به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، سیمون سیمونیان مدیر دبیرخانه جشنواره فجر روز گذشته از بازبینی فیلم‌های رسیده در «بخش سودای سیمرغ و نگاه نو» و «بخش مستند» که از نیمه آذر ماه توسط اعضای هیئت انتخاب این دو بخش آغاز شده بود، خبر داد و اعلام کرد روند این انتخاب تا پایان هفته جاری به پایان خواهد رسید. در این میان سینماگران نیز در حال انجام مراحل ساخت فیلم خود را برای رساندن آن به سی و هشتمین جشنواره فجر هستند.

نوید محمودی از فیلمسازانی است که امسال با «مردن در آب مطهر» در جشنواره سی و هشتم حضور خواهد داشت. او این روزها به همراه گروهش درگیر تکمیل بخش های فنی فیلم است و به گفته خودش در حال آماده سازی نسخه ای است که به جشنواره فجر تحویل بدهد.

با او به عنوان یک فیلمساز و کسی که سابقه حضور در ادوار مختلف جشنواره فجر را داشته و از آن هم دست خالی بیرون نیامده درباره انتظاراتش از جشنواره و اعضای هیئت انتخاب در گزینش فیلم ها و معیارهای تایید آثار، به گفت وگو نشستیم که در ادامه می ‌خوانید.

اعضای هیئت انتخاب همه از اهالی سینما هستند

محمودی در ابتدای سخنان خود با اشاره به ترکیب اعضای هیئت انتخاب و اظهار خشنودی از حضور آنها عنوان کرد: افرادی که در هیئت انتخاب قرار دارند از اهالی سینما هستند و چه از فیلمسازان، کارگردانان و تهیه کنندگانی که حضور دارند و چه کسانی مانند آقای کرمی که سال‌ها به عنوان مدیر سیما فیلم و در شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش حضور داشته و دیگر دوستان مانند آقای احسانی که در شورای معاونت نظارت و ارزشیابی حضور داشته و ... همه این افراد نقش و حضور فعالی در عرصه سینما داشته‌اند و مهم ترین چیزی که از یک جمع کاملاً سینمایی توقع می رود این است که فیلم های کاملاً سینمایی را انتخاب و در واقع به سینما توجه کنند.

وی در ادامه افزود: این دوستان افرادی با سابقه روشن و مشخص هستند و تصور می‌کنم تنها چیزی که باید اتفاق بیفتد این است که فیلم‌ها براساس عدالت انتخاب شوند و در یک فضای عادلانه با هم رقابت کنند و به نظرم این نکته بسیار مهمی است؛ اما در این میان واقعیتی هم وجود دارد که نمی توان آن را کتمان کرد. برخی مواقع فیلم‌هایی انتخاب می‌شوند و دیگر فیلم‌ها از این رقابت جا می‌مانند، در این میان اگر ما به انتخاب کنندگان احترام بگذاریم همه چیز حل است؛ مانند همه جای دنیا که وقتی فیلمی به فستیوالی ارسال می شود بسیاری از فستیوال‌ها یک فیلم را انتخاب می‌کنند و بسیاری دیگر هم آن را انتخاب نمی‌کنند. من فکر می کنم این عادلانه‌ترین نوع حضور فیلم‌ها در جشنواره‌های مختلف است اما گاهی اوقات فیلم‌هایی در فستیوال‌ها حضور پیدا می‌کنند و دیده می‌شوند که ضعیف هستند و از کیفیت لازم برخوردار نیستند، در این شرایط ممکن است ذهن همکاران من به این سمت برود که دلیل نبودن دیگر فیلم‌ها چیست. من همواره سعی کردم به انتخاب‌های هیئت انتخاب احترام بگذارم و تصورم بر این است که آنها به عدالت در مورد همه فیلم‌ها تصمیم می‌گیرند.

همه دوست دارند در فجر حضور داشته باشند

کارگردان «شکستن همزمان بیست استخوان» در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به چرایی دلایل نارضایتی‌هایی که در پایان جشنواره‌ها مرسوم شده در حالی که ابتدای کار همه به نظر داوران و هیئت انتخاب احترام می‌گذارند، گفت: به نظرم کسی که خودش را در معرض انتخاب یک مسابقه می‌گذارد باید این قدرت را هم داشته باشد که بپذیرد ممکن است انتخاب شود و مورد توجه قرار بگیرد یا خیر. من درباره جشنواره‌ای با شما صحبت می‌کنم که سیمرغ آن در اتاقم است. من از این فجر سیمرغ دارم و نگران این نیستم که انتخاب بشوم یا خیر. اما قطعاً مهم‌ترین مسئله برای همه ما هنرمندان که اتفاقاً از جذابیت زیادی هم برخوردار است ـ چه از افراد باسابقه و چه جوان‌ترها ـ این است که همه دوست دارند در فجر حضور داشته باشند چرا که فجر یک ویترین بسیار مهم و جذاب سینمایی است. بدین معنا که وقتی سینماگری در فجر حضور دارد همه اهالی فن و بخش مهمی از مردم که سینمایی هستند و ساعت‌ها برای دیدن فیلم‌ها جلوی سینما در صف‌های طویل می‌ایستند؛ اثرش را می‌بینند.

این کارگردان یادآور شد: با اینکه طبق آمار یک هشتم مردم سینمارو هستند اما به نظرم همین میزان از علاقه‌مند به سینما قابل احترام است و ما به عنوان سینماگر باید کاری کنیم که این رقم تبدیل به یک هفتم و کمتر از این شود. باید به این سینما احترام بگذاریم و با همه وجود برای آن تلاش کنیم و فکر می‌کنم کسانی که در هیئت انتخاب حضور دارند افرادی هستند که وجدان کاری دارند و فیلمی را انتخاب نمی‌کنند که بعداً در خلوت خودشان بگویند که به دلیل یک سری ملاحظات این فیلم انتخاب شده و ای کاش نمی‌شد. مهم ترین مسئله‌ای که در همه ما وجود دارد این است که اعمال و رفتار ما پس از این که آنها را انجام می‌دهیم با ما زندگی می‌کنند و تصور می‌کنم اعضای هیئت انتخاب همه سینمایی هستند و آنچه باید از طرف اینها اتفاق بیفتد حتماً رخ می‌دهد.

از فروش فیلم‌ها و زنده بودن سینما خوشحالم

محمودی پیش بینی خود از فضای حاکم بر سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر این گونه عنوان کرد و گفت: فکر می کنم سینما فضای خوبی دارد و من جزو آن دسته از افرادی نیستم که اگر «مطرب» می‌فروشد ناراحت باشم. من جزو آن دسته‌ای هستم که از این فروش خوشحال است. شاید باور نکنید اما من روزانه اخبار فروش فیلم‌های سینمایی را پیگیری می‌کنم و وقتی می‌بینم «چشم و گوش بسته» فروش میلیاردی دارد خوشحال می شوم. شاید سینمایش سلیقه من نباشد اما فیلمی است که تنور سینما را گرم می کند. اگر من بخواهم انتخاب کنم فیلم دیگری بسازم، همانطور که طی این سال‌ها هم ساختم اما خوشحالم این فیلم‌ها ساخته می‌شوند و ذوق زده‌ام که این فیلم‌ها مخاطب دارند و مردم آنها را می‌بینند، زیرا باعث می‌شود صنعت سینما در ایران زنده باشد و این زنده بودن باعث می‌شود همه ما فیلمسازان بتوانیم کار کنیم و فیلم بسازیم.

وی در ادامه یادآور شد: من جزو هنرمندانی هستم که معتقدم باید فیلم‌های پرفروش مردمی ساخت برای این که مردم به سینما بروند و در این بین صنعت سینما زنده می‌ماند و سالن‌هایی هم پیدا می‌شود که در آن فیلم‌هایی از جنس فیلم‌های من نمایش داده شود، هرچند من هم علاقه‌مندم سانس‌ها و سالن‌های بسیار زیادی داشته باشم اما می‌پذیرم حق با فیلم‌هایی است که مردم بیشتری را به سینما می‌کشانند. اگر به همه اینها قائل باشیم انتظارمان این است که جشنواره پررنگ و لعاب و جذابی با حال خوب داشته باشیم که البته فضای اجتماعی متأسفانه این روزها فضای خوبی را تجربه نمی‌کند و افسردگی و ناامیدی در جامعه جریان دارد و احساس می‌کنم این مسئله در فیلم‌های امسال ما خودش را نمایان خواهد کرد و دامنه فیلم‌هایی با رویکرد نقد و تعریف شرایط اجتماعی بیشتر است.

نمی‌خواهم مردم را درگیر ناامیدی کنم

محمودی ادامه داد: این روزها مردم هم که به یکدیگر می‌رسند حرف‌های دردناک می‌زنند، شاید ده سال قبل اینگونه نبود. بالاخره جامعه درگیر یک سری مسائل بیرونی و تحمیلی است و شرایط جامعه به سمتی رفته که ناامیدی با آنها همراه شود. در حالی که من به شدت با این جنس از ناامیدی مخالف هستم و حتی برای خودم شادی کاذب ایجاد می‌کنم تا حال بدی نداشته باشم. زیرا اگر حال خوبی نداشته باشم قطعاً بد می‌نویسم، بد می‌سازم و همه اینها یعنی یک جامعه را درگیر ناامیدی می‌کنم.

محمودی در پایان خاطرنشان کرد: چیزهایی که از خلاصه داستان‌ها و قصه فیلم‌ها می‌خوانم این را به من نمی‌گوید که ما امسال سینمایی با قصه‌های شاداب، جذاب و با تحرک داریم بلکه فکر می‌کنم فیلم‌هایی با داستان‌های اجتماعی تلخ و درگیر مسائل اجتماعی داریم که کاملاً منشعب از مسائل اجتماعی است. البته باید دید چقدر این فیلم ها همانطور که نوشته شده، ساخته شده‌اند. اما چیزی که برایم جذاب است و باعث می شود حال خوبی داشته باشم این است که فیلم ساخته می‌شود و مردم سینما می‌روند و از خدا می‌خواهم مردم بیشتر سینما بروند و حتی همان فیلم اجتماعی که درباره‌اش صحبت کردیم بخشی از درد اجتماع را بیان می‌کند و راجع به آن حرف زدن شاید بتواند کمکی به مرتفع کردن و حل شدنش داشته باشد.

انتهای پیام/