به گزارش قدس آنلاین به نقل از  روابط عمومی جشنواره نمایش‌نامه‌نویسی اقتباسی گام دوم، محمدجلیل اسکندرزاده؛ نویسنده، کارگردان تئاتر و تلویزیون نیز که در این جشنواره حضور یافته است، بیان کرد: فارغ التحصیل کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی هستم و در سال ۱۳۷۸ اولین نمایش‌نامه‌ام به اجرای عمومی درآمد و به جشنواره‌های مختلف راه یافت. درباره این جشنواره نیز آقای تشکری بنده را در جریان جشنواره قرار داد و با این که وقت کمی بود، اما دوست داشتم حتما شرکت کنم و البته تجربه خوبی نیز از اقتباس دارم.

وی در پاسخ به سوالی در خصوص ارزیابی جریان نمایش‌نامه‌نویسی در کشور اظهار کرد: سال‌هاست عضو شورای نظارت بر نمایش استان سمنان هستم و نمایش‌نامه‌ها را می‌خوانم. تعداد نمایش‌نامه‌هایی که در این سال‌ها مرا تحت تأثیر قرار داده باشد، به انگشتان دست هم نمی‌رسد. به نظر من بزرگترین ایراد نمایش‌نامه نویسی در سوال نهفته است؛ جریان، و از نظر من جریانی وجود ندارد. تنها تلاش‌های گاه به گاه فردی است که جرقه‌های نوید بخش هم دارد؛ اما به خط ممتد تبدیل نمی‌شود که اسمش را جریان بگذاریم و صد البته که من به صورت عام و درکشور صحبت نمی‌کنم و منظورم به چند نمایش‌نامه نویس کاربلد نیست که در تهران آثار خوبی ارائه می‌دهند.

این نویسنده و کارگردان تئاتر درباره ارزیابی آثار اقتباسی در کشور بیان کرد: درمورد این سوال نمی‌توانم نظر دهم؛ چون همه آثار را نخوانده و اصولا اطلاعی ندارم که چقدر آثار اقتباس شده داریم. اما تهدیدی که در این زمینه وجود دارد و آن را مشاهده کرده‌ام، این است که کسانی که توانایی نوشتن نمایش‌نامه را ندارند، یک نمایش‌نامه (عمدتا خارجی) را با تغییرات محدود در حد تغییر نام و حذف چند جمله به نام اقتباس از آن خود می‌کنند و یا بخاطر شرکت در جشنواره‌ها که متون ایرانی می‌پذیرند، از این عنوان برای استفاده از نمایش‌نامه‌های خارجی سوء استفاده می‌کنند که به نظرم آسیب بسیار جدی و متأسفانه رو به افزایش است.

اسکندرزاده در خصوص راهبرد مورد استفاده خود برای یک اقتباس موفق گفت: بنده اصول شخصی در اقتباس دارم که بر مبنای همان کار می‌کنم و خوشبختانه حاصل کار هم مورد قبول واقع شده؛ ولی به نظرم ارتباط صحیح با متن مورد اقتباس و اشراف بر آن از همه چیز مهم‌تر است.

انتهای خبر/