هنوز تنور دور تازه مذاکرات کارشناسی میان آمریکا و کره شمالی گرم نشده بود که روز گذشته مقامات پیونگ یانگ از توقف این گفت‌وگوها خبر دادند.

 مقامات کرهای با بیان اینکه ایالات متحده هیچ موضع درستی برای این نشست انتخاب نکرده است، ضمن ابراز ناامیدی در این مورد تأکید کرده‌اند که اکنون توپ ادامه مذاکره در زمین واشنگتن قرار دارد.

 این در حالی است که مقامات کره شمالی و آمریکا پس از بن‌بست چندماهه در مذاکره درباره خلع سلاح هسته‌ای شبه‌جزیره کره قرار بود در حومه شهر استکهلم سوئد با یکدیگر دیدار کنند.

 واقعیت آن است با وجود تالش ایالات متحده برای مطرح کردن خود به عنوان کشوری حامی صلح و دموکراسی این موضوعات چیزی جز ابزاری برای رسیدن کاخ سفید به اهدافش نیست.

 در مرام آمریکایی‌ها «هدف وسیله را توجیه میکند» و پیرو همین شعار است که سردمداران حاکم بر کاخ سفید و نه تنها دولت کنونی این کشور هیچ پایبندی ای به معاهدات بین‌المللی خود ندارند.

 در همین راستا در چند سال اخیر دولت ترامپ با به راه انداختن شوی مذاکره با کره شمالی سعی دارد همین پروسه را در برابر ایران هم اجرایی کند.

به عبارت دیگر واشنگتن در تلاش است با تظاهر به اینکه در گفت‌وگو با پیونگ یانگ به پیشرفت رسیده و چالش‌های میان دو کشور را حل و فصل کرده تهران را تشویق و به پای میز مذاکره بکشاند.

 این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران پیش از مذاکرات هسته‌ای یعنی در دوران چهل ساله پس از انقلاب تجربه زیادی از مذاکره و عدم وفای آمریکا به تعهداتش را درک کرده است.

 اما جنبه دیگر مذاکرات کنونی به کره شمالی بازمی‌گردد. مقامات پیونگ یانگ با این تصور که بتوانند اندکی از فشارهای منطقه‌ای و جهانی بیرون رفته و از حالت انفعال خارج شوند و در یک موضع طلبکارانه قرار بگیرند، وارد گود مذاکره با آمریکایی‌ها شده‌اند.

تا حدودی هم در این امر موفق بوده‌اند؛ چرا که امروز این ایالات متحده تحت رهبری ترامپ است که در سرتاسر دنیا به بدعهدی متهم شده و این کره شمالی است که دست برتر را در گفت‌وگوها دارد.

 اما در نهایت و در حالی که به نظر میرسد آمریکا حاضر نخواهد بود از تحریم‌های یک‌جانبه خود علیه کره شمالی بکاهد، مقامات پیونگ یانگ نیز راضی نیستند قدرت نظامی و موشکی به عنوان مهمترین پشتوانه امنیت خود را کنار گذاشته و به آب نبات چوبی واشنگتن بفروشند.‌