مهدی کاهانی مقدم/

چهارشنبه گذشــته زمانی که مدیرعامل آتش‌نشانی مشهد در نشست خبری گفت: بیشــتر مدارس اجازه ورود آتش‌نشانان را برای انجام بازدیدهای ایمنی نمی‌دهند، یاد سخنان هشت سال گذشته مدیرعامل وقت این سازمان افتادم که دقیقاً همین گلایه را داشت.

 موضــوع نگران‌کننده اینکه از آن زمان تاکنون بازدید از مدارس به صورت سازماندهی شده صورت نگرفته و با وجود مکاتبات و پیگیری‌های زیاد آتش‌نشانی اما آموزش و پرورش به بهانه کمبود اعتبارات هنوز نتوانسته مدارس را ایمن‌سازی کند؛ تا جایی که گفته میشود هیچ مدرســه‌ای در کلان‌شهر مشهد، ۱۰۰ درصد ایمن‌سازی نشده است و بســیاری از مدارس این شهر با وجود ناایمن بودن، همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند و شاید به همین خاطر است که همه ساله شاهد حوادث متعددی بوده‌ایم که گاه خسارات جبران‌ناپذیری را نیز در پی داشته‌اند.

 هم اکنون بیش از یک هزار مدرســه در شــهر مشــهد دارای ساختمان قدیمی هستند و نیاز به استحکام بنا دارند در حالی که نسبت به ارتقای ایمنی و به روزرسانی آنها اقدامی نشده اما هنوز از آنها اســتفاده میشود؛ تعداد زیادی از این مدارس نیز حتی تجهیزات اولیه اعلام و اطفای حریق را ندارند.

 جالــب آنکه آمــوزش و پرورش به این موضوع واقف اســت اما نداشــتن بودجه را بهانه و عنوان میکند که ما باید بودجه لازم برای نوسازی را از وزارتخانه دریافت کنیم تا بتوانیم ضوابط ایمنی را اعمال کنیم.

سال گذشته نیز معاون توسعه و مدیریت پشتیبانی اداره کل آموزش و پرورش خراســان رضوی از فرسودگی حدود ۴۰درصدی مدارس مشــهد خبر داده و گفته بود که از ۴۳هزار کلاس موجود در استان ۲۰درصد آن نیاز به بازسازی دارد که باید در این خصوص نیز تأمین اعتبار شود تا بتوان این تعداد مدرسه را نوسازی کرد.

 این در حالی اســت که به خصوص در چند ســال اخیر مدیران مدارس مختلف به بهانه نوسازی و به سازی مدارس پولهای قابل توجهی از اولیای دانشآموزان میگیرند و گاه مجموع این پولها در یک مدرســه به چندین میلیارد ریال میرســد؛ در کنار این موضوع البته نباید کمک‌های هنگفت و قابل قدردانی نیکوکاران و خیرین مدرسه‌ساز را نادیده گرفت که همه ساله بار سنگینی از هزینه‌ها را از دوش آموزش و پرورش برداشــته و برمی‌دارند تا جایی که برخی معتقدند همین کمک‌ها سبب تنبلی مسئولان این وزارت‌خانه در جذب اعتبارات دولتی و ســهم واقعی از بودجه عمومی کشور شده است.

 درعین حال آنچه در بحث ایمنی مدارس مهم به نظر میرســد این اســت که به هیچ قیمتی نباید گذاشــت سالمتی و جان دانشآموزان به خطر بیفتد و اگر آموزش و پرورش بودجه برای خرید تجهیزات ایمنی و ایمنسازی مدارس ندارد، میتواند و باید در کنار تالش و چانهزنی برای جذب بودجه لازم، با همکاری دیگر دســتگاه‌ها و به ویژه آتش‌نشانی، در بحث پیشگیری و آموزش وارد عمل شود.

 اینکه مسئولان آموزش و پرورش در این سالها به دالیل کاملاً نامعلوم و صدالبته غیرمنطقی، اجازه ورود کارشناسان آتشنشانی به مدارس را نمیدهند، قابل تأمل بوده و مدیران بالادستی باید علت را یافته و چاره‌جویی کنند.

 اما به طور قطع و یقین تا آن زمان مسئول مسلم هر حادثهای هستند که به دلیل کاستی‌های موجود در مدارس رخ میدهد. شاید مدیران آموزش و پرورش به اهمیت و تأثیر آموزش بر پویایی جامعه واقف نبوده و به این باور نرسیدهاند که مدارس، پایه‌های رشد و پیشرفت جامعه هستند و مدیران و آینده‌سازان کشور از همین مدارس رشــد پیدا میکنند و برای قرار گرفتن در مسیر توسعه پایدار باید به محیط مدارس توجه ویژه شود.