ارتفاع متوسط این منطقه از سطح دریا هزار و ۲۰۰ متر و از سه محله سفلی، علیا و محمدآباد تشکیل ‌شده و سالانه پذیرای جمعیت زیادی از گردشگران است. ازجمله مناطق گردشگری و طبیعی شهر زاوین مجموعه سد و دو آبشار سد زاوین، تنگه‌های زیبا و سرسبز، حمام قدیمی، قلعه کهنه، منطقه باستانی بتخواه، النگ و دره‌های سرسبز و باغات شهر زو و... است.

هرچند از تاریخ ایجاد شهر زاوین منابعی در دست نیست، اما با بررسی‌های به‌عمل ‌آمده از سخنان قدما و نیز بناهای قلعه کهنه و بتخواه، قدمت آن دست‌کم به حدود ۱۰۰ سال پیش برمی‌گردد.

طبیعت زیبا و آب‌وهوای ییلاقی، وجود آبشارهای بلند با دره‌های تنگ، موقعیت این منطقه را ممتاز می‌کند. وجود هشت آبشار و چشمه‌های خنک و نردبان‌های فلزی تعبیه ‌شده برای رفتن به بالای آبشار، از عواملی هستند که مسافران را به‌طرف خود جلب می‌کند. این منطقه را می‌توان یکی از جاذبه‌ها و قابلیت‌های گردشگری مهم خراسان رضوی دانست که همه‌ساله هزاران بازدیدکننده و تورهای طبیعت‌گردی از مناطق مختلف را به سوی خود جلب می‌کند.

آبشار و سد زاوین در غرب شهر زاوین قرار دارد و حدود ۳ کیلومتر با آن فاصله دارد.

به این دلیل به این منطقه زاوین گفته می‌شود که بین دو زو قرار گرفته است. تثنیه زو، زوین می‌شود که بعدها تلفظ آن به زاوین تغییر کرده است. منطقه زیبای زاوین رودخانه‌ای به همین نام دارد. رودخانه زاوین نیز موجب رویش درختان شده و این منطقه را به منطقه‌ای کوهستانی - جنگلی تبدیل و زیبایی آن را دو چندان کرده است. مسیر رودخانه دارای پوشش گیاهی بسیار غنی و ارزشمند است. هوای کوهستانی منطقه هم لطافت خاص خود را دارد و پستی‌وبلندی‌های مسیر رودخانه آبشارهای متعددی را در این مسیر پدید آورده که فضای سرسبز و بی‌نظیر و رویش انواع درختان و گیاهان جنگلی را موجب شده است.

شغل اصلی مردم زاوین کشاورزی و دامداری است، اما ظریف‌ترین پارچه‌های ابریشمی در کارگاه‌های سنتی زاوین بافته می‌شود. به‌کارگیری رنگ‌های قرمز، زرد، صورتی و سورمه‌ای در این پارچه‌ها، پوشاک محلی ترکمن‌ها، کردها و ترک‌ها را به یک اثر هنری بدیع مبدل ساخته است.

به علت کوهستانی و خنک بودن منطقه، رفتن به این منطقه را نباید به فصل پاییز و زمستان موکول کرد.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/