به گزارش قدس آنلاین، آیت‌الله سیداحمد علم‌الهدی در آیین رونمایی از «درسنامه غناء و موسیقی» تألیف آیت‌الله خامنه‌ای که صبح امروز در مدرسه علمیه سلیمانیه مشهد برگزار شد، اظهار داشت: به طور معمول کتابی رونمایی می‌شود که مورد شناخت نباشد، اما در این کتاب مفادی است که باید ذکر شود و موضوعیت دارد.
وی با اشاره به اینکه موضوع غنا از گذشته مورد بحث بوده است، یادآوری کرد: مسائلی که به‌عنوان موضوع فقهی در طول تاریخ فقه مطرح شده، غیر از پیشرفت خود فقه در این موضوع از جهت دیگری نیز پیشرفت‌هایشان قابل تأمل بوده است؛ گاهی اوقات موقعیت‌های اجتماعی و سیاسی باعث می‌شده که فقها با نگرش وسیع‌تری موضوعات را بررسی و تحقیق کنند.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی افزود: گاهی اوقات مسئله موسیقی و غنا به عنوان ابزار لهو به‌گونه‌ای توسعه پیدا می‌کرد که از این طریق جامعه شیعه دچار آلودگی‌هایی می‌شد، در نتیجه فقها مجبور بودند به نکات موشکافانه‌تری توجه کنند و با دقت آن را بررسی کنند.
آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به اینکه مسئله غنا از مسائلی است که حاکمیت اجتماعی و سیاسی در روند پیشرفت آن تأثیر داشته است، اظهار کرد: جدا از شخصیت علمی و فقاهتی مقام معظم رهبری، شخصیت اجتماعی و احاطه فرهنگی ایشان نیز مورد توجه است؛ در طول تاریخ بزرگانی که مسئله غنا را بررسی کرده‌اند، از نظر احاطه قوی بر جریان‌های فرهنگی جامعه و بخش موضوعی مسئله، در موقعیت رهبری نبوده‌اند.
وی عنوان کرد: اگر کسی امروز قصد داشته باشد در مورد مسئله غنا تحقیق کند، نمی‌تواند از نظریات این کتاب بی‌نیاز باشد و حتی فقها و مراجع تقلید نیز اگر قصد داشته باشند در این موضوع دوباره تحقیق را شروع کنند، بی‌نیاز نیستند.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی خاطرنشان کرد: رهبری هنگام بحث به صورت باز و گسترده بحث می‌کنند، اما هنگام فتوا و اظهارنظر بسیار دقیق و با احتیاط نظر می‌دهند، شخصی با این دقت و اشراف اطلاعاتی و شناختی نسبت به جامعه هنگامی که در مورد مسئله‌ای اظهار نظر کند، قطعا قابل استفاده است.
آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به اینکه برخی روایات در بحث غنا و برخی در بحث ابزار موسیقی است، ادامه داد: موسیقی و غنا دو بحث جدا هستند، غنا صوتی است که از دهان خارج می‌شود، اما موسیقی ابزار است و دلایل حرمت غنا را نمی‌توانیم به عنوان دلایل حرمت موسیقی قرار دهیم.
وی یادآور شد: ما غنای حلال و حرام داریم، اگر غنایی لهو نبود نمی‌توانیم بگوییم حرام است، روایات این کتاب به پنج دسته تقسیم شده‌اند و موضوع غنا را از موسیقی کاملا جدا می‌دانند.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی ادامه داد: ما بر علیه موسیقی روایت نداریم، اما در مورد حرمت استعمال ابزار موسیقی روایت داریم، دلیل ما فقط در مورد ابزاری است که موسیقی از آن صادر می‌شود، در زمان ائمه (ع) موسیقی استعمالی جز لهو نداشته است.
آیت‌الله علم‌الهدی تاکید کرد: از فرزدق که شاعر بزرگی بود، استفاده می‌شد و در مسائل مختلف برای ترویج دین کمک می‌کرد، اما هیچ‌گاه از ابوالعطائیه که استاد زبردست موسیقی بود، استفاده نشد، به این علت که در آن زمان موسیقی به‌عنوان لهو مطرح بوده و موسیقی مصرفی جز لهو نداشته است، طبیعی است که ابزاری که برای حرام استفاده می‌شود، ضدارزش است و مورد قبول جامعه نیست.
خسروپناه: دغدغه رهبری در «درسنامه موسیقی و غناء» حل مسائل جامعه است
در ادامه عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: این درسنامه غناء و موسیقی متن درس خارج رهبر انقلاب در سال‌های ۸۷ و ۸۸ است که عنوان‌بندی شده است، سیر این کتاب این است که روایات ذیل آیات تفسیر شده را بیان می‌کند و سپس روایاتی که ذیل آیات بیان نشده را ذکر می‌کند.
حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه ادامه داد: نکات بسیار دقیق و زیبایی در مورد مفهوم غناء در این درس‌ها بیان شده، که دو معنا را می‌توان برداشت کرد؛ یکی اینکه غناء همین صدایی است که ادامه پیدا می‌کند و معنای خاص آن آوازخوانی است که مقصود از غنای در روایات آوازخوانی است.
وی با بیان اینکه در این کتاب روایات تحسین صوت نیز بیان شده است، افزود: در ادامه کتاب ۴۸ پرسش و پاسخ مطرح شده که بیان می‌کند منظور موسیقی نیست، بلکه منظور غنا است؛ غنا نیز دو معنای عام دارد که معنای آوازه‌خوانی آن مدنظر است، غنایی که آوازه‌خوانی معنا شد، هنگامی که گمراه‌کننده از راه خدا باشد، اشکال دارد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی تصریح کرد: صوت، کلام یا زبان‌های مختلف دخالتی در حرمت غنا ندارند؛ حیثیت تحلیلی، حکم حرمت غنای لهوی که سبب گمراهی شود، است.
خسروپناه بیان کرد: هنگامی که این کتاب خوانده می‌شود، قدرت حدیثی انسان قوی می شود، برخی اساتید اسناد حدیث را بررسی نمی کنند ولی در این کتاب سند تک تک روایات بررسی شده است.
وی با اشاره به اینکه در این کتاب معنای عرفی غنا به دقت بررسی شده است، افزود: در یک جمله این کتاب جامع و مجتهدپرور است، ما در بحث حلال یا حرام بودن غنا به شاخص نیاز داریم، مقام معظم رهبری در این کتاب موضوع حرمت را «غنای عرفی» دانسته‌اند، این‌ها مفاهیم کیفی هستند اما شاخص ارائه نشده است، دغدغه رهبری حل مسائل جامعه نیز هست و بیشتر روایات مربوط به عصر امام صادق(ع) است که در آن زمان موسیقی رواج یافته بود.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اضافه کرد: امروزه در دنیای مدرن دستگاه‌هایی از موسیقی مانند راک ساخته شده که امکان ندارد غنای لهوی نباشد، مبنای سکولاریسم را روی موسیقی پیاده کرده‌اند و به‌گونه‌ای از موسیقی استفاده کرده‌اند که مصداق غنای لهوی طراحی بشود، برخی در موسیقیهای مدرن مصداق کامل غنای لهوی هستند.
خسروپناه خاطرنشان کرد: این کتاب غنی‌ترین و جامع‌ترین اثر فقهی در زمینه غنا است و تبعات غنا مانند رقص نیز در آن بحث شده است، این کتاب می‌تواند منبع دقیقی باشد، برای کسانی که موضوع موسیقی را کار کرده‌اند و مصداقی‌تر به‌دنبال بحث هستند.
منبع: فارس
انتهای خبر/
نظر شما