هر چند زیارت امام رضا(ع) وقت و زمان خاصی ندارد ولی شاید دهه کرامت  فرصت مغتنمی باشد برای عرض ارادت و بیان درد و دلی عاشقانه با حضرتش. تولد امام رئوف بهانه ما برای صحبت با "غلامرضا صنعتگر" است. کسی که این افتخار را داشته که در بین اثارش نامی از امام رضا(ع) داشته باشد. بخوانید:

قدس آنلاین: از چه زمان به خوانندگی علاقه مند شدید؟

صنعتگر:از دوران کودکی ولی به هر شکل این علاقه و جدیت از دوران دبیرستان خیلی جدی تر شد و تا به امروز ادامه پیدا کرد و آن اتفاقی که باید میفتاد افتاد. البته این قضیه به صورت کاملا حرفه ای از سال ۷۸ شروع شد که به تهران آمدم و کار اهنگسازی را آغاز کردم و در کنارش خوانندگی هم می کردم. و  سال ۸۲ اولین آلبوم و ترانه ام وارد بازار شد.

قدس آنلاین:از ترانه «میشه ضامنم بشی» بگویید.

صنعتگر:همانطور که توضیح دادم من سالها بود که برای مردم و دل خودم می خواندم ولی در واقع مردم بعد از ترانه «میشه ضامن بشی» بود که غلامرضا صنعتگر را شناختند.

این ترانه بسیار خاص است و به‌نوعی ادای دین من به امام رضا (ع) است زیرا زمانی که تمامی پزشکان مادرم را جواب کرده بودند و پدربزرگم برای بهبودی اش او را به پای بوسی امام رضا(ع)  آورده و دخیل بسته بود و شفا گرفت . همان‌جا بود که نام من را غلامرضا گذاشتند. همه اینها دلیل، بهانه و دغدغه من برای خواندن اثری برای امام رضا (ع) شد تا اینکه در سال ۸۳ این اتفاق افتاد و پس از بیش از ۳۰ شعر تصمیم گرفتم به زیارت امام رضا(ع) بروم و احساسات درونی‌ام و حال و هوای بارگاه ملکوتی امام هشتم را برای مجید ذاکری شاعر این اثر بیان تا وی شعر این ترانه را بسراید.

قدس آنلاین: بجز این اثر ساخته دیگری هم با این مضمون دارید؟

صنعتگر:بله کارهای زیادی برای معصومین ساخته ام چون خودم را مدیون این خاندان می دانم. قطعه هایی با عنوان «عطر نرگس»، «میهن» که اشاره ای به بی بی معصومه (س) و امام رضا(ع) دارد. کاری برای حضرت علی(ع) ساختم با عنوان «حیدر». ولی در واقع  اثر میشه ضامنم بشی شناسنامه من را رقم زد. البته مطمئنم که اگر عنایتی هم به این کار شده، لطف  خود آقا بوده که این اثر مطرح شود و در دل مردم  بنشیند به شکلی که هر بار این کار را می خوانم یا می شنوم همان تازگی نخستین بار را دارد.

انتهای خبر/