نجفی پس از قرار گرفتن در جایگاه، اظهار کرد: همانطور که در جلسه قبل اعلام کردم پیچیدگی و ابهامات در پرونده ایجاب می کند که اصل ماجرا روشن شود. من و وکلایم در روشن شدن همه ابعاد قضیه و رسیدن به حدی که بتواند همه قرائن و شواهد را مشخص کند، اصرار داریم و این به دلیل تک تک کلمات و بیاناتی است که در گزارشات اعلام می شود.

وی افزود: فکر می‌کنم در اینجا غیر از بحث‌های حقوقی و عمومی که مطرح می‌شود، بحث های کارشناسی نیز وجود دارد تا بتوانیم به یک نتیجه واحد برسیم.

نجفی گفت: من در مورد بخشی از آنچه که اتفاق افتاده مطمئن هستم. کارشناسان هم گفتند که با توجه به محل اصابت گلوله‌ها کشمکش ایجاد شده است.

وی افزود: بحث ما هم این بود که از لفظ "مبادرت" استفاده نابجا نشود.

وی با اشاره به نظر کارشناسان در مورد بحث خروج گلوله از دست گفت: از اول عرض کردیم که این که می فرمایند گلوله عمودی ورود کرده باید نقطه ورود و خروج دست یکی باشد که کارشناسان بررسی کردند. به نظرم اینکه فرمودند در حین کشمکش مرحومه عقب رفته و در وان افتاده بعد گلوله به دست و سینه ایشان اصابت کرده، می‌خواهم بگویم که این فرضیه نادرست است و فاصله شلیک به دست نزدیک است.

نجفی ادامه داد: من که در وان نیفتاده بودم ولی اعلام کردند بنده رفتم جلو و اسلحه را تا ۵ سانتی متری دست ایشان برده و شلیک کردم که چنین تصوری درست نیست.

وی در مورد وجود خون در کف حمام و عدم آن در وان گفت: اگر ایشان در وان گلوله خورده باشند باید خون درون آن ریخته باشد. توضیحی که داده شد این است که چرا خون در وان نیست؟ اما نتوانستند در مورد مدلی که مطرح می‌کنند موضوع را بیان کنند که این مسئله قابل قبول نیست.

نجفی در مورد زاویه حرکت گلوله در بدن مقتوله اظهار کرد: در این خصوص این موضوع مطرح است که اگر نقطه ورودی و خروجی گلوله را در دست یک خط فرضی تصور کنیم این خط موازی خط افق نیست و کمی زاویه دارد، بنابراین با زاویه کم گلوله وارد دست شده است.

وی افزود: اگر نقطه ورود و خروج گلوله به سینه را هم خطی فرضی در نظر بگیریم این خط فرضی دوم هم با سطح افق زاویه دارد و زاویه آن بیشتر از خط فرضی اول است که در این صورت دو نتیجه می توان گرفت. یا اینکه دو گلوله بوده یا اینکه اگر یک گلوله بوده در دست تغییر مسیر داده است که توسط کارشناسان و وکیل بنده مطرح شد که قضیه کمانه کردن مطرح است و عدم موضوعیت قتل عمد است.

نجفی در مورد بحث دفورمه شدن گلوله اظهار کرد: اگر این طور باشد معلوم است که گلوله به سطح سختی اصابت کرده که دیوار بوده است. در هیچ جا ذکر نشده که استخوان بالای سینه که استخوان سختی است آسیب دیده باشد، بنابراین این که فرمودند دو گلوله به استخوان بالای جناق خورده و دفورمه شده درست نیست.

وی خاطرنشان کرد: نکته بعدی مسئله تعداد محل اصابت گلوله‌ها است که نظری که کارشناسان دادند نمی تواند حاصل اصابت دو گلوله با دیوار باشد.

نجفی افزود: در سقف حدود ۷ الی ۸ محل اصابت گلوله داریم. در مدلی که اعضای کارشناسی ارائه کردند از نظر محل اصابت گلوله به دیوار کم می‌آورند.

وی در مورد بحث سوختگی مطرح شده اظهار کرد: در ابتدا مطرح شده که گلوله‌ای که با سینه اصابت کرده و محل سوختگی آن است اما اعضای هیئت کارشناسی می‌فرمایند بعد از چند ماه عکس‌ها را نگاه کردند که آن محل سوختگی نیست و محل وارد شدن گلوله است. نمی‌دانم که آیا گزارشی که از روی عکس دارد ارائه می شود صحت دارد یا گزارشی که بعدا پزشکی قانونی داده اس که بنابراین موضوع قتل عمد منتفی است.

نجفی گفت: حتی اگر مدل هیات کارشناسی را هم بپذیریم که گلوله کمانه کرده باز هم قتل شبه عمد مطرح است.

وی اظهار کرد: بنده هیچ قصدی نداشتم و نمی‌دانستم محوز اسلحه تمام شده و همان روز تسلیم مقامات اداره آگاهی کردم.

نجفی ادامه داد: من از روز اول خدمت بازپرس پرونده و سرپرست دادسرای جنایی که حضور داشتند عرض کردم برای من قابل درک است که شما باید به وظیفه خود عمل کنید و من هم تا روز آخر برای روشن شدن شواهد تلاش می‌کنم.

باید گوشه چشمی هم به دادگاه عدل الهی داشته باشیم

وی ادامه داد: باید گوشه چشمی هم به دادگاه عدل الهی داشته باشیم و اینکه نظری از گوشه و کنار تاثیر نگذارد. آنچه مهم است این است که ما باید در آینده در دادگاه عدل الهی پاسخگو باشیم.

نجفی با ذکر بیت شعری دفاعیات خود را پایان داد.

سپس قاضی کشکولی خطاب به نجفی گفت: شما در دفاعیات خود می گویید به نظریه کارشناسان استناد می کنید و می گویید در حالت بی اختیاری بودید اما کارشناسان هیئت سه نفره و پزشک روانشناس سلامت روانی شما را بعد از ارتکاب قتل تایید کردند، در این خصوص توضیح دهید؟

محمدعلی نجفی گفت: پس از آن که پزشک روانشناس سلامتی روانی من را تایید کرد و از وی پرسیدم چطور ممکن است بعد از ۷۲ ساعت با سوالات خود تشخیص دهید که در آن موقع در شرایط روانی عادی بودم؟ و این سوال برای کنجکاوی شخصی خودم بود که ایشان فرمودند: ما این را بیان نمی کنیم که شما در حالت عادی بودید یا نه بلکه می‌گوییم بر ما احراز نشد که شرایط روانی شما غیر متعادل بوده باشد مثل اظهارنظری که شورای نگهبان در مورد لوایح انجام می‌دهد.

وی افزود: من نیز نمی‌گویم از نظر روانی مشکل داشتم می گویم وقتی وارد حمام شدم غیر از گلوله اول که ایشان من را به عقب هل دادن و گلوله بدون اراده من شلیک شود چهار گلوله بعدی که البته فکر می کنم سه گلوله بود چند ثانیه طول کشید و در حالتی شلیک شد که ایشان دست من را گرفته بودند. من چند بار گفتم ول کن و اراده شلیک یا عدم شلیک در آن زمان از من سلب شد.

نجفی اظهار کرد: بنده هیچگاه با اراده شلیک نکردم روشن هم هست که شلیک‌ها در حالت غیر ارادی بوده چون در فاصله یک متر شلیک‌های انجام شده به در و دیوار خورده است.

محمدعلی نجفی در پاسخ به این سوال قاضی که "شما بعد از شلیک چندم متوجه شدید که ایشان مورد اصابت گلوله قرار گرفته است" گفت: بعد از شلیک چهارمین گلوله که ایشان به عقب رفتند و داخل وان افتادن اسلحه را بالای روشویی گذاشتم، درنگ کردم و روی پیشانی مرحومه دست کشیدم و دیدم که دیگر آثار حیات وجود ندارد.

قاضی کشکولی از متهم نجفی پرسید: "مقتوله چه لحظه‌ای از شما جدا شد؟" و نجفی پاسخ داد: ما یک کشمکشی داشتیم آن‌هم نه کشمکشی که مرحومه بخواهد از شلیک گلوله جلوگیری کند بلکه ایشان نیز هول شده بود و من سعی میکردم سر اسلحه به بالا باشد، در یک لحظه دیدم دست من را رها کردند عقب رفتند و افتادند.

محمدعلی نجفی در پاسخ به این سوال قاضی که "اسلحه به دست چه کسی بود؟" گفت: دست بنده بود و دست ایشان بیشتر روی دست من بود و قسمتی از آن نیز روی اسلحه قرار داشت.

قاضی کشکولی خطاب به وی گفت شما با چه هدفی با اسلحه وارد حمام شدید؟

نمی دانستم که بالش صدای گلوله را کم می‌کند

محمدعلی نجفی پاسخ داد: به خاطر عصبانیت حاد لحظه‌ای اسلحه را برداشتم البته از قبل با ایشان بحث داشتیم. آن روز مطلبی گفتند "که بعد از حمام از خانه خارج می‌شود" و عصبانیت من به اوج رسید، رفتم تا با ایشان اتمام حجت کنم و ایشان را بترسانم، با اینکه گفتند بالش را برداشته تا صدای گلوله را بگیرد و من اصلاً این را نمی دانستم که بالش صدای گلوله را کم می‌کند، بالش را بردم تا ایشان اسلحه را نبیند. به جهت دیده نشدن اسلحه آن را بالای کمد کابینت بگذارم و بگویم کار دارد به جای باریک می‌کشد و بیا کار را تمام کنیم. فرضم این بود که ایشان زیر دوش هستند اما ایشان تقریباً جلوی در بودند. با ایشان سینه به سینه شدم. بالش هم دست من بود و آن را کنار زدم و گفتم "ببین میخوای داستان رو تموم کنیم؟" اما ایشان هول شد و دستش را روی شانه‌های من گذاشت و من را به عقب هل داد که گلوله اول شلیک شد. چهار گلوله بعدی هم در حالتی بود که ایشان دست و اسلحه را گرفته بود و من تلاش میکردم اگر گلوله‌ای هم شلیک می‌شود به سمت بالا باشد.

وی در پاسخ به این سوال قاضی که "آیا موقع شلیک اسلحه ترسیدید و چرا تلاش نکردید دفع خطر کنید؟" گفت: بله من تلاش می کردم و فریاد میزدم دستم را ول کن. من فکر میکردم چهار گلوله شلیک شده. در اداره آگاهی گفتند ۵ گلوله شلیک شده و آنجا بود که تمام قضیه را فهمیدم.

قاضی کشکولی در خصوص اظهارات نجفی به هنگام دفاع و اینکه گفته بود از نظر او نظریه اول ( که دو گلوله شلیک شده و یکی از آنها به دست و سپس به وان برخورد کرده و یکی دیگر به دیوار برخورد و سپس به بدنه مقتول اصابت کرده است) درست است پرسید و گفت: چطور می‌خواهید توجیه کنید یک گلوله به دست و یک گلوله به بدن برخورد کرده است؟

محمدعلی نجفی پاسخ داد بنده عرض کردم نظریه دوم درست نیست چون نمی تواند همه ماجرا را توضیح دهد اگر آن را بپذیریم چون مسیر حرکت گلوله در بدن با زاویه‌ای بیشتر از دست بوده پس باید از دست کمانه کرده باشد. اگر شما قبول کنید این دو(دست و بدن) زاویه اش با افق فرق دارد پس باید بپذیریم دو گلوله بوده است.

وی افزود: در بخشی از مسئله بنده بر اساس شواهد و قرائن و دو امر قطعی عرض می کنم که اولا خودم شاهد بودم ایشان وقتی دست من را رها کرد و داخل وان افتاد دیگر گلوله ای شلیک نشد. پس می گویم نظریه دوم غلط است. ثانیاً بنده مطمئن هستم این طور نبود که ایشان دست را جلوی سینه بگیرند، بعد گلوله شلیک شود و پس از عبور از دست وارد سینه شود آنچه اتفاق افتاده این است که از ۵ گلوله شلیک شده تکلیف اولین گلوله روشن است، از چهار گلوله بعدی نیز اولین یا دومین یا سومین گلوله که به احتمال قوی سومین گلوله است اول به دست برخورد کرده و بعد به وان برخورد می‌کند و گلوله آخر نیز به دیوار خورده و کمانه کرده و به سینه ایشان اصابت کرده و از این جهت می گویم گلوله آخر، چون بعد از آن دست من را رها کرد و وارد وان شد.

قاضی کشکولی خطاب به نجفی گفت: شما پشت به دیوار بودید اگر گلوله به دیوار می‌خورد باید به شما نیز اصابت می‌کرد و از شما خارج می‌شد و اگر گلوله کمانه کرده بود در هر حال باید به شما اصابت می‌کرد.

نجفی پاسخ داد: آن دیواری که گلوله به آن اصابت کرده دیوار شرقی است و دیوار شمالی هم همان دیواری است که پشت به متهم قرار داشته. من وقتی از دیوار غربی که درِ حمام است آمدم ایشان پشتشان به وان و دیوار شمالی بود دیواری که گلوله خورده دست راست من و دست چپ ایشان بود و گلوله‌ای که به سینه خورده به دیوار برخورد کرد و بعد وارد سینه شده است.

قاضی کشکولی گفت: در وضعیتی که شما توضیح می‌دهید باید خانم استاد نشسته باشند اگر گلوله کمانه کند با قدی که خانم شما داشته، باید به گلویش بخورد و از پشت او خارج شود مگر اینکه طبق نظر کارشناسان ایشان عقب عقب رفته و داخل وان افتاده و بعد گلوله به او اصابت کرده. در هر صورت ایشان باید نیم خیز بوده باشد تا گلوله این چنین به وی برخورد کرده باشد.

نجفی پاسخ داد: من حد فاصل دیوار و مرحومه نبودم و دیوار سمت راست و چپ ما بود.

قاضی کشکولی اظهار کرد: شما گفتید یک گلوله به دست خورده و گلوله دوم به دیوار اصابت کرده و بعد کمان کرده اگر گلوله به دست هم خورده مسلماً هدف شما دست نبوده است‌. شما آخرین تحلیل خود را که چگونه گلوله به خانمتان برخورد کرده و انگیزه‌تان را از ورود به حمام خلاصه بگویید.

نجفی گفت: من خدمتتان عرض کردم. وارد حمام شدم با ایشان رو در رو شدیم به صورتی که پشت شان دیوار شمالی و وان و جلوی ایشان به سمت دیوار جنوبی بود. دیوار شرقی سمت راست بنده و سمت چپ مرحومه بود. بعد از شلیک اول ایشان دست من را گرفتند و بعد چهار گلوله شلیک شد ایشان دست من و اسلحه را گرفتند و در حال حرکت بودیم اما کماکان دیوار سمت راست بنده و سمت چپ ایشان بود، برداشت من این است که گلوله سوم گلوله ای بوده که به دست ایشان خورده و وارد وان شده و گلوله بعدی به دیوار سمت راست بنده و سمت چپ ایشان خورده در حالتی که ما در حال کشمکش بودیم گلوله برگشته و متاسفانه به ایشان خورده و وارد سینه شده است و از آنجا در بدن حرکت کرده و در پهلوی راست گیر کرده است، هم دفرمه شده و هم سرعتش گرفته شده و از بدن خارج نشده است.

در این هنگام قاضی از کیان زاده کارشناس اسلحه دعوت کرد تا در جایگاه قرار بگیرد و گفت: با توجه به دفاعیات آقای نجفی در خصوص نحوه اصابت گلوله به بدن مرحومه نظریه تکمیلی خود را ارائه کنید.

ماهرخ کیان زاده گفت: ۴۵ سال است که در این کار هستنم و شاید بیش از ۱۰۰۰ جسد تیر خورده را با سلاح‌های مختلف دیدم حتی سلاح های مشابهی که ممکن است آثارشان به دلایل مختلف متفاوت باشد. در خصوص اصراری که دارند و می‌گویند گلوله خارج شده از دست به وان برخورد کرده باید بگویم وان سوراخ مدون حداکثر میلیمتری دارد هیچ وقت گلوله‌ای که از دست خارج می شود نمی تواند این سوراخ را ایجاد کند و باید موقع ورود به وان سوراخ بزرگ تری به جا می گذاشت.

وی افزود: گلوله کمانه کرده به گلوله گفته می‌شود که بعد از آنکه به جایی می خورد بر می‌گردد و سوختگی موقع ورود ایجاد می کند. در خصوص این جسد علیرغم اینکه عکس‌های اولیه کارشناس را به اشتباه انداخته که این می‌تواند اثر سوختگی باشد اما بعد مشخص شد گلوله‌ای که اطرافش سایش ایجاد شده به صورت چرمی شکل می شود و دکتری که برای اولین بار جسد را معاینه کردند گفتند من به اشتباه افتادم.

کیان زاده تصریح کرد: دست به اسلحه بسیار نزدیک بوده اما چسبیده نبوده دلیل آن هم مدور بودن محل اصابت است و اگر دست می‌خواسته چسبیده باشد باید محل اصابت بزرگتری ایجاد می‌شد، گلوله بعد از خروج از دست وارد سینه شده و در پهلو قرار گرفته و خانم هم پشتش کاملاً نزدیک به وان بوده و به محض اصابت در وان سقوط کرده است.

کیان زاده در خصوص خون‌های ریخته شده گفت: گلوله وقتی به دست اصابت کرده دست لبه وان بوده و خون حاصل از آن بیرون وان ریخته است.

قاضی کشکولی از کارشناس اسلحه پرسید که آیا گلوله وقتی به دست اصابت کند می‌تواند کمانه باشد؟

کیان زاده پاسخ داد: اصلاً کمانه کردن معنی ندارد کمانه این است که گلوله از داخل لوله سلاح خارج شود و به جای سختی برخورد و سپس برگردد، در خصوص این خانم گلوله غیر مستقیم به ایشان اصابت کرده است.

وی افزود: باز هم تکرار می‌کنم پراکندگی اصابت گلوله ها حاکی از شرایط غیر عادی ایشان(نجفی) بوده است اگر در حالت مصمم و نرمال بود با یک تیر می توانست به ایشان شلیک کند اما نوع گلوله‌های اصابت کرده حاکی از دستپاچگی ایشان است.