در همین ارتباط دکتر علیرضا قیامتی، شاهنامه‌پژوه و یکی از مشاوران طرح یاد شده با اشاره به روند بررسی و تدوین این ایده به قدس می‌گوید: مطابق تفاهم‌نامه‌های صورت گرفته براساس سند چشم‌انداز تحول بنیادین آموزش و پرورش، هفته‌ای دو ساعت به آموزش شاهنامه در مدارس اختصاص می‌یابد. البته به دلیل اهمیت و اثرگذاری این قضیه در روند اجرای طرح یاد شده علاوه بر توجه به بخش ادبیات کودک، مسئله مشارکت و هم‌اندیشی استادان شاهنامه‌پژوه نیز اهمیت داشت. ازهمین رو از دیدگاه‌های استادان بنامی همانند دکتر کزاری، دکتر خالقی مطلق، دکتر یاحقی، دکتر راشد محصل، دکتر سرامی و دکتر خطیبی بهره‌مند شدیم.

به این ترتیب پس از سه ماه جمع‌آوری نظرات شاهنامه‌پژوهان و فعالان ادبیات کودک طرح موضوع شد. از این رو در قراردادی با کانون پرورشی خراسان رضوی، مقررشد با همکاری کارشناسان خبره ادبیات کودک داستان‌های شاهنامه انتخاب و تدوین شود. همچنین از آنجا که این طرح قرار است در مقطع پیش‌دبستانی دوم و پایه چهارم ابتدایی به اجرا درآید، در مدت ۲۰ جلسه مربیان و معلمان آموزش و پرورش با روند آموزش شاهنامه و کودک آشنا خواهند شد.

  طرحی برای نخستین بار

وی با تأکید بر اینکه شهر مشهد الگوی پیوستگی نمادهای معنوی و ملی ماست، می‌افزاید: طرح شاهنامه‌خوانی که برای نخستین بار در کشور به اجرا درخواهد آمد در راستای تقویت همین پیوستگی است. به این ترتیب شاهنامه که تا امروز حداقل در استان خراسان رضوی اغلب در جامعه نخبگانی و دانشگاهی ما محدود شده، به عرصه‌های عمومی‌تر جامعه نیز وارد خواهد شد؛ چراکه در سایر استان‌ها همانند لرستان و کهگیلویه و بویراحمد شاهنامه جدی‌تر در متن زندگی افراد حضور دارد. بنابراین می‌طلبد که در شهر فردوسی نمادهای این اثر حماسی پررنگ‌تر دیده شود. به هر روی از بهترین بسترها برای تحقق این قضیه، ورود شاهنامه به دنیای کودکان است.

دکتر قیامتی همچنین خاطرنشان می‌کند: از آنجا که در شاهنامه داستان‌ها در خدمت تأکید بر مفاهیم اخلاقی ذکر می‌شود از همین رو در طرح شاهنامه‌خوانی نیز سعی شده بر پیام‌ها و آموزه‌های اخلاقی برگرفته از این اثر حماسی توجه شود؛ چراکه نخستین پیام‌های شاهنامه بر محور مسائل اخلاقی و انسانی همانند مردمداری، خردورزی، دانش‌اندوزی و پرهیز از رذایل اخلاقی است. در واقع همان پیام‌هایی که مکرر در آموزه‌های دینی بر آن‌ها تأکید شده در فرهنگ ایرانی نیز می‌توان دید؛ چراکه این عناصر از هم جداشدنی نیستند. به هر روی در اندیشه فردوسی باورها و اندیشه‌های نیک و انسانی جایگاه خاصی دارد و او به عنوان یکی از ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت(ع) بهترین و آموزنده‌ترین مفاهیم را با مبانی فرهنگ ایرانی درآمیخته است.

همچنین به طراحان این برنامه توصیه کردم که نقش خانواده را نیز در این موضوع پررنگ‌تر در نظر بگیرند. چنانکه در قسمت‌هایی از شاهنامه به نقش مادرانی همانند فرانک، سیندخت و جریره اشاره می‌شود که نجابت، دانایی و اخلاق‌گرایی از شاخصه‌های آن‌ها به شمار می‌آید.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/