قدس آنلاین- گروه استانها- طیبه قاسمی؛ واژه فاضلاب را همراه با هر منطقه ای از اهواز در گوگل سرچ کنید وضعیت نابه سامان فاضلاب این شهر و اطرافش به خوبی قابل رویت است، تغییر در مدیریت ها هم دردی از این معضل دیرینه دوا نکرده، حالا این وسط اگر کمی باران هم چاشنی شود کام مردمانی را تلخ می کند که درست است تمام زندگی آنها به اندازه خرج روزمرگی بعضی مسوولان می شود! اما برای فراهم کردن همان اندک وسایل نیز خون دل کشیده اند.

در مناطقی از شهر کارون که روزهای زیادی است درگیر این مسئله هستند شاید بازی کردن کودکان کنار بوی بد فاضلاب عادی یا حرکت باورنکردنی تخلیه  فاضلاب با سطل های خانگی برای زنان جز روزمرگی ها شده باشد اما حتی در این شرایط هم جمعیت زیادی را در فرمانداری کارون می بینید که ساعت ها در لابی انتظار می نشینند به امید دیدن یک مسئول و طلب کمک؛ سه روز است می آیند تا شاید فرماندار خودی نشان دهد یا اداره آبفا یادش بیاید برقراری این اداره فقط برای دریافت هزینه آبونمان نیست!

شاید اگر یک متولی  در ذهنش تصور می کرد کودک اوست که پابرهنه میان فضولات بیرون زده و رود سیاه ساخته شده از فاضلاب قدم برمی دارد یا خودش را به جای زنی و مردی می گذاشت که سطل های پر را در مسافتی دورتر خالی می کنند تا فاضلاب دیرتر خانه اش را دربرگیرد، در جواب کسانی که دخیل امید بسته اند درب فرمانداری؛ ادعای در جلسات بودن و وقت دیدن درد مردم نداشتن را نمی کرد.

میان کسانی نشسته ام، مرد میانسالی که پک های عمیق به سیگارش می زند و عصبانی است هر یک ربع ساعت یک بار می پرسد " ماخلصت جلستهم؟" متصدی جوابش را نمی دهد؛ پسر جوانی می گوید: پدرجان جلسه حالا حالا تموم نمیشه، همصحبت آنها می شوم.

یکی از مردها می گوید:  اگر دسترسی دارید به آنها بگویید به خاطر خدا کاری کنند، فاضلاب مستاصل مان کرده، مجبوریم از کار و زندگی بزنیم و بیاییم فرمانداری شاید فرجی شود. از آبفا و شورای شهر آمده اند اما هنوز کاری نکرده اند.

ظهر گذشته که بارعده ای از آنها سمت منطقه آل صافی و قلعه چنعان می رویم، حتی در تمام خیابان های اطراف جاده تلفیق فاضلاب و زباله که سالهاست تبدیل به المانهای اهواز و شهرهای حاشیه اش شده اند، موج می زند.

یکی از زنان منطقه آل صافی می گوید: "از بچه ها عکس نگیرید وقتی تو فضای مجازی عکس ها رو می بینیم دلمون کباب میشه، شرمنده شون میشیم و کاری هم از دستمون بر نمیاد.

مