به گزارش قدس آنلاین، شهر قزوین در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان و در سالروز ضربت خوردن امیرالمومنین (ع) رنگ ماتم به خود گرفت و مؤمنان در جوار امامزادگان و بقاع متبرکه و در هیئت های مذهبی، به شب زنده داری لیالی قدر و سوگواری برای شهادت نخستین امام شیعیان پرداختند و با معبود راز و نیاز کردند.

مردم قزوین در این شب دست به دعا شدند و طنین الهی «الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب» را ملتمسانه سر دادند تا به حق عظمت این شب و توسل به ساحت ائمه معصومین (ع) از گناهان پاک شوند و در مسیر بندگی گام بردارند و بهترین سرنوشت ها را از خداوند منان مسالت کنند.

 شب نوزدهم ماه رمضان در جای جای اماکن مذهبی شهر قزوین میزبان مردم روزه دار و خداجویی بود که به احیا نشستند و پس از قرائت دعای جوشن کبیر، قرآن بر سر نهاده و ندای بندگی سر دادند.

امشب آسمان رنگ و بوی خاصی را به خود گرفت و دست‌هایی که امشب ملتمسانه به سمت آسمان بلند شد، فضای معنوی خاصی را استان قزوین بخشید و هرکس با دلی شکسته و چشمانی اشک بار برای رفع حاجات خود و دیگران، دست نیاز به سوی بی نیاز داشت تا مرهمی بر دل های شکسته باشد.

چه شب خوبی بود، امشب؛ حضور پرشور کودکان و نوجوانانی که با وجود سن کم، همراه خانواده‌های خود به امامزادگان آمده بودند تا در آئین احیای نخستین شب از لیالی قدر شرکت کنند و دست‌های خود را همچون پدر و مادرانشان برای استجابت دعا به درگاه الهی بلند کردند، از جلوه‌های خاص این مراسم بود؛ پاک و معصومیت این کودکان ارزشمندتر بود.

در گذر از نوزدهمین شب ماه مبارک رمضان، آئین‌های خاص لیالی قدر به منظور ابراز بندگی و عبادت خداوند متعال در تمام مساجد، تکایا، بقاع متبرک امامزادگان و دیگر اماکن مذهبی قزوین نیز با حضور گسترده مؤمنان خداجوی، برگزار شد و هوای شهر با عطر و بوی رمضان و ماه مهربانی و آمرزش و مغفرت جان دوباره ای گرفت.

امشب همه مردم قزوین حال و هوایی دیگر داشتند و در این میان بیماران، گرفتاران و حاجتمندان بیش از همه چشم امید به دعای مؤمنان دوختند تا به حق این شب عزیز، لباس عافیت بر تن آنها پوشانده شود و حاجت روا شوند؛ چه بیمارانی که در این شب آرزو و التماس دعا داشتند تا در با جان سالم، نوای «الهی العفو» را زمزمه کنند.

سرنوشت انسان در لیالی قدر رقم می خورد و در آموزه‌های اسلامی و شیعی شب‌های نوزدهم، بیست یکم و بیست و سوم ماه مبارک رمضان به عنوان لیالی قدر و ایام نزول قرآن و شب‌هایی با عظمت یاد شده است.

اهمیت شب قدر در شب نوزدهم و شب بیست و یکم ماه رمضان نیز بیشتر می شود چراکه حضرت علی (ع) در این شب ضربت می خورد.

ایشان در شب نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری قمری در حالی که در مسجد کوفه و اقامه نماز صبح در سجده بود، ضربتی از سوی ابن ملجم مرادی بر فرق مبارکش وارد آمد که در این حال آن حضرت فرمود: «فزت و رب الکعبه، به خدای کعبه سوگند که رستگار شدم».

۲۱ رمضان مصادف با سالروز شهادت حضرت علی (ع) است که این حضرت در ۲۱ ماه رمضان سال چهلم هجری قمری به دست ابن ملجم در سحرگاه بیست و یکم ماه رمضان به شهادت رسید.

انتهای پیام/