باهم صحبت کنیم. چون مساله خیلی هم پیچیده نیست. ما در حال کار بر روی شبکه و بستری از اینترنت هستیم که هیچ اختیاری بر آن نداریم. صاحبان این بستر که تقریبا همه هم آمریکایی هستند خیلی راحت می توانند هر کاری دلشان خواست با اپلیکیشن ها و نرم افزارهای ما انجام دهند بدون این که از ما اجازه بگیرند یا حتی اطلاع کوچکی بدهند. 

شما مشغول کارهای روزمزه خود مانند انتقال پول، گرفتن تاکسی اینترنتی، تبادل پیام و امثال آن هستی اما ناگهان می بینید که هیچ کدام از این نرم افزارها در دسترس نیست. مثل همان کاری که اپل انجام داد و حتی نرم افزارهای بانکی را هم روی موبایل ها غیرفعال کرد و جالب آنکه وزارت ارتباطات ما بازهم فقط توانست ابراز تاسف کند.

اما موضوع خیلی جدی تر است. جدی تر از آنکه فکرش را بکنید. کافی است چندین میلیون کاربر اسنپ یا اپلیکیشن های اقتصادی دیگر یک روز صبح از روی موبایل ما پاک شده و دیگر قابل استفاده نباشند. به راحتی میلیون ها نفر کارمند و کارگر بیکار شده و محل درآمدشان را از دست می دهند. آیا بازهم می خواهید ابراز تاسف کنید؟

سالهاست همه کسانی که این فضا را رصد می کنند فریاد زده اند که اینترنت ما باید از شبکه جهانی مستقل شده و بتواند روی پای خودش بایستد. اما نه از شبکه ملی اطلاعات خبری هست و نه از همت جدی برای راه اندازی فوری این شبکه.

اصلا کدام انسان عاقلی می پذیرد که ما همه بستر کار و فعالیت اجتماعی و اقتصادی خود را به دست دشمنام سپرده و منتظر تصمیم او باشیم؟  مگر این همه صفحات نامناسب اخلاقی و اقتصادی و حتی تروریستی در فضای داخل کشور ما فعال نیستند و هیچ کدام از مدیران شبکه های خارجی هیچ جوابی به نامه های ما نمی دهند؟

چطور در غرب برای خودشان قوانین سخت استفاده از فضای مجازی را وضع می کنند اما در ایران آقایان خیلی راحت نشسته اند و با التماس دنبال غرب افتاده اند که فشارش را روی سر مردم ما بردارد؟

چرا قدرتتان را می دهید و التماس می خرید؟ مگر راه اندازی یک شبکه ملی چقدر زحمت دارد که کشوری مثل چین انجام داده و ما هنوز در حال نامه نگاری به پاول دوروف و التماس از اندروید و گوگل هستیم؟

نمی خواهم در این چند سطر، مسئولین ارتباطات، مجلس یا شواری عالی فضای مجازی یا حتی شورای عالی انقلاب فرهنگی را خطاب قرار بدهم یا واژه هایی برای نصیحت آنها کنار هم ردیف کنم چون موضوع بیش از اندازه دارای اهمیت است که بخواهیم صبر کنیم تا مسئولین در آینده به فکر بیافتند. بلکه می خواهم از قوه قضاییه بخواهم که به مساله ورود کند. تنها راه چاره اقدام قضایی برای پی گیری مصوبات بر زمین مانده مجلس و دستورات رهبری است. خطر مجود در فضای مجازی امنیت اقتصادی و اجتماعی مردم را تهدید می کند و اصلا نمی توان با آن مماشات کرد. چرا که کافی است نرم افزارهای اقتصادی ما از روی موبایل و حتی اینترنت حذف شوند. آنوقت هیچ کس نمی تواند در کوتاه مدت چاره ای برای آن بیاندیشد.