قدس آنلاین: حجت الاسلام والمسلمین مهدی یوسفیان کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در گفت‌وگو با قدس آنلاین گفت: شباهت‌های زیادی بین فضای عاشورا و فضای قیام امام زمان علیهم السلام وجود دارد چرا که مبدأ ونهایت قیام هر دو یکسان و برگرفته از تعالیم مشترک الهی است. در روایت دینی آمده است که امام حسین (ع)  وصیت نامۀ خود را به دست برادرش محمد حنفیه سپردند و در آن وصیت نامه اهداف خود را از حرکت بیان نمودند که من برای ظلم و فساد یا هرج و مرج  خارج نمی‌شوم بلکه خروج من برای ایجاد صلاح و اصلاح در امت جدم است تا فضای امت جدم را به طرف رستگاری رهنمون شوم . در تاریخ آمده زمانی که معاویه از دنیا رفت نامه‌ای به فرماندار مدینه نوشت که در آن نامه تأکید شده بود قبل از اینکه خبر مرگ معاویه منتشر شود چهار نفر را دعوت کن و از آنها بیعت بگیر که امام حسین (ع) در رأس آنها قرار داشت.

وی دراین باره افزود:  در آن نامه ذکر شده بود که اگر بیعت کردند هیچ، اگر بیعت نکردند آنها را به قتل برسان و سر از بدنشان جدا کن. هنگامی که نامه معاویه شبانه به فرماندار مدینه رسید فورا امام حسین را به کاخ دارالعماره مدینه فرا خواند و رو به حضرت گفت: معاویه از دنیا رفته و یزید خلیفه شده  وشما باید با یزید بیعت کنید. در آن هنگام فرماندار مدینه حضرت را تهدید به قتل کردند که اگر با یزید بیعت نکنی کشته می‌شوی. بعد از این موضوع وعدم بیعت امام حسین علیه السلام با یزید در مدینه بود که امام با خانواده و بستگان به سمت مکه حرکت کردند. حرکت سریعی که ممکن است برخی آن را از بیم جان به امام نسبت دهند. از سوی دیگر در روایت‌ها آمده در مکه هم به امام اطلاع دادند که برخی از مأموران حکومتی به صورت مخفی به دنبال کشته شدن شما هستند لذا امام حسین (ع) مکه را به سمت کوفه ترک کرد. این موضوع هم به زعم عده‌ای می‌تواند اینگونه مطرح شود که ترک مکه توسط امام به دلیل عدم امنیت جانی بوده است.

کارشناس مهدویت خاطر نشان کرد: موضوع امنیت جانی در فضای غیبت امام زمان (ع) نیز مسأله‌ای است  که برخی ادعا می‌کنند علت غیبت امام زمان (ع)  حفظ جان است، بعد این شبهه را ایجاد می کنند که چرا امام به دلیل حفظ جان خود شیعیان و مردم را رها کرده است؟ مگر اجداد ایشان در میان مردم زندگی نمی‌کردند و تهدید نمی‌شدند، پس چرا امام  دوری ازمردم را برگزیده است. قطعا این نکته مهم را می‌توان در فضای حرکت امام حسین پردازش کرد. خروج امام حسین (ع) از مدینه و مکه به دلیل یافتن پناهگاهی برای حفظ جان نبوده  است، در حالی که خداوند متعال از همان کودکی به پیامبر اسلام (ص) خبر شهادت ایشان را داده بود لذا در مکه برای حفظ حریم و حرمت این شهر به سمت کوفه حرکت کردند تا به قیامی که قرار بود تا آخر تاریخ بشریت تأثیر گذار باشد حضور داشته باشند. به عبارت دیگر ظاهر حرکت رهایی از ناامنی بوده که حکام وقت رقم زده بودند اما باطن امر حرکت از مدینه به مکه وبه کوفه موضوع دیگری به نام قیام کربلا بوده است

حجت الاسلام یوسفیان گفت:  در راه مکه به کوفه خبرهای ناگواری از شهادت یاران امام مسلم بین عقیل تا هانی بن عروه به امام رسید. اینکه کوفه دراختیارعبیدالله قرار گرفته و لشکر کشی ها شده است مانع از حرکت امام به سمت کوفه نشد؛ چرا که امام به دنبال حفظ جان خود نبودند؛ بلکه امام به دنبال شکل دادن حرکت معناداری در جامعه بشری بودند که در طول تاریخ ماندگار باشد؛ بنحوی که امروز شاهد هستیم بسیاری از ادیان و مکاتب غیر اسلامی از حرکت امام حسین(ع)  درس آزادگی، حریت، زندگی صحیح و  سازش ناپدیربودن را آموخته اند، کما اینکه گاندی  رهبر قیام هند معتقد است که حرکت خود را از قیام امام حسین شیعیان الگو گیری کرده و رقم زده است، لذا می‌توان نتیجه گرفت خروج امام از مدینه و مکه و عزیمت به سمت کوفه موضوع حفظ ظاهری جان نیست

  وی در پایان تصریح نمود: همین موضوع را می‌توان در فضای غیبت امام مهدی علیه اسلام هم منعکس کرد. غایب شدن امام صرفاً برای حفظ جان نیست، بلکه بحث غایب شدن و حفظ جان در راستای رقم زدن یک حرکت عظیم تاریخی است که وجود مقدس امام زمان علیه السلام برای یک جامعه انسانی صورت می‌دهد  لذا امام وقتی ظهور می‌کنند که جامعه بشری به سمت حرکت منجی گرایانه حرکت می‌کند. علی رغم همه فشارهای شیطانی و حرکت‌های نژاد پرستانه،  تعالی جامعه بشری موضوعی است که در مهدویت وجود دارد و غیبت امام نیز نه از سر حفظ جان،  بلکه برای شکل دادن به پدیده‌ای در جهان بشریت است که  سرانجام آن پدیده حرکت دادن و سوق دادن مردم به طرف صلاح و رستگاری است که نمونه‌های تأثیر گذار آن را در شکل گیری جمهوری اسلامی ایران، هشت سال دفاع مقدس؛ و حرکت های آزادی بخش سراسر دنیا دیده ودر طول تاریخ خوانده ایم

/انتهای پیام