به گزارش خبرنگار قدس آنلاین، جاده الموت قزوینی یکی از جاده های مهم استان محسوب می شود که در دل این جاده، دهیاری ها و راهدارخانه ای تشکیل شده است و امروز از آن تنها نامی گمنام از آن به یادمانده است؛ راهدارخانه ای که در دو سال گذشته ساخته شد و بنای آن امروز تخریب شده است.

عربعلی محمدبیگی عضو شورای روستای کاماسار در گفتگو با خبرنگار قدس آنلاین اظهار می کند: راهدارخانه‌ی دهستان دستجرد الموت غربی در سال ۹۱ براساس دستور مقام معظم رهبری از پروژه های اولویت دار منطقه شناخته و توسط فرماندار، نماینده معاونت عمرانی استاندار و نماینده کشوری تشخصیص داده شد که این منطقه نیازمند احداث راهدارخانه است.

وی بیان می کند: حدود چهار الی پنج سال در کِش و قوس اداری و با پیگیری های شورا و دهیاران، کلنگ این مجموعه در سال ۹۶ به زمین زده شده و عملیات اجرایی پروژه آغاز شد؛ مقرر شد که راهدارخانه در سال گذشته به بهره برداری برسد اما به علت عدم اختصاص اعتبار به پیمانکار، پروژه به حالت نیمه کاره رها شد.

محمدبیگی یادآور می شود: مشکلاتی از ۵۰ سال گذشته در منطقه وجود داشته و یکی از مشکلات جاده، نبود راهدار خانه است و چون این راهدارخانه عایق نشده بود، زحمات پیمانکار به هدر رفته و امروز راهدارخانه به حالت متروکه و به پناهگاه حیوانات و خانه ای برای پرندگان و حیوانات تبدیل شده است؛ راهدارخانه یکی از اولویت های مهم مردم است که طی برگزاری جلساتی با مدیرکل راهداری قول مساعد برای بهره برداری از راهدارخانه داده شد اما نتیجه ای حاصل نشد.

عضو شورای روستای کامسار ادامه می دهد: این راهدارخانه مسیر تامین محصولات کشاورزی، دامپروری و گردشگری است و متعلق به ۲۰روستا ساکن، ۱۰روستای عشایر و ۱۰روستای استان گیلان بوده و به علت نداشتن راهدارخانه وضعیت جاده نامناسب است؛ بخشی از جاده رانش کرد که بارها مردم در زمستان چندین شبانه روز در این محل گرفتار شدند و بارها از مسئولان چندین بار پیگیری کردیم اما نتیجه ای را به همراه نداشته است.

وی اضافه می کند: آسفالت جاده دهستان دستجرد به علت حمل ۳۰الی ۵۰تن اضافه بار توسط ماشین‌های معدن از بین رفته‌ و جاده حدود ۱۵ کیلومتر به کلی تخریب شده است؛ در حال حاضر درخواست آسفالت جاده توسط شهرداری را داده‌ایم که با هزینه‌ی سرسام‌آور هر کیلومتر ۵۰۰میلیون برآورد هزینه مواجه شدیم، البته زیرسازی برای آسفالت جاده فراهم شد که به علت نداشتن منابع، پیمانکار کار را رها کرد.

محمدبیگی با بیان اینکه ادامه می دهد: امروز شاهد مهاجرت از شهر به روستا هستیم و این امربرگرفته از طرح های اجرایی قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه است.

عضو شورای روستای کامسار عنوان می کند: دهستان الموت غربی مشکلاتی را شامل می شود؛ برای نمونه انفجارات رخ داده در معدن موجب نابودی سفره آب‌های زیرزمینی دائم روستاهای این منطقه و نابودی علوفه‌ی دام‌ها و گل و گیاه و دام‌ها و زنبورهای عسل شده است.

وی تصریح می کند: خاک موجود در فضای روستا موجب شیوع بیماری‌های تنفسی شده‌ است، از مسئولین تقاضا داریم پاسخگوی نیازهای مردمی این دهستان منطقه الموت باشند زیرا این دهستان منبع خوبی برای تولیدات کشاورزی و دامی سراسر کشور است.

محمدبیگی تصریح می کند: رفت و آمد در شب در این جاده به علت نبود روشنایی خطرناک است و مشکلاتی را برای مردم فراهم می سازد.

عضو شورای روستای کامسار اضافه می کند: یک معدن در چندکیلومتری جاده وجود دارد که این معدن با انفجارهای صورت گرفته، موجب از بین رفتن چشمه ها، سفره های آب و به تناسب آن موجب از بین رفتن محیط زیست و منابع طبیعی شد؛ در اثر این انفجار، خاکی که برای علوفه دام بود از بین رفته است و زیرساختی برای زندگی باقی نمانده است.

​انتهای پیام/