قدس آنلاین- گروه استانها- طیبه قاسمی؛ آنچه در دنیا برای طراحی پارک ها و فضاهای سبز شهری در نظر گرفته می شود، بیشتر توجه به نیازها، توقعات و انتظارات اجتماعی، فرهنگی و روانی استفاده کنندگان است تا نیازهای اکولوژیبک وفیزیکی مردم شهرها، اصولا طراحان و مهندسان معمار در طراحی پارک ها در هر شهر و منطقه ای این مسئله را از ابعاد گوناگون مطالعه می کنند تا نهایتاً طرح موفق تر و پایدارتری ارائه دهند.

از طرفی جانمایی و مکان یابی مناسب انواع فضاهای سبز شهری در حین تهیه ی انواع طرح های توسعه شهری انجام می گیرد تا مسائل جمعیتی و اجتماعی و فرهنگی در این زمینه رعایت شود.اهمیت این موضوع وقتی هویدا می شود که پارکهایی با هزینه های گزاف مورد اقبال و استقبال مردم قرار نگرفته و به مرور متروکه  و معضلی بر دوش شهر می شوند.

احداث های رفع مسئولیتی

از منظر دیگربه دنبال شهرنشینی فزاینده و افزایش فشارهای روحی و جسمی بر شهروندان و نیز تهدید موجودیت طبیعت و حتی آثار باستانی و تاریخی در اثر افزایش ساخت و سازها و رشد کالبدی شهرها جنبش های نوین شهرسازی برآن شدند که ارتباط انسان و طبیعت را تقویت کنند. از این رو لزوم حفظ و ارتقای محیط های سبزو آثار باستانی به لحاظ زیبایی و عملکردی به همراه جذب شهروندان به این فضاها و جلب رضایت خاطر آنان بیش از پیش ضرورت پیدا می کند.

در اهواز اما ماجرا به مطالعات و بررسی نمی رسد احداث بسیاری از پارک ها کارشناسی شده نیست و به همین دلیل هم پارکی چون پاداد را برای احداث پارکینگ خراب می کنند و پارک کوهساران به حال خود رها می شود بسیاری از فضاهای سبز فقط جایگاهی برای استعمال راحت دخانیات و حتی خوابگاه معتادانی است که در همان پارک هم به خرید و فروش مواد مشغولند!

هرچند تغییرات بزرگ زمان و بودجه ای طولانی می خواهد اما طراحی بهتر فضاهای شهری به رشد کودکانی که در بزرگسالی موفق و سالم هستند کمک می کند.

پیمانکاران بی ذوق

کوهساران نمونه ای از پارک های رو به نابودی اهواز است که یکی از شهروندان در مورد آن می گوید: این پارک با داشتن آبشار  و چندین نمونه گل و گیاه،  حوض تمیز، روشنایی، صندلی و میز از مناسب ترین مناطق سبز منطقه هفت به شمارمی رفت اما با همت خدمات این منطقه نابود شد و برای کسی هم مهم نیست.

یکی دیگر از شهروندان منطقه اما معضلات پارک ها را در نبود ایده پردازان خلاق می داند و به خبرنگار قدس آنلاین می گوید: بهتر است برای طراحی پارک ها فراخون دهند تا مردم ایده های خود را در اختیار احداث کنندگان یا ارتقا دهندگان فضاهای سبز قرار دهند.

آقای حسینی با تاکید بر اینکه البته جایی برای دریافت این ایده ها باید در نظر گرفته شود تا بررسی شوند، ادامه می دهد: متاسفانه مسئولین  یک طرح را به پیمانکار می دهند که هیچ  اطلاعاتی از المانهای شهری و طراحی و زیباسازی ندارد. همین است که متاسفانه ذوق و ابتکاری در طراحی پارکها و فضای سبز والمانهای شهری دیده نمی شود.

وی بیان می کند: البته همه موارد هم به شهرداری ختم نمیشود و خود شهروندان هم باید بخواهند وایده وطرح بدهند.

با چراغ همی‌گشت گرد پارک

شهروندی از منطقه هفت نیز عنوان می کند: پارک کوهساران در محله منبع آب واقع در شهرداری منطقه هفت به علت کوهستانی بودن می توانست پارکی نمونه باشد اما متاسفانه نگهبانی ندارد و به آن رسیدگی نمی شود، به همین دلیل هم کسی نمی تواند با خانواده در آن تردد کند.

الهایی سحر اضافه می کند: به خاطر نبود روشنایی کافی پارکی که با هزینه کم و با سلیقه درست و رسیدگی در وسط شهر می توانست بهترین پارک خوزستان شود، به متروکه تبدیل شده که فقط صدای زوزه ی سگ ها در آن می پیچد.

