غلامرضا کحلکی استاد بین الملل در گفت و گو با قدس آنلاین در خصوص فروپاشی هژمون آمریکا گفت: بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شدن آمریکا به تنها هژمون عرصه بین الملل اعلام شد. در این هنگام فوکویاما لیبرال دموکراسی را برنده مسابقه بین شرق و غرب عنوان کرد و براین نکته تاکید کرد که آینده دنیا در دست لیبرال دموکراسی است،  لذا برنامه ریزی های آمریکا براساس تک هژمون بودن قرار گرفت، در حالی که امروز بعد از گذشت فرصت کوتاهی از ارزیابی های وسیع به عمل آمده؛ این مفروض به دلایل گوناگون رد شده است.

 وی دراین باره افزود: در سطح سیاست داخلی با توجه به اینکه سیاست خارجی تداوم سیاست داخلی است، کنش های دولتمردان آمریکا در سطح ملی منجر به تضعیف هژمون آمریکا درعرصه بین الملل شده است. اساسا ایالات متحده آمریکا و دولتمردان آمریکایی در سطح ملی نتوانستند تصویری از یک هژمون را برای ملت خود ترسیم کنند؛ تزلزل رفتاری و کنش های داخلی در کنارعدم پایداری وتداوم عملکردی کنش های منفی در سطح ملی سیاست خارجی سبب کاهش قدرت آمریکا را درعرصه بین الملل شده است. 

 استاد روابط بین الملل در ادامه خاطر نشان کرد: اگر آقای بوش؛ اوباما،ترامپ را نمونه هایی از سیاستمداران آمریکایی بدانیم تزلزل مواج و متلاطم بودن سیاست امریکا درسطح داخلی در این دوره ها، بیانگر همه ماجراست. نارضایتی های ملی و جنبش های داخلی در آمریکا و بحران های اقتصادی متعدد در این کشور به عنوان یکی از مقروض ترین نظام های اقتصادی در عرصه بین الملل  چالش هایی در آمریکا رقم زده است. خبر کشتار آمریکاییان  توسط شهروندان این کشور و عدم امنیت در سطح داخلی نشان دهنده تلاطم عرصه داخلی و تاثیر آن بر عرصه سیاست خارجی آمریکاست.

غلامرضا کحلکی گفت: قطعا هر کشوری برای اینکه به عنوان هژمون در سطح بین الملل مطرح باشد علاوه برتاکید بر نظریه قدرت هوشمند نرم؛ باید از مولفه های قدرت سخت نیز برخوردار باشد.  گرچه دولتمردان آمریکایی تلاش کرده اند تصویر زیبایی در عرصه بین الملل از طریق انتشار سبک زندگی هالیوودی از خود نشان دهند؛ اما عدم موفقیت در این سبک زندگی چالش های بسیاری ایجاد کرده است. در سیاست خارجی این مساله نمایان شده که اساسا آمریکا سیره و سبکی متلاطم و توجیه ناپذیر در عرصه بین الملل دارد مثلا نمی توان به عنوان یک بازیگر درعرصه بین الملل نمی توان به آمریکایی ها اطمینان کرد؛ دوستان یا غیر دوستان آمریکا هیچ گاه قادر به اطمینان به وعده های آمریکا نیستند.

وی بیان داشت: از این رو می توان گفت اولین موضوع مهم که اساسا قدرت نرم و جذابیت لازم برای هژمون بودن در عرصه بین الملل است از دور خارج شده و از سوی دیگر آمریکایی ها در عرصه قدرت سخت در دنیا نیز موفق عمل نکرده اند؛ نمونه های عیان آن در نقش آفرینی های آمریکا در کشورهایی چون افغانستان، عراق، سوریه هویداست؛ بنابراین قدرت هوشمند امریکا در سطح بین الملل با چالش بزرگی رو به روست؛ یعنی استفاده درست از قدرت هوشمند در به کار بردن منطقی و به موقع از قدرت نرم وسخت در سیاست خارجی.

استاد بین الملل اظهار داشت: امروز صحبت از دنیای بعد از هژمونی مطرح است. دولت آمریکا دیگر یک هژمون و تک قطب عرصه بین الملل نیست، چرا که  کنش گری بی ثبات آمریکا درعرصه بین الملل منجر به ورود بازیگرانی از سایر نقاط دنیا به عنوان قدرتهای منطقه ای و بین المللی به مسائل مهم و استراتژیک شده است که نمونه آن تاثیر گذاری جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک بازیگر تاثیر گذار در سطخ منطقه و عرصه بین الملل است، فلذا دنیای تک قطبی دیگر معنا ندارد؛ چرا که دنیای بی نهایت قطب در عرصه بین الملل نقش آفرینی می کند، در نتیجه امریکا تک هژمون نیست و خود عامل این  مساله بوده است.

غلامرضا کحلکی گفت: به طور قطع حتی یمنی ها؛ سوری ها نیز در تحولات عرصه بین الملل مهم هستند ونمی توان آنها را نادیده گرفت؛ بنده براین باورم در شرایط کنونی عرصه بین الملل شاهد تک هژمون آمریکا نیست، چرا که رقبایی مانند چین و روسیه به سرعت به آمریکا نزدیک می شوند و در چند قدمی امریکا هستند، بی تردید تغییر رژیم توسط آمریکا و برنامه ریزی ها و سیاست هایی از این دست منجر به ضعف روز به روز هژمونی آمریکا خواهد شد؛ اگر چه بنده اعتقادی به  هژمونی ندارم ومعتقدم دیگر تک هژمون در دنیا وجود ندارد و نمی توان از تک هژمون در عرصه بین الملل سخن گفت.

استاد بین الملل در پایان تصریح نمود: با توجه به تحولات کلیدی غرب آسیا در عرصه بین الملل می توان گفت کنش های بی ثبات و  بازیگری خراب کننده آمریکا در منطقه منجر به کاهش هژمون این کشور شده است. هنگامی که آمریکا ایجاد کننده تروریسم است که محصول آن داعش می شود و آمریکا خود را در حال مبارزه با داعش نشان می دهد در حالی که خانم کلینتون؛ آقای اوباما و ترامپ بر تولید تروریسم و داعش در آمریکا تاکید دارند مضحک بودن رفتار و سیاست های آمریکا منجر به کاهش هژمون آمریکا و قدرت گیری بازیگران منطقه ای شده است. قطعا کنش های متزلزل و مضحک آمریکا در منطقه چیزی به نام هژمونی از آمریکا باقی نگذاشته؛ موضوعی که اندیشکده های آمریکایی بر آن اذعان دارند.