بسیج به معنای ظرفیت‌سازی از توانمندی‌های مردمی برای پیشبرد اهداف کلان انقلاب است و اهداف کلان انقلاب در سه جمله خلاصه می‌شود، نخست تبدیل ایران به یک قدرت بین‌المللی، دوم استقرار تمدن نوین اسلامی و سوم تشکیل قطب قدرت ضد سلطه برای اصلاح نظام حاکم بر روابط بین‌الملل است.

نکته مهم اینکه اگر نگاهی به تاریخ معاصر جهان بیندازیم خواهیم دید که سه انقلاب بزرگ در این دوران روی‌داده که اولی و دومی انقلاب کبیر فرانسه و انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ روسیه است.

 هر دو این انقلاب‌ها بال‌های تمدن غربی محسوب می‌شوند، یک بال مبتنی بر آموزه‌های سرمایه‌داری و دوم مبتنی بر آموزه‌های سوسیالیستی که هر دو برخاسته از تمدن غرب و نگاه غرب به جهان، انسان و هستی است.

اما انقلاب اسلامی مردمی‌ترین انقلابی است که در تاریخ جهان اتفاق افتاد و راه آن یک راه جداست که به‌صراحت در سخنان امام راحل و رهبر معظم انقلاب بیان‌شده و آن اینکه این انقلاب می‌رود تا ایران را به یک قدرت بین‌المللی تبدیل کند و این در قلمرو ملی و قلمرو اسلامی بین‌المللی و استقرار تمدن اسلامی است و هیچ قدرت بین‌المللی بدون چنین پشتوانه‌ای یعنی بسیج مردمی، آن‌هم در بین دو قطب سرمایه‌داری و سوسیالیستی امکان ادامه حیات نخواهد داشت.

بسیج بزرگ‌ترین سرمایه انقلاب است و امید است برخی اقدامات انجام نشود که این سرمایه بزرگ مخدوش یا تضعیف شود؛ چراکه هیچ‌چیزی جایگزین این سرمایه نخواهد شد و بدون آن دستیابی به اهداف انقلاب امکان‌پذیر نیست.

بااین‌حال بسیج فرصت‌هایی برای رویش در جامعه کنونی دارد که توجه به آن‌ها خواهد توانست جامعه را به اهداف بزرگ خود برساند، چنانچه امروز ایران به‌عنوان یک قدرت فرا منطقه‌ای اظهار وجود می‌کند و خواهد توانست با همین قدرت مردمی به یک قدرت بین‌المللی مطرح هم تبدیل شود و آن زمانی است که اقتصاد ما در عرصه بین‌المللی یک اقتصاد تک‌رقمی شود و همچنین در مکتب علمی می‌تواند خود را نشان دهد.

اقتصاد یکی از فرصت‌ها برای رویش بسیج است و علت اینکه امروز ما در اقتصاد با خیلی مشکلات مواجه هستیم، نه مشکل منابع است؛ چراکه در این عرصه پنجمین کشور ثروتمند جهان هستیم و نه مشکل دانش است؛ چراکه ما بدون کمک هیچ کشوری توانستیم وارد باشگاه هسته‌ای جهان شویم و نه مشکل سرمایه و منابع مالی است؛ زیرا امروز یکی از مشکلاتی که دولت نتوانسته آن را حل کند، پول زیاد در دست مردم است و نه مشکل بازار است، بلکه ما مشکل مدیریتی داریم و ریشه این مشکل هم این است که نگاه بسیجی به اقتصاد نداشته‌ایم.

اگر در اقتصاد مانند آن دوره جهش علمی کشور که ایران توانست از رتبه ۴۲ علمی به رتبه ۱۶ خیز بردارد یا در بحث دفاعی و نظامی که به چنان سطحی برسد که کماندوهای آمریکایی جرئت ورود بدون اجازه به آب ایران درحالی‌که قایق‌هایشان خراب‌شده را ندارند، همه با اتکای به قدرت بسیج است.

بسیج مردمی ظرفیت‌های بسیاری در بحث اقتصاد دارد و توجه به این فرصت‌ها خود رویش‌های عظیمی در بر خواهد داشت و اگر به آن توجه می‌شد، خیلی سال پیش مشکل اقتصاد کشور حل می‌شد. ما 6 سال پای مذاکره با اروپا و آمریکا نشستیم به خیال اینکه سالانه ۱۵۰ میلیارد دلار از این کشورها وارد ایران و سرمایه‌گذاری خواهد شد و این تعهدی بود که مذاکره‌کنندگان به مردم دادند و امروز مراکز معتبر جهانی اعلام می‌کنند سرمایه‌گذاری در ایران به نسبت قبل از برجام ۴۰ تا ۵۰ درصد کمتر شده است.

ما برای اداره کشور سالانه به ۷۰ میلیارد دلار ارز نیاز داریم، به‌راحتی می‌توانیم دو برابر این عدد را از ایران تولید و به کشورهای اطراف خودمان صادر کنیم؛ یعنی با استفاده از ظرفیت‌های بسیج مردمی؛ اما چون مسئولان ما در بعد اقتصادی به مردم اعتماد نمی‌کنند، مشکل حل‌نشده وگرنه گوجه و خیار کاشتن و به روسیه که بازاری ۱۰ میلیارد دلاری در این زمینه دارد، فروختن کار سخت‌تری است یا ساخت موشک نقطه زن؟ ما در این بعد نظامی و تسلیحاتی و ساخت موشک به دانشجویان و دانش آموختگان و جوانان اعتماد کردیم و امروز از این حیث به یکی از قدرت‌های بزرگ جهان مبدل شده‌ایم، اما حاضر نیستیم در بحث مسائلی چنین ساده به مردم و بسیج مردمی در حل آن‌ها اعتماد کنیم. ما اگر به مردم اعتماد کردیم و حاضر شدیم آن‌ها را وارد اقتصاد کنیم و خصوصی‌سازی را به معنای واگذاری شرکت‌های بزرگ دولتی به برخی دوستان تعبیر نکردیم و مردم را وارد کردیم، مشکل اقتصاد که مهم‌ترین مسئله عصر حاضر است به‌راحتی با این فرصت دادن‌ها حل می‌شود.

شاید زمانی عنوان می‌شد ما برنامه و راهبرد نداشتیم، اما وقتی برنامه اقتصاد مقاومتی ابلاغ شد، دیگر این بهانه قابل‌قبول نیست که دلیل زیگزاگ رفتن در اقتصاد مثلاً نبود برنامه است! اقتصاد مقاومتی مهم‌ترین فرصت برای رویش‌های بسیج مردمی است.