وی تاکید می کند: پارکهای زیبای قدیمی از بین میروند و بعد با چند درخت مورد و طراحی و معماری ساده پارک های با اعتبارات گزاف ساخته می شود که حتی معماری نوین هم در آنها به کار نرفته است.

این شهروند با بیان اینکه در اهواز همه چیز سنتی اجرا می شود و کسی حوصله نوآوری ندارد اظهار می کند: با استفاده از تکنولوژی حتی میتوانند سنتی و مدرن را تلفیق کنند اما مسئولین اهواز سنتی کارند و تمایلی در نوآوری ندارند و روش های نوین معماری، شهر سازی فراری هستند؛ یک نمونه اش سبک معماری منازل همه شبیه به هم و قدیمی است.

پارک کوهساران علاوه بر فضای سبز با دارا بودن محوطه باستانی اش از لحاظ تاریخی نیز اهمیت وافری دارد هرچند متاسفانه بی‌توجهی برای کاوش و ثبت و حفاظت ازاین محوطه باستانی، تخریب و تبدیل‌شدن شدنش به خوابگاه معتادان را درپی داشته.

مجتبی گهستونی یک فعال میراث فرهنگی نیزبا اشاره به اینکه پارک کوهساران سرمایه خوبی برای منطقه هفت اهواز است، به خبرنگار قدس آنلاین می گوید: با وجود تلاشهای شهردار منطقه این همه کاری که باید انجام شود نیست، لازم است سازمان پارک ها و سازمان های دیگر نیز در این رابطه کمک کنند تا آن را دوباره احیا کنند.

پای چراغ همیشه تاریک است

گهستونی با ابراز تاسف از اینکه بسیاری از مردم اهواز این پارک را نمی شناسند، اضافه می کند: حتی کسانی که پارک را می شناسند حاضر نیستند از مناطق دیگر به این پارک بیایند چون معتقدند امنیت ندارد.

او عدم روشنایی پارک را معضل بزرگ آن دانسته و تصریح می کند: جلوگیری از ساخت و سازهای ناهمگون در پارک کوهساران باید متوقف شود چراکه هم از منظر زیبای آن کاسته و هم آثار باستانی این پارک را مخدوش می کند.

رضا ارشادی شهردار منطقه هفت در پاسخ به خبرنگار قدس آنلاین نظر دیگری دارد و مدعیست: اکثر مواقع این پارک در روشنایی است و گاهی به دلیل آسیب هایی که سیستم های برقی می بینند چراغهای روشنایی پارک می سوزند و همین لحظه منتشر می شود.

اووضعیت این پارک را مناسب توصیف کرده و اذعان می کند: در بازدید از این پارک اگر با معضل یا مشکلی مواجه شویم به طور حتم در راستای برطرف کردن آن تلاش می کنیم.

محسن موسوی زاده عضو شورای اسلامی شهر اهواز اما می گوید: شهرداری میلیون‌ها و میلیاردها تومان برای ایجاد و احداث پارک‌ها هزینه می‌کند تا شهروندان و خانواده‌ها بتوانند اوقاع فراغت خود را در این پارک‌ها سپری کنند و به تفریح بپردازند. ولی متاسفانه در حال حاضر، پارک‌های اهواز محل تجمع دستفروشان و یا بساط قلیانی‌ها و یا تردد موتورسیکلت‌ها شده است. 
  
وی ادامه داد: خانواده‌هایی که به پارک‌ها می‌روند از این مسائل بسیار رنج می‌برند و این ناامنی در پارک‌ها آرامش را از مردم گرفته است. 

مشترک مورد نظر از دسترس خارج است

تلاشهای یک ماهه خبرنگار ما برای برقراری ارتباط با حمید امیری فرد مدیر عامل سازمان پارکها و فضای سبز شهرداری اهواز  به جایی نرسید تا جای وی در پاسخ گویی به معضلات پارک های اهواز همچنان خالی باشد.

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست    

پارک کوهساران یکی از جاذبه هایی است که البته برای بسیاری از افراد ناشناخته مانده است. دیدن محلات، خانه ها، معابر، آدم ها و ماشین ها از بالا و مشاهده شهر از بلندی در روز جلوه خاصی دارد و در شب بسیار باشکوه است .

همچنین چشم انداز زیبا، نزدیکی به تپه آسیه آباد و خرابه های شهر هرمز اردشیر، قبرستان سنگی پارک کوهساران بر فراز تپه های منبع آب و مجاورت با رودخانه کارون از جمله ویژگی‌های است که پارک کوهساران را متمایز از دیگر پارک‌ها کرده است و ما امیدواریم روزی به جای خوابگاه تاریک و دهشناک معتادین تبدیل به محلی آرام برای تفریح و آسایش خانواده های اهوازی باشد.