به گزارش قدس آنلاین پیام دهکردی گفت: زندگی ائمه پر از دردهای بشری و عدالت‌خواهی بوده اما به اشتباه، این تلقی وجود دارد که صرفا یک اثری بسازیم و در آن اسمی از مشهد، زیارت، یا امام رضا(ع) برده شود و یا در آخر یکی هست که می خواهد مشهد برود؛ از نظر من این کار یک اثر رضوی نمی‌شود، زیرا دامنه زندگی این بزرگان آنقدر وسیع هست که هرچقدر به آن عمیق پرداخته شود باز هم جای کار دارد.

این بازیگر باتجربه تئاتر، سینما و تلویزیون درباره پرداختن به موضوع و اصل سیره رضوی در سینما و تئاتر کشور افزود: تئاتر با موضوع سیره امام رضا(ع) هرچقدر ساخته و پرداخته شود باز هم کم خواهد بود، زیرا موضوع زندگانی این بزرگان در باب اندیشه های الهی بوده و درسراسر زندگانی‌شان دغدغه و تلاش برای مبارزه با بی‌عدالتی و ظلم در جامعه وجود داشته است؛ مسئله ای که این روزها به شدت نیاز داریم تا به آن بپردازیم.

دهکردی که عضو هیئت داوران جشنواره تئاتر رضوی در دوره‌های پیش نیز بوده است تصریح کرد: درد امام رضا و اهل بیت (ع) بی عدالتی بوده و ما باید با اثر خود علیه بی‌عدالتی عصیان کنیم. اگر بتوانیم بی عدالتی را در یک اثر به تصویر بکشیم، آن موقع است که توانسته ایم کاری رضوی انجام بدهیم.

وی با اشاره به جشنواره امام رضا (ع) بیان داشت: اگر این موضوع را فقط به یک جشنواره ربط بدهیم و در حد ده روز به آن بپردازیم و تا سال بعد نیز دیگر سراغش نرویم بی فایده خواهد بود، زیرا این موضوع آنقدر بزرگ و با اهمیت است که تمام سال باید به آن پرداخت شود، به طوری که در طول سال به عنوان یک رخداد جاری در همه کشور، نه فقط خراسان رضوی به آن اهمیت بدهیم.

او که کسب عنوان بهترین بازیگر در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را نیز در کارنامه خود دارد، گفت: درسینمای ما قبلا به طور محدودی به اصل سیره رضوی از نظر فیلمنامه پرداخته شده اما مشکل این است که امروز در جهانی زندگی می کنیم که بی عدالتی به هزار زبان در سخن است و در جای‌جای زندگی ما این بی عدالتی لبریز شده؛ به شکل های مختلف از  اختلاف‌های طبقاتی، از چپاول هایی که در بیت المال می شود و مردم به شدت از این موضوع دلشکسته هستند، بنابراین ممکن است در طی سال ده اثر با موضوع  بی عدالتی ساخته شود که باز هم  از نظر من کم است و باید گسترش پیدا کند.

دهکردی با اشاره به نقش مهم تئاتر در فرهنگ سازی جامعه و نگاه هنرمندان به عرضه تئاتر رضوی بیان داشت: هنرمندانی که نگاهشان به مسائل عمیق است به نوعی چه در فیلم ها و تئاترها به این موضوع پرداخته اند زیرا زبان برّان و اعتراض‌گر تئاتر، بهترین گزینه برای توسعه عدالت خواهی است.

وی با اشاره به وضعیت جامعه کنونی گفت: در یک دهه اخیر متاسفانه اساسا با یک فضای عوام زده و یک سطحی نگری به طور عام در کل جامعه مواجه هستیم، که البته نقش تکنولوژی‌زدگی و مجازی‌زدگی حاکم در جامعه ، دیگاه ها و یا رسانه هایی که به شدت سعی دارند جامعه ما را مصرف‌گراتر از قبل کنند را نمی‌شود کتمان کرد. در کنار این مشکلات، تولید آثار با محوریت ظلم در جامعه کمتر شده است بنابراین وقتی تولید کم باشد مخاطب نیز کم می شود زیرا ذائقه مردم متاسفانه به سمت سطحی نگری در حال رشد است.

وی با اشاره به کم کاری در عرصه تولیدات با محور رضوی گفت: همه ما در یک گناه دسته جمعی شریک هستیم، از من هنرمند تا هرکسی در این جامعه فعال است اما روی نخست این پیکان به سمت سیاست‌مداران فرهنگی ما است، زیرا اساسا متولی آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست، ما نهاد های زیادی داریم که درعرصه کاری خود با حوزه وزارت فرهنگ پیوند کاری داشته به همین خاطر در این حوزه هم نظارت دارند، هم ابراز نظر می‌کنند که این خود عامل این نابسامانی های فرهنگی شده است.

وی ادامه داد: من همیشه گفته‌ام ای کاش متولی فرهنگ در کشور ما فقط وزارت فرهنگ بود زیرا همه تکلیف را می‌دانستند، اما متاسفانه  خود این وزارت یک قطره کوچکی است در این جریان. به همین خاطر همگرایی وجود ندارد و این نهادها به شدت درحال واگرایی هستند و در حوزه فرهنگ واگرایی یعنی یک خسران غیر قابل جبران.

وی افزود: ما در حوزه اقتصاد ممکن است یک پولی را بتوانیم از جایی قرض بگیریم تا مشکلات‌مان را حل کنیم ولی اگر فرهنگ مان دچار مشکل شود نمی توانیم قرض بگیریم و باید بدانیم افول و آسیب فرهنگی به این راحتی درمان پذیر نیست.

وی در پایان در ارتباط با حضور جوانان در جشنوار فرهنگی هنری امام رضا(ع) گفت: حضور هنرمندان جوان پر شور و شوق است اما نکته اصلی این است که بعد از اتمام برنامه این موضوع را تا سال بعد کنار می گذاریم. برای اینکه بتوانیم اشتیاق هنرمندان جوان را نسبت به موضوع و سیره رضوی فعال نگهداریم باید در تمام طول سال این برنامه ها به طور پیوسته ادامه داشته باشد تا هنرمند و همه جامعه متوجه اهمیت اصل زندگی این امام بزرگ شوند.