محمد حسن قدیری ابیانه کارشناس بین الملل و سیاست خارجی در گفت و گو با قدس آنلاین درخصوص اهمیت تبیین وقایع 13 آبان سال 58 گفت: حضرت امام اشغال لانه جاسوسی و حوادث بعد از آن را انقلاب دوم  وبزرگتر از انقلاب اول نامیدند؛ این نامگذاری از آن جهت حائز اهمیت است چرا که انقلاب اول بیرون راندن شاه به عنوان نوکر امریکا از کشور بود درحالی که در انقلاب دوم، ارباب شاه یعنی امریکا از کشور بیرون رانده شد واین مسأله منجر به چالش بزرگی برای آمریکا شد. اسناد به دست آمده در تسخیر لانه جاسوسی در 13 آبان سال 58 باعث افشاگری و شناسایی عوامل نفوذی و شیوه های نفوذ آمریکا در کشور شد، اسنادی که ورودد آن امروز به آمریکا ممنوع است چرا که در زمره اسناد سری محسوب می شود و نگه داشتن اسناد سری توسط افراد غیر مجاز جرم است.

کارشناس مسائل سیاسی بیان داشت: نکته جالب توجه این است که از 22 بهمن تا 13 آبان سفارتخانه آمریکا بدون کمترین مشکلی درایران دایر بود و مقامات رسمی کشور طی ملاقاتها و مذاکراتی که با آمریکاییها داشتند سخنان مثبتی از آنها مبنی بر توجه آمریکایی‌ها به همکاری بیشتر و مشارکت برای پیشرفت کشور می‌شنیدند، در حالی که  اسناد لانه جاسوسی بیانگر آن بود علی رغم اینکه آمریکایی‌ها در ظاهر سخن از مشارکت و احترام به حقوق ملت ایران می گفتند اما به دنبال توطئه تجزیه و ضربه زدن به اقتصاد کشور بودند؛ آمریکایی‌ها با حمایت از تروریست ها و ایجاد نفوذ برای جاسوسان یا به استخدام گرفتن افراد، جعل اسناد و کارتهای شناسایی، شنود مکالمات بودند تا علیه انقلاب اسلامی استفاده می کردند. آنها حتی نسبت به توزیع پول جعلی درایران اقدام کرده بودند.

وی تصریح کرد: افشای اسناد لانه جاسوسی ضربه مهلکی به امریکا بود، لذا اگر درباره پیروزی انقلاب سخن گفته می شود،پرداختن به انقلاب دوم نیز در کتابهای درسی وتولید محتوای هنری به همان اندازه حائز اهمیت است. این اسناد و سخن گفتن درباره شرح وقایع آن روزها نه تنها در سطح دانش آموزان بلکه در سطح دانشجویان و همه اقشار جامعه باید مورد توجه مسوولین قرار بگیرد. انتظار می‌رود که مسوولین تبلیغات گسترده ای درباره اسناد به دست آمده داشته باشند و با استفاده از ظرفیت‌های شبکه های اینترنتی و مجازی ماهیت آمریکا و سفارتخانه‌های آنها را به عنوان لانه جاسوسی به مردم دنیا نشان دهند.

محمد حسن قدیری ابیانه گفت: هر چند اسناد منتشر شده از سفارتخانه آمریکا در فروشگاهی در کنار لانه جاسوسی در دسترس متقاضیان است اما کفایت نمی‌کند اما این کافی نیست چرا که ماجرای اشغال لانه جاسوسی باید به عنوان یک کار آموزشی، رسانه‌ای تبلیغی به خوبی انجام شود. کوتاهی مسوولین درخصوص عدم توجه به وارد کردن این موضوع به کتب درسی بخصوص تاریخ معاصرتوجیه پذیر نیست؛ نه می توان غفلت دراین باره را توجیه کرد ونه عدم درک اهمیت آن را. درواقع تنها می‌توان به این مساله اشاره کرد کسانی مایل به عدم آگاهی رسانی وقایع 13 آبان ماه نیستند که شیفته رابطه با آمریکا هستند یا درصدد انحراف جریان انقلاب هستند و ترجیح می دهند به این مسائل حتی اشاره‌ای نشود، حتی در صورت امکان این موضوع را مورد انتقاد قرار دهند.

وی درپایان تاکید کرد: بی شک تسخیر سفارت خانه‌ای که بنا برعرف قانون بین الملل جزو قلمرو سرزمینی آن کشور تلقی می‌شود جرم است اما این موضوع درباره  سفارتخانه‌ای که در راستای ضربه زدن به مردم ایران از جاسوسی تا تقلب و شنود و حمایت و تلاش برای تجزیه ایران فروگذاری نکرده نه تنها جرم به شمار نمی‌رود، بلکه یک ارزش انقلابی محسوب می‌شود. آمریکاییهایی که از اشغال سفارت خود در ایران انتقاد دارند آیا به این سوال پاسخ می دهند که چرا برخلاف قوانین بین الملل کشورهای دیگر را اشغال می کنند؟ قطعاً در صورت عدم اشغال لانه جاسوسی هم روابط ایران و آمریکا بهبود نمی‌یافت چرا که از پیروزی انقلاب تا 13 آبان ماه سال 58 فرصت تغییر رفتار و رویکرد به آمریکا داده شد اما آنها از اعمال جنایتکارانه علیه ملت ایران دست برنداشتند تا منجربه پیام امام و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا شد، اقدام خوبی که منجر به شناخت نفوذی ها و شناسایی دوستداران آمریکا در ایران شد که این موضوع هم یکی از دستاوردهای تسخیر لانه جاسوسی به شمار می‌رود.

انتهای پیام/