بهمن آرمان اقتصاد دان و استاد دانشگاه در گفت و گو با قدس آنلاین درخصوص اهمیت دریافت مالیات از اقشار پر درآمد و رویکرد دولتها به موضوع مالیات ومعافیت‌های مالیاتی گفت: در علم اقتصاد برخی معافیت های مالیاتی نه تنها ضرری به اقتصاد کشور وارد نمی‌کند، بلکه واجب و ضروری است چرا که حامی تولید ملی به شمار می‌رود، از این رو دولتها در راستای حمایت از تولید ملی یارانه‌های ویژه‌ای در نظر می گیرند که بخشی از آن می‌تواند معافیت مالیاتی باشد. معافیت مالیاتی در خصوص پاره‌ای از موارد که از آن با عنوان کالاهای استراتژیک یاد می شود از اهمیت بیشتری برخوردار است اما در این باره بین برخی دولتها اختلافاتی وجود دارد. به طور مثال اتحادیه اروپا که عضو سازمان تجارت جهانی به شمار می‌روند چندین بار از این سازمان اخطار پرداخت یارانه‌های سنگین به صنعت تولید شکر را گرفته است اما با این وجود همچنان دولتهای اروپایی علی رغم منع قانونی به تولید کنندگان شکر یارانه‌های قابل توجهی پرداخت می‌کنند. به طور مثال ترکیه که یکی از اعضای سازمان تجارت جهانی به شمار می‌رود و در عین حال صادر کننده شکر نیز محسوب می شود، رقم یارانه دولت به چغندرکاران۱۳۵ درصد است، در حالی که این تعرفه در ایران تنها ۳۵ درصد است. شکر درایران با قیمت ۳۲۰۰ تومان از کارخانه خریداری می شود در حالی که  در بازار آزاد عملا بین ۹ تا ده هزار تومان در هر کیلو به فروش می رسد،  پولی که باید صرف تولید، سرمایه گذاری و افزایش اقتصاد ملی شود  نصیب دلالان، قاچاقچیان و عوامل دیگری می شود که در مراکز تصمیم گیری حضور دارند و دارای قدرت سیاسی بسیار بالایی هستند.

وی دراین باره افزود: بخش بزرگی از اقتصاد کشورعلی رغم اینکه خدمات دولتی و از بودچه عمومی استفاده می‌کنند، یعنی عامل افزایش حجم سیاه اقتصاد هستند؛ بخش‌هایی که درآمدهای بالایی دارند اما اصولاً مشمول پرداخت مالیات نمی‌شوند، برخی شرکت‌ها دارای چندین دفتر هستند و سود کسب شده را پنهان می‌کنند، در صورتی که مالیات یک کارمند بازنشسته قبل از دریافت حقوقش توسط دولت کسر می شود.

 استاد اقتصاد خاطر نشان کرد: بسیاری از شاغلینی که با ریسک بالا مشغول به کار هستند مانند کارگران معادن، پرستاران و ... مجبور به پرداخت مالیات از حقوق دریافتی خود هستند در حالی که بسیاری از فعالیت‌های پردرآمد به هیچ وجه مشمول پرداخت مالیات نیستند، پزشکان متخصص، جراحان، وکلا و ...نمونه‌ای از اقشاری به شمار می‌روند که عملاً به قشر متفاوتی در جامعه تبدیل شده‌اند که پیامدهای منفی برای جامعه ایجاد کرده است. علاوه بر اقشار یاد شده دلالان و سفته بازان در بخش‌های مختلفی چون خرید و فروش خانه؛ اتومبیل؛ ارز و سکه و ...با دست بردن در قیمت ها وانعقاد قراردادهایی که قیمت واقعی برای  پرداخت نکردن مالیات در ذکر نمی‌شود و تنها جنبه نمادینی دارد دست می‌زنند.

 بهمن آرمان گفت: دکه هایی کمتر از سه متر یا چهار متر مربع در بازار تهران وجود دارند که روزانه در آنها  صدها میلیارد ریال پول تراکنش مالی دارند در حالی که عملاً هیچ گونه مالیاتی پرداخت نمی‌کنند. تأمین مالی شهرداریها در تمام کشورهای دنیا از طریق فروش تراکم نیست چرا که شهر باید بر مبنای اصول شهرداری و شهرسازی ساخته و اداره شود از این جهت در راستای رعایت اصول شهرداری و شهرسازی هیچ گاه اجازه ساخت یک ساختمان هفده طبقه در کوچه‌ای با عرض شش متر داده نمی‌شود اما منابع مالی شهرداریها از طریق اخذ عوارض از مالکین تأمین می‌شود.

وی دراین باره بیان داشت: به طور مثال عوارضی که شهرداری لندن از یک واحد آپارتمانی ۴۰ متری حتی در مناطق کم برخوردار دریافت می‌کند، چیزی حدود صد پوند در ماه است که اگر به قیمت ارز آزاد محاسبه شود نزدیک به حدود یک میلیون و چهارصد هراز تومان در ماه است، این در حالی است که در شمال تهران در منطقه‌ای چون نیاوران واحد مسکونی صد متری در سال ۳۲۰ هزار تومان بیشتر عوارض پرداخت نمی‌کند در صورتی که در برآوردهای یکی از شهرداران تهران آمده بود اگر قانون عوارض نوسازی از واحدهای مسکونی تجاری و اداری که پیش از پیروزی انقلاب برپایه قیمت روز تخمین زده شده بود دریافت می‌گردید، هیچ گاه شهرداری نیازی به فروش تراکم برای تأمین منابع مالی خود نداشت.

استاد اقتصاد تصریح نمود: در هیچ کشوری در جهان از سود اختصاص داده شده به سرمایه گذاری مجدد در شرکت ها مالیات گرفته نمی‌شود، در حالی که درایران حتی در بورس اوراق بهادار که متشکل از  صدها هزار سهام دار خرد است،  شرکت‌ها برای اختصاص سود سالانه خود به سرمایه گذاری مجدد باید بیست و دو و نیم درصد مالیات پرداخت کنند از این رو امکان سرمایه گذاری مجدد سلب شده است، لذا قادر به اجرای طرح توسعه‌ای نیستند و در نهایت نیز درآمدها افزایش نمی‌یابد تا در سالهای بعد قادر به پرداخت  مالیات بیشتری به دولت باشند.

 وی دراین باره اینگونه توضیح داد: متاسفانه مسوولان امور اقتصادی و مالیاتی ایران برداشت درستی از چگونگی دریافت مالیات ندارند. عملاً در  کشوری زندگی می‌کنیم که بهشت واردات است، تعرفه‌هایی که برای واردات کالاهای استراتژیک در نظر می‌گیریم آنقدر پایین است که عملاً واردات هر کالایی به ایران، اقتصادی و تولید هر کالایی در ایران غیر اقتصادی است. متأسفانه از سخنان آقای نوبخت می‌توان برداشت کرد عدم فروش نفت و کاهش درآمدهای نفتی یک بار دیگر پرداخت یا فشار مالیاتی را بر دوش کارمندان و قشر ضعیف جامعه انداخته است یعنی دولت دوباره همان اشتباه را تکرار می‌کند در حالی که انتظار می‌رود قانون مناسبی برای گروه‌هایی چون پزشکان که در برابر نصب دستگاه کارتخوان مقاومت می‌کنند، تصویب شود تا از پولهای زیر میزی هم مالیات گرفته شود چه برسد به درآمدهای رسمی ومشخص.

استاد اقتصاد اظهار داشت: بی تردید مسائل حول محور دریافت مالیات که بر مبنای بی عدالتی نهاده شده منجر به سرکوب تولید و وادار کردن مردم به  پنهان کردن درآمدهای خود شده است. دولت راهکاری جز چاپ اسکناس، استقراض از بانکها در تأمین مالی خود یا تحمیل فشار به اقشار آسیب پذیر جامعه ندارد، در حالی که اگر تعرفه‌های واقعی در مورد واردات کالاهای اساسی اعمال شود و دولت تنهاه درخصوص معاملات مسکن و اتومبیل مالیات واقعی تعیین می‌کرد یا در مورد عوارض نوسازی به جای قیمتهای سمبلیک و بی‌معنایی که وجود دارد، قیمت‌های واقعی را مطالبه می‌کرد طبیعتاً اقشار پردرآمد مجبور به پرداخت  مالیات وعوارض بیشتری بودند.

بهمن آرمان در پایان خاطر نشان کرد: به طور مثال دولت می‌تواند بر روی کالاهایی که برای مصرف افراد مضر تلقی می‌شود مثل سیگار عوارض اعمال کند نه بر روی کالاهایی که قوت لایموت مردم به شمار می‌روند، هیچ دلیلی وجود ندارد که  شرکت‌های تولید کننده فولاد یا شکر قمیت‌های پایین‌تری پرداخت کنند اما در نهایت در بازار قیمت دیگری مطرح شود. تا زمانی که اخذ مالیات به ایجاد عدالت اجتماعی نینجامد وضع برهمین منوال است ودولت به علت ناتوانی یا نخواستن دریافت مالیات واقعی از درآمدهای بالای اقشار پر توان  ناچار به استقراض از بانک مرکزی، چاپ اسکناس در نتیجه تحمیل تورم بالا به مردم خواهد بود.

انتهای پیام/