قدس آنلاین: روز نکبت البته آغازی بر نکبتی بزرگ بود که دامنگیر فلسطینیان شده و میلیون‌ها تن از آن‌ها را آواره کشورهای دور و نزدیک کرد. امروز نیز در سایه تداوم سیاست‌های خصمانه رژیم صهیونیستی موضوع آوارگان فلسطینی تداوم داشته و به بحرانی بزرگ در جهان تبدیل شده است.

بر اساس برآورد آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی «آنروا»، 71 سال پیش در چنین روزی 957 فلسطینی از خانه و کاشانه خود در به در و آواره گشتند و اکنون تعداد آن‌ها به 5 میلیون و 900 هزار نفر می رسد. آوارگی میلیون‌ها فلسطینی از خانه و کاشانشان در میانه سکوت و بی توجهی جهانی در حالی ادامه دارد که هر ساله زخم کهنه کشتار فلسطینی در اردوگاه صبرا و شَتیلا مانند تلنگری ما را به ضرورت توجه بیشتر به اوضاع آوارگان انذار می دهد. کشتار صبرا و شَتیلا به وقایعی اطلاق می‌شود که در ۱۶ سپتامبر تا ۱۸ سپتامبر ۱۹۸۲ (25 تا 27 شهریور 61) و در طول جنگ داخلی لبنان به وقوع پیوست. در این اتفاق هزاران زن و کودک و پیر و جوان آواره فلسطینی توسط صهیونیست‌ها به فرماندهی آریل شارون وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی و مزدوران وی یعنی نیروهای فالانژ لبنانی قتل و عام شدند. گفته می‌شود در این قتل عام بیش از 3 هزار فلسطینی شهید شدند. در حالی که رژیم صهیونیستی امروز نیز با قدرت تمام سیاست آپارتاید، پاکسازی نژادی و اخراج فلسطینی‌ها از موطنشان را دنبال می‌کند، ضرورت آگاهی مسلمین در مقابل این نقشه‌های شوم و در نهایت خنثی سازی آن بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.

ورق در خاورمیانه به نفع مقاومت برگشته

مجتبی رحماندوست، رئیس فراکسیون حمایت از فلسطین و مقاومت اسلامی در مجلس نهم در گفت‌وگو با قدس با بیان اینکه خواب شوم صهیونیست‌ها برای تصاحب فلسطین هیچ گاه تعبیر نخواهد شد، گفت: زمانی که شارون؛ قصاب صبرا و شتیلا، امر به کشتار فلسطینی‌ها در این دو اردوگاه داد احساس او این بود که بر هر چیز توانا بوده و هیچ کس نمی‌توان جلودار آن‌ها باشد و فردا از نیل تا فرات بلکه از سند تا فرات در اختیار رژیم صهیونیستی خواهد بود. چند سال بعد یعنی در ژوئن 2006 وقتی کاندولیزا رایس وزیر خارجه وقت آمریکا مفهوم خاورمیانه جدید را مطرح کرد، این تصور ایجاد شد که با تقسیم و تکه تکه شدن اراضی مسلمانان به زودی آن‌ها ذیل پرچم صهیونیست‌ها قرار گرفته و بله قربان گوی آن‌ها خواهند شد. آن‌ها فکر می کردند حاکم مطلق منطقه خواهند شد اما امروز ورق برگشته. اکنون سال‌ها از این خواب‌ها گذشته و نه تنها رؤیای‌ها آشفته آن‌ها تعبیر نشده، بلکه مقاومت از فلسطین گرفته تا لبنان و یمن بارو شده و به اوج شکوفایی خود رسیده است.

دبیرکل سابق جمعیت دفاع از ملت فلسطین در ادامه با بیان اینکه امروز بحث آوارگان فلسطینی و بازگشت آن‌ها به معضلی بزرگ برای رژیم صهیونیستی و حامیان آن تبدیل شده است، ادامه داد: آمریکا به عنوان حامی همیشگی صهیونیست‌ها برای حل این مشکل موضوع وطن جایگزین را مطرح و پیگیری می کند. اما همه این نقشه‌ها نتیجه معکوس به بار آورده است. اکنون به واسطه ناامنی موجود در اراضی اشغالی روند مهاجرت معکوس صهیونیست‌ها آغاز شده است. این مسئله متفکران صهیونیسم را به فکر فرو برده و بر همین اساس آن‌ها به دنبال آن هستند که وطن جایگزینی را برای یهودی‌ها بیابند. همه توطئه‌ها برای کمرنگ کردن موضوع فلسطین در حالی است که به نظر می رسد همان‌گونه که رهبر معظم انقلاب در حدود 18 سال پیش تأکید کردند، تنها راه موجود برای حل مسئله فلسطین برگزاری همه پرسی و تصمیم گیری مردم آن در مورد آینده این سرزمین است.

مرام ویژه امام خمینی (ره) در راهپیمایی بازگشت متبلور است

رحماندوست اعتراضات فلسطینی‌ها از جمله برپایی راهپیمایی بازگشت (که هفتاد و سومین هفته خود را پشت سر گذاشته) به عنوان یکی از راه‌های مهم و اهرم برای فشار بر صهیونیست‌ها و پذیرش حق فلسطینی‌ها از سوی جامعه جهانی دانسته و افزود: امام خمینی (ره) بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران مرامی ویژه به ما و جهانیان نشان داد و آن هم مردمی عمل کردن بود. در جریان پیروزی انقلاب هم امام با نخبگان حرف نزد، بلکه عامه مردم مخاطب سخنان ایشان بودند. همه حرکت‌ها در جریان انقلاب از مساجد و کوچه و بازار آغاز شد و این در حالی است که راهپیمای بازگشت فلسطینی‌ها هم کاملاً مردمی بوده و از دل جنبش‌های مردمی پدید آمده است. از سوی دیگر از آنجا که راهپیمایی بازگشت بر یکی از طبیعی‌ترین حقوق انسانی یعنی حق زندگی در موطن تأکید دارد با به راه انداختن جو روانی و رسانه‌ای، رژیم صهیونیستی را تحت فشار گذاشته و برایش گران تمام می‌شود.

آمریکا در پی محو هویت و آرمان فلسطین

محمد محسن فایضی، تحلیلگر مسائل فلسطین نیز با بیان اینکه موضوع آوارگان از همان ابتدای شکل‌گیری رژیم جعلی اسرائیل مورد بحث بوده، گفت: اینکه آوارگان باید برگردند، برنگردند، کجا بروند و چه اتفاقی برای آن‌ها بیفتد، همواره در مذاکراتی که با محوریت فلسطین برگزار شده، مطرح بوده است. حتی در پیمان‌ اسلو (سال ۱۹۹۳) که نخستین موافقت‌نامه رودرروی اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) بود، موضوع آوارگان مطرح و مد نظر قرار گرفت. آنچه مسلم به نظر می رسد آن است که بازگشت آوارگان و در پی آن تغییر ترکیب جمعیتی در اراضی اشغالی به نفع اعراب برای صهیونیست‌ها خطرناک بوده و به راحتی حاضر نیستند در مقابل این مسئله نرمشی از خود نشان دهند؛ بنابراین مقاومت و مبارزات فلسطینی‌ها بر این پروسه تأثیر مؤثری خواهد داشت. فایضی ادامه داد: همین مسئله آمریکایی‌ها را بر آن داشته با مطرح کردن طرح «معامله قرن» و در واقع «خیانت قرن» که با همکاری برخی دولت‌های عربی سازشکار انجام شده، موضوع آوارگان را برای همیشه حل کند. معامله قرن که پایه آن بر فراموشی آرمان و هویت فلسطین است به دنبال آن است که آوارگان را با تطمیع و وعده‌های اقتصادی فریفته تا به اسکان در کشورهای دیگر راضی شده و از حق بازگشت به کشورشان چشم‌پوشی کنند. دولت ترامپ برای حل این مشکل چند گام را مد نظر قرار داده است. کاخ سفید در نخستین گام اعلام کرد تمامی کمک‌ها به «آنروا» را متوقف می‌کند. این به معنای آن است که ایالات متحده دیگر آوارگان فلسطینی را به رسمیت نمی‌شناسد. گام دوم آمریکا ایده اسکان آوارگان در کشورهای است که در آن سکنا دارند. بر این اساس واشنگتن با اعمال فشار بر لبنان و اردن (دو کشوری که میزبان بیشترین آواره فلسطینی هستند) تلاش دارد آن‌ها را متقاعد کند فلسطینی‌ها را به عنوان شهروند بپذیرند. ضلع سوم توطئه آمریکا پیگیری موضوع وطن جایگزین است. بنا بر این توطئه قرار است فلسطینی‌ها در قالب گروه‌های مشخص به کشورهایی مانند کانادا، اروپا و حتی آمریکا جنوبی فرستاده شوند. البته آنچه مسلم به نظر می رسد آن است که فلسطینی‌ها که در طول 70 سال گذشته هرگز آرمان فلسطین را فراموش نکرده اند، اکنون نیز با این وعده‌ها فریب نخورده و از حق بازگشت به سرزمین خود چشم پوشی نخواهند کرد.

انتهای پیام/