این اتفاق که بازتاب گسترده‌ای هم در رسانه‌ها پیدا کرد هم زمان با افتتاح چندین مسیر جدید تردد دوچرخه در مشهد انجام شد؛ نکته قابل تامل استفاده مدیران شهری و اعضای شورای شهر از دوچرخه‌های با مارک «برلیانس» در این رکاب زدن نمادین بود. اگر این دوچرخه‌ها شخصی نبوده است (که با توجه به مشابه بودن مارک آن‌ها، تشابه بعید به نظر می رسد) دلیل عدم استفاده از سیستم حمل و نقل هوشمند دوچرخه عمومی که در تمام هشت سال گذشته تبلیغ استفاده از آن توسط همین مدیران شده است، جای سوال جدی دارد.

اگر مبنا بر استفاده از دوچرخه‌های شخصی است پس در هشت سال گذشته ایجاد و هزینه برای ایجاد ایستگاه‌های دوچرخه از جیب مردم مشهد چه معنایی دارد؟ و اگر بنابر اشاعه فرهنگ دوچرخه و سیستم حمل و نقل عمومی آن است، عدم استفاده از مدیران شهری و اعضای شورای شهر از دوچرخه‌های مستقر در ایستگاه‌های دوچرخه عمومی چه دلیلی دارد؟

شکی نیست با توجه به وضعیت ترافیکی و حمل و نقل کلان شهری مانند مشهد گسترش فرهنگ استفاده از دوچرخه می‌تواند منجر به کاهش جدی آلودگی هوا و نیز ترافیک شود. ضمن اینکه معرفی دوچرخه به عنوان یک وسیله حمل و نقل ارزان و در دسترس همگان به سلامت و ترویج ورزش نیز کمک شایانی می‌کند.

هر چند مبحث استفاده از دوچرخه سال‌هاست در شهرهای بزرگ دنیا به صورت جدی پیگیری و از طرف دولت حمایت می‌شود اما در ایران به ویژه کلان شهرهایی چون مشهد به دلایل متعدد مغفول مانده است. دلیل عمده عدم گسترش این فرهنگ در شهر مشهد را باید دو موضوع دانست در وهله اول عدم وجود زیرساخت‌های لازم برای ایجاد مسیرهای تردد ویژه دوچرخه و دوم نبود سیستم عمومی ویژه  حمل و نقل دوچرخه برای استفاده عموم شهروندان.

در مورد علت اول باید اذعان داشت شورای شهر پنجم در دو سال گذشته اهمیت ویژه‌ای به ترمیم و تکمیل زیرساخت‌های دوچرخه و ایجاد مسیرهای جداگانه در مکان‌های مختلف شهر کرده است. ترمیم و آماده‌سازی مسیر بلوار ملک‌آباد در دو طرف و برنامه‌ریزی برای ادامه این مسیر از میدان آزادی تا تقاطع  جمهوری اسلامی از جمله این اقدامات است.

علت دوم اما حکایتی عجیب و  پر رمز و راز دارد. در حالی که گزارش‌های متعددی از قابل استفاده نبودن دوچرخه‌های ایستگاه‌های عمومی دوچرخه در سطح شهر و گله و  حتی شکایت شهروندان پیرامون این موضوع در رسانه‌های مختلف منتشر شده اما تا امروز در این حوزه تحول یا اقدامی عملی توسط دست‌اندرکاران شاهد نبوده‌ایم.

موضوعات مورد بحث از قرارداد پیمانکار بهره‌برداری ایستگاه‌های دوچرخه از سال 91 تا امروز، معوق بودن یک و سال و نیم حق و حقوقات کارکنان ایستگاه‌های دوچرخه، عدم وجود قرارداد پیمانکار مورد بحث بر روی سایت شورای شهر و شایعاتی پیرامون خط و ربط این پیمانکار از مهمترین موضوعاتی است که تا امروز بی‌جواب مانده است (تسنیم در آخرین گزارش خود پیرامون این موضوع با عنوان روایتی تکراری از تراژدی هشت ساله ایستگاه‌های دوچرخه مشهد به جزئیات و نقاط تاریک موضع پرداخت است).

نکته جالب تا امروز طفره اکثر اعضای شورای شهر از پاسخگویی درباره ماهیت پیمانکار بهره‌بردار از سیستم هوشمند دوچرخه‌های شهری است. مجتبی بهاروند رئیس کمیسیون حمل و نقل و ترافیک شورای شهر پنجم در آخرین  اظهارنظر از ورود دستگاه‌های نظارتی به موضوع صحبت به میان آورد که این موضوع نیز تا امروز بی‌نتیجه مانده است.

پیگیری‌های خبرنگار تسنیم پیرامون این موضوع از اعضای شورای شهر تا امروز بی‌نتیجه مانده است. تسنیم آماده انتشار جوابیه اعضای شورای شهر است.

انتهای پیام/ح