به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، پایگاه اینترنتی «استراتژیک کالچر» در تحلیلی نوشت: جرج واشنگتن اولین رئیس جمهور آمریکا در نطق خداحافظی خود در سال ۱۷۹۶ به آمریکایی‌ها هشدار داد «پیوند احساسی و قوی یک ملت با ملت دیگر طیفی از شرارت‌ها را به بار می‌آورد. چنین پیوندی باعث ایجاد توهم وجود منافع مشترک می‌شود حال آن که هیچ منافع مشترک واقعی در کار نیست و علاوه بر این به خصومت با دشمنان طرف دیگر و (در نهایت) خیانت به ملت قبلی با مشارکت دادن آن در نزاع‌ها و جنگ‌های ملت دیگر منجر می‌شود بدون اینکه توجیه کافی برای آن وجود داشته باشد.»

استراتژیک کالچر افزود: در آمریکای امروز، هیچ «پیوند احساسی» قوی‌تری از پیوند آن با اسرائیل وجود ندارد. این پیوند چنان مورد بهره‌برداری رسانه‌ای و سیاسی قرار می‌گیرد که (به اصطلاح) دولت یهود به کرات بهترین دوست و نزدیکترین متحد آمریکا خطاب می‌شود. اما اسرائیل با منافع منطقه‌ای خاص خودش که پیش برنده سیاست‌های آن است، در واقع نه دوست است نه متحد.

از نظر سیاستمداران کهنه کار با افکار قدیمی مانند نانسی پلوسی، جو بایدن و چاک شومر هیچ سطحی از تنزل روابط میان اسرائیل و آمریکا قابل تصور نیست، چه در قالب همکاری یا کمک نظامی.

ترامپ موضع‌گیری‌های دیرینه سیاست خارجی آمریکا را به طور بی‌سابقه‌ای به نفع اسرائیل تغییر داده است. وی از توافق هسته‌ای ایران خارج شد، سفارت آمریکا را از تل‌آویو به قدس (اشغالی) منتقل کرد، الحاق بلندی‌های جولان را به اسرائیل به رسمیت شناخت، شهرک‌های غیرقانونی در کرانه باختری را غیرقانونی نمی‌داند و کمک مالی به فلسطینیان و سازمان ملل را کاهش داده است و تلویحا می‌گوید که اقدامات (به اصطلاح) دولت یهود در الحاق بخش زیادی از بقیه سرزمین فلسطینی را نیز تصویب خواهد کرد. دیوید فریدمن، سفیر ترامپ در اسرائیل، نیز تیراندازی نظامیان اسرائیلی به تظاهرکنندگان غیرمسلح و بی‌رحمی‌های هر روزه را که در مورد فلسطینیان بیچاره صورت می‌گیرد، توجیه می‌کند.

ممکن است رویدادهای بدتری در راه باشد. مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، به تازگی درباره یک پیمان دفاعی رسمی گفت‌وگو کرده‌اند که آمریکا را به مداخله به نفع اسرائیل در صورت وارد شدن آن در جنگ موظف می‌کند حتی اگر آن جنگ را (به اصطلاح) دولت یهود آغاز کرده باشد. 

در ادامه این تحلیل با اشاره به صحبت‌های دونالد ترامپ در فلوریدا در نشست ملی شورای آمریکایی-اسرائیلی (IAC) که انتقادهای برخی گروه‌های یهودی را برانگیخت، آمده است: ترامپ همچنین ابایی ندارد که یهودیان را با پول ارتباط دهد. البته همه بخوبی می‌دانند که لابی اسرائیل در آمریکا و اروپا در واقع کلا با پول مرتبط است. پول راه دسترسی به قدرت را فراهم می‌سازد.

مطمئنا گروهی از اولیگارش‌های میلیاردر شامل شلدون آدلسون، پل سینگر، رون لودر و برنارد مارکوس هستند که به لحاظ سیاسی محافظه‌کار هستند و ترامپ و دیگر جمهوری خواهان را تامین مالی می‌کنند. علت این کار آن‌ها این نیست که ترامپ برای آمریکا خوب است بلکه بخاطر این است که او موهبتی برای اسرائیل است و می‌توان او را به آسانی خرید یا به هر کاری ترغیب کرد.

رئیس جمهور آمریکا صرف نظر از هر کاری که انجام دهد، موفق نخواهد شد آرای بسیاری از یهودیان را کسب نماید. طبق نظرسنجی گالوپ، میزان حمایت از وی در میان رای‌دهندگان یهودی در سراسر آمریکا ۲۹ درصد است ضمن آنکه فقط ۱۷ درصد یهودیان در سال ۲۰۱۷ به عنوان جمهوری خواه رای دادند. حتی بسیاری از یهودیان، کارشناسان و اعضای کنگره ظاهرا مایلند شاهد گرفتار شدن این رئیس جمهور خود شیفته در جلسات استماع برای استیضاح باشند.

استراتژیک کالچر در ادامه نوشت: رئیس جمهور آمریکا انتخاب شده است تا نماینده منافع تمامی آمریکایی‌ها باشد نه فقط یک اقلیت ثروتمند و قدرتمند که می‌تواند پول هنگفتی را در اختیار ستاد انتخاباتی وی قرار دهد. قابل تصور نیست که یک سیاستمدار ملی بطور پیوسته از یک گروه نژادی خاص تمجید کند. این مسئله کاملا توهین‌آمیز و غیرقابل قبول است، بخصوص در این مورد که چنین لطفی، خسارات بزرگی به منافع واقعی آمریکا وارد می‌کند و می‌تواند به آسانی به جنگی بزرگ منجر شود که آمریکایی‌ها را به کشتن دهد.

در پایان این تحلیل آمده است: با این وجود، این مسئله دردناک که چه کسی به چه چیزی وفادار است، واقعیت دارد، بخصوص وقتی که یک گروه قدرتمند وابسته به یک «دولت» خارجی قادر است نظام حاکم را در جهت منافع خود به بازی بگیرد.

انتهای پیام/