مهدی خالدی/
کمیسیون مستقل انتخابات افغانستان پس از تعویق چند باره در اعلام نتایج، سرانجام روز گذشته محمد اشرف غنی، رئیس جمهور کنونی را به عنوان پیروز ماراتن انتخابات اخیر (۶ مهر) این کشور معرفی کرد؛ مسئله‌ای که با توجه به مخالفت و عدم تمکین دیگر نامزدها در پذیرش این مسئله، می‌تواند افغانستان آشفته را وارد دالانی تاریک از درگیری و تنش‌های داخلی کند.
بر اساس نتایج ابتدایی و بنابر اعلام کمیسیون انتخابات «محمد اشرف غنی» با کسب بیش از ۹۲۳ هزار رأی (۵۰، ۶۴ درصد) و عبدالله عبدالله با کسب بیش از ۷۲۰ هزار رأی (۳۹.۵۲ درصد) به ترتیب مقام اول و دوم را در انتخابات دارند. به این ترتیب برگزاری دور دوم انتخابات هم منتفی شده است. آرای سایر نامزدها از جمله گلبدین حکمتیار و رحمت‌الله نبیل زیر ۵ درصد اعلام شده‌است. تیم انتخاباتی اشرف غنی با انتشار اعلامیه‌ای از اعلام این نتایج استقبال کرده است. در مقابل ستاد انتخاباتی «ثبات و همگرایی» به رهبری عبدالله عبدالله رئیس اجرایی دولت افغانستان و اصلی‌ترین رقیب غنی در انتخابات با اعلام اینکه مردم باید از رأی خود دفاع کنند، نتایج اعلام شده از سوی کمیسیون انتخابات را نپذیرفته است. پیش از این، امرالله صالح و گلبدین حکمتیار دو نامزد دیگر انتخابات هم در مصاحبه‌ای جداگانه مدعی شده بودند که آرای بالا را بدست آورده و پیروز انتخابات آن‌ها هستند.
اعلام نتایج انتخابات و چالش‌های پیش رو
اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری افغانستان که چهارمین رقابت از این دست در دوران پساطالبان محسوب می‌شود، در ابعاد گوناگون از حساسیت بالایی برخوردار بوده و این کشور را در موقعیت خطیری قرار داده است. نخستین مسئله چالش برانگیز نپذیرفتن نتایج این رقابت از سوی دیگر نامزدها بوده که می‌تواند با کشدار کردن بحران انتخابات این کشور را وارد چالشی دامنه‌دار کند. غنی و عبدالله در انتخابات سال ۱۳۹۳ نیز رقیب اصلی یکدیگر بودند که اختلاف بین آن‌ها ماه‌ها افغانستان را درگیر بحران کرد و هر دو نامزد یکدیگر را به تقلب متهم کردند. سرانجام با مداخله آمریکا و دستیابی به توافق برای تقسیم قدرت میان این دو، بحران فروکش کرد. اکنون و در حالی که گمانه‌ها شکل‌گیری سناریویی مشابه دولت وحدت ملی را رد می‌کنند، همه شواهد از تشدید بحران انتخابات در روزهای آتی حکایت دارد. پیرو همین مسئله است که بسیاری از تحلیلگران در مورد شکل‌گیری سه حکومت موازی در افغانستان هشدار می‌دهند: حکومت اشرف غنی احمدزی، حکومت عبدالله عبدالله و حکومت طالبان.
موضوع دیگر که جدا از پیروزی هر جناح انتخابات اخیر افغانستان را با چالش مواجه کرده و مشروعیت آن را زیر سؤال برده، میزان مشارکت کم مردم در این رقابت است. در حالی که پیش از انتخابات ۹.۷ میلیون نفر (از جمعیت ۳۴ میلیونی افغانستان) دارای شرایط برای رأی دادن نام‌نویسی کرده بودند، کمیسیون انتخابات افغانستان در ابتدا میزان مشارکت را حدود ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر اعلام کرده بود. پس از بررسی کمیسیون انتخابات حدود یک میلیون رأی را باطل اعلام کرد که سطح آرای معتبر در انتخابات ۱۳۹۸ ریاست جمهوری یک میلیون و ۸۴۳ هزار رأی است. تشکیل حکومت آن هم با این میزان رأی پایین سبب می‌شود که بسیاری دولت آینده افغانستان را نماینده کل و واقعی مردم این کشور ندانسته و مشروعیت آن را زیر سؤال ببرند. برخی دیگر نیز با توجه به امکان تقلب در انتخابات کل رقابت را زیر سؤال برده اند و معتقدند این چگونه انتخاباتی است که از ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار رأی، در حدود یک میلیون رأی تقلبی از آن جدا شده و باز هم نام آن را انتخابات می‌گذارند؟
البته در کنار این دو چالش داخلی مسئله مداخله آمریکا در امور داخلی افغانستان هم بر چالش‌های این کشور افزوده است. در حالی که در تداوم سیاست‌های دو پهلو، واشنگتن از یک طرف مدعی حمایت از دولت بوده و از سوی دیگر از مذاکره با طالبان دم می‌زند، به اذعان بیشتر ناظران و تحلیلگران بین‌المللی این تنها ایالات متحده است که از تداوم ناامنی در افغانستان سود می‌برد. حال به نظر می‌رسد در روزهای آینده موج تازه‌ای از جنجال‌ها در عرصه سیاست افغانستان شکل بگیرد؛ جنجال‌هایی دشوار که به نظر می‌رسد با نسخه‌ای مانند ایجاد حکومت وحدت ملی آرام شود.
نظر شما