به گزارش خبرنگار بین‌الملل قدس آنلاین؛ امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه روز شنبه در جریان یک سفر منطقه‌ای به قاره سیاه و در کنفرانس خبری مشترک با آلاسان واتار، رئیس جمهوری ساحل عاج ضمن انتقاد از ادامه نگاه آفریقا به فرانسه به‌عنوان یک قدرت استعمارگر، استعمارگری را «اشتباه بزرگ جمهوری فرانسه» دانست.
اظهارات مکرون اما با واکنش احزاب و گروه‌های مخالف در داخل فرانسه مواجه شد و مارین لوپن رهبر حزب راست‌افراطی فرانسه امانوئل مکرون را به "کثیف کردن" تاریخ این کشور و به خطر انداختن جان سربازان فرانسوی در آفریقا متهم کرد.
لوپن در توئیتر خود نوشت: "این واقعاً بی مسئولیتی است که فقط با در نظر گرفتن جنبه‌های منفی یک روند پیچیده (استعمارگری)، مکرون تاریخ فرانسه را کثیف می‌کند و جان سربازان ما را در آفریقا به خطر می‌اندازد".
در حالی که رئیس جمهور فرانسه تمام تلاشش را می‌کند تا گذشته استعماری کشورش را - که منجر به کشته شدن بیش از دو میلیون انسان شده- کم اهمیت جلوه دهد، فرانسه همچنان در پی یافتن راه‌های جدید برای حضور در آفریقا و تسلط بر این قاره است.
ماکرون در بازدید روز یکشنبه از استان ابیجان در ساحل عاج، از اینکه شهروندان آفریقایی به فرانسه به عنوان کشوری که هنوز لباس استعمارگری بر تن دارد نگاه می‌کنند، ابراز ناراحتی کرد اما او نه تنها از تاریخ خونبار استعمار فرانسه در آفریقا عذرخواهی نکرد حتی اعلام نکرد که چه زمانی پایش را از اقتصاد ساحل عاج و آفریقا بیرون خواهد کشید.
برعکس، شواهد حاکی از آن است که ماکرون که می کوشد تاریخ استعمارگری پر از قتل عام فرانسه را تلطیف کند، می‌خواهد سلطه فرانسه در آفریقا را از طریق شیوه‌های استعمارگری حفظ کند.
فرانسه متهم است که به واسطه حضور نظامی در بسیاری از کشورهای آفریقایی از منابع آنها همچون اورانیوم ، آهن و نفت در راستای تأمین منافع خود استفاده کرده است.
تحولات اقتصادی
اتحادیه اقتصادی و پولی آفریقای غربی (UEMOA) روز دوشنبه اعلام کرد که از سال آینده استفاده از «فرانک سی.اف.ای»(CFA)، یعنی ارز مورد استفاده در دوره ۷۴ ساله استعمار را لغو و واحد پول مشترک و مستقل «اکو»(ECO ) جایگزین آن می‌کند.
اتحادیه اقتصادی و پولی آفریقای غربی سازمانی متشکل از هشت کشور آفریقای غربی است که شامل بنین ،بورکینا فاسو،ساحل عاج،مالی،نیجر،سنگال،توگو و گینه بیسائو بود که برای ادغام و یکپارچه سازی اقتصادی در بین کشورهایی که فرانک «سی اف ای» را به عنوان یک ارز مشترک در اختیار دارند، تأسیس شد.
طبق سیستم جدید، انتظار می‌رود فرانسه نمایندگان خود را از بانک مرکزی کشورهای آفریقای غربی (BCEAO) و کمیسیون بانکی و شورای سیاست گذاری پولی خارج کند و به نگه داشتن ۵۰درصد از ذخایر ارزی کشورهای آفریقایی در بانک مرکزی فرانسه پایان دهد.
در عین حال فرانسه در صورت بروز بحران اقتصادی، کشور ضامن خواهد بود و اگر کشورهایی که از«اکو» استفاده می‌کنند قادر به پرداخت هزینه واردات خود نباشند ، این پرداخت‌ها و مابه ازای آن را برعهده گیرد و پوشش خواهد داد و از این طریق حق بازگشت به شورای سیاستگذاری پولی را هم خواهد داشت؛ این نشان می‌دهد که کشورهای آفریقایی ممکن است پول جدید را بطور مستقل مدیریت نکنند.
پائولین تتیلون، رئیس انجمن تحقیق بر سیاستهای فرانسه در آفریقا در این رابطه گفت: فرانسه تسلط خود را بر پول جدید حفظ خواهد کرد.
پاتریس گارزیو ، سرپرست این انجمن نیز در این باره گفت: "این اصلاحات توسط رئیس جمهور فرانسه و رئیس جمهور ساحل عاج اعلام شد در حالی که اواتارا در سال ۲۰۱۱ با مداخله ارتش فرانسه روی کار آمده است؛ دو رئیس جمهوری که تا دیروز فرانک CFA را توجیه می‌کردند افراد مشروع و صلاحیت داری برای اجرای این اصلاحات نیستند؛ اصلاحاتی که بدون مشورت با کشورهای منطقه صورت خواهد گرفت. "
تاریخ تاریک
تاریخ فرانسه در آفریقا بسیار بیشتر از یک اشتباه است. با فعالیت های استعمارگرایانه که در سال ۱۵۲۴ آغاز شد ، پاریس بر بیش از ۲۰ کشور در غرب و شمال آفریقا مسلط شد. ۳۵ درصد آفریقا برای ۳۰۰ سال تحت کنترل فرانسه باقی ماند.
کشورهایی مانند سنگال ، ساحل عاج و بنین در آن سالها به عنوان مراکز تجارت برده فرانسه مورد استفاده قرار می‌گرفتند و از تمام منابع منطقه بهره‌برداری می‌شد.
از طرف دیگر ، قیام‌های آغاز شده توسط خلق فرانسه که با وعده استقلال در جنگ‌های جهانی در صفوف فرانسه جنگیده بودند، با خشونت سرکوب شد. دوره استعماری قرن پنجم و جنگ‌های استقلال در منطقه قتل عام بیش از ۲ میلیون آفریقایی را در بر داشت.
در تظاهرات آغاز شده توسط الجزایری‌ها اندکی قبل از پایان جنگ جهانی دوم، هزاران الجزایری توسط سربازان فرانسوی کشته شدند. خشونت به شیوه‌ای منظم تا سال ۱۹۶۲ ادامه یافت؛ زمانی که الجزایر استقلال خود را پس از وقایع موسوم به قتل عام "توده و گلما" در ۸ مه ۱۹۴۵ به دست آورد.
در جنگ استقلال الجزایر از فرانسوی‌ها حدود ۱.۵ میلیون نفر جان باختند. مشخصاً از سال ۱۸۳۰ فرانسه جامعه الجزایر را با قتل عام فرهنگی تنها گذاشته است. فرانسه باعث شد تا ۳۰۰ سال تاریخ عثمانی علاوه بر هویت محلی الجزایر از بین برود ، بسیاری از آثار فرهنگی و مذهبی را نیز در این کشور به اختیار خود تغییر داد.
در حالی که دولت پاریس به دلیل سیاستهای استعماری خود به طور رسمی از الجزایر عذرخواهی نکرده است، وزارت مجاهدین الجزایر اظهار می‌دارد که چهار پرونده مربوط به سالهای استعمار و دوره پس از استعمار هنوز بین دو کشور در حال تعقیب است و فرانسه از بازگرداندن بایگانی الجزایر که شامل صدها سند و اثر است، به این کشور امتناع می ورزد.
انتهای پیام/
نظر شما