قدس آنلاین- گروه استانها- طیبه قاسمی؛ خصوصی سازی هرچقدر در کشورهای دیگر باعث رشد، توسعه و بالندگی است بدون تعارف ما را دچار مشکل کرده است و تاریخ چند ساله این آزمون و خطا درباره خصوصی کردن بی قاعده و قانون برای ما بیشتر رهاسازی شبیه پایان باز فیلم های امروز است که نمی دانی آخر ماجرا چیست!

وقتی قنواتی مدیرکل فرهنگ و ارشاد وقت خوزستان در سال ۹۴ با وعده ایجاد امنیت شغلی برای فعالان هنری خبر از واگذاری دومین موزه بزرگ کشور داد، باورکردیم این مکان هنری به سمت استانداردهای موزه ایکوم (شورای بین المللی موزه ها) می رود چون مسئولان وقت می خواستند.

جایگاه جشن های هنری یا جشن عروسی

موزه هنرهای معاصرکه بنا بر قول مسئولان در ۱۰سال گذشته، جایگاه اصلی خود را پیدا نکرده و تنها در حد گالری مانده بود قرار بود با خصوصی سازی از حالت گالری خارج و به سالن جشن های بین المللی و هنری تبدیل شود که در نهایت به سالن عروسی و جشن و رستوران تبدیل شد!

با وجود اینکه مسئولان قول داده بودند کاربری موزه تغییر نکند و محدودیتی برای آن بوجود نیاید اما متاسفانه  گنجینه این موزه با ۷۰ اثر در آستانه نابودی قرار گرفت است.

رییس انجمن هنرهای تجسمی خوزستان تیر ماه سال  ۹۶ اظهار کرد: در جلسه‌ا ی با معاون وزارت ارشاد به همراه مدیران ارشاد بحث موزه مطرح و اشکالات این واگذاری در قالب گزارشی به وی توسط بنده ارایه داده شد که آقای کاراندیش هم قول داد هیاتی برای بررسی بیشتر حتما به اهواز آیند که ظرف کمتر از دو هفته، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون حقوقی آن وزارتخانه را جهت بررسی ادعاهای مطرح‌ شده فرستاد، سرمایه‌گذار پس از بارها که قبول نمی‌کرد موزه را تحویل دهد این بار تسلیم خواسته به حق اداره‌کل ارشاد و انجمن تجسمی و هنرمندان شد و این بازگشت به تصویب و تایید معاون محترم حقوقی وزارت ارشاد نیز رسید و قرار بر این شد که شورای حقوقی برای برآورد و هزینه ‌کرد موزه تشکیل و روند بازپس‌گیری آغاز شود.  رسانه ها در زمستان ۹۶ خبر از بازگشت این موزه دادند...

 فرهنگ و هنر خوزستان

باز دو سال دیگر گذشت و هیچ خبری از بازگشت این موزه به دنیای هنر و فرهنگ خوزستان نیست تا به قول شمیری سرپرست وقت فرهنگ و ارشاد خوزستان  ظلم به فرهنگ و هنر خوزستان سریال ادامه داری باشد که مثل برخی سریال ها بی خودی کش بیاید ته داستان هم فراموش کنی اصلا قضیه چه بود.

همین مسائل باعث شد خبرنگار قدس آنلاین گفتگویی با مدیرکل فرهنگ و ارشاد خوزستان داشته باشد.

محمد جوروند درباره عاقبت موزه هنرهای تجسمی اهواز با اشاره به این مهم که مشکل ما پروژه های واگذار شده به کسانی است که اهلیت ندارند، بیان کرد: معتقدیم موزه باید به انجمن هنرهای تجسمی واگذار می شد چراکه در حوزه کاری آنهاست.

 ارزش هنری به هیچ

مدیرکل فرهنگ و ارشاد خوزستان با انتقاد از این موضوع که ۴هزارو ۸۰۰ متر زیر بنا با یک بودجه زیاد ساخته شده اما متاسفانه به کسانی واگذار شده که صلاحیت ندارند، تاکید می کند: طبق بازدیدهایی که از این موزه داشتیم متاسفانه مشاهده کردیم ساختار آن تغییر کرده و رستورانی در آن تعبیه شده است.

دردآورتر آن بود که یک سلسله تابلوهایی در موزه بود که ارزش بعضی از آنها به ۷۰۰ میلیون تومان هم می‌رسید و این گنجینه تابلوها در انبارها خاک می خورد و مطلقا به صورت فنی نگهداری نمی شود.

او از مکاتبات ارشاد با وزارت خانه فرهنگ و هنر خبر داده و اظهار می کند: این وزارتخانه مدیر کل امور حقوقی خود را به اهواز فرستاد تا از این موزه بازدید کند، از ما نیز خواستند کارشناسی معرفی کنیم تا ادعای مدیر موزه و اداره ارشاد خوزستان را با یکدیگر تطبیق دهند.

مدیرکل  فرهنگ وارشاد اسلامی خوزستان با بیان اینکه آخرین کارشناس نیز انجام شده، می گوید: کارشناس در بازدید خود نظریه اش را داده، مدیر موزه مدعی شده خسارت‌هایی را به علت تعمیر مکان متحمل شده و باید پولهای او برگردانده شود کارشناس نیز بعضی موارد را تایید کرده اما  فکر می کنم نظر کارشناسی به نفع ما باشد در ضمن در قرارداد فی مابین شخص و ارشاد وقت اشاره شده که اداره ارشاد اجازه بازرسی مکان و در صورت تخف تذکرات را دارد و از زمانی که ما آمده ایم این بررسی ها به صورت مستمر پیگیری می شود.

مشکلات موزه باید ریشه ای حل شود

جوروند بازگشت موزه را موضوع مردم و هنرمندان دانسته و ادامه می دهد: ما برای اینکه مشکل هنرهای تجسمی را حل کنیم اداره اهواز را طبق ساختار وزارتخانه تعطیل کرده و به بچه های هنر های تجسمی واگذار کردیم و امورات آن نیز خوب می گذرد حتی اکسپو یعنی نمایشگاه فروش آثار نیز برقرار کرده اند، بسیاری از هنرمندان نمایشگاه زدند، اما بسیاری از آنها باید ریشه ای حل شود.

چندسال پیش بعد از اعتراضات زیادی که برای واگذاری غیر اصولی به بخش خصوصی  و  نگهداری  و کاربری جدید غیر اصولی تر این موزه شد، عده ای گفتند وقتی که می توانست صرف خلق اثر و هنر شود صرف اعتراض و تحریم شد! حالا مدتهاست موزه نیز جایی در پیچ و خم مشکلات فراوان اهواز به فراموشی سپرده شده و اگر دیر بجنبیم باید چند سال دیگر در لیست نابودی آثار باستانی، طبیعی تاریخی و هنری یک نام دیگر را نیز بنویسیم؛ موزه هنرهای تجسمی اهواز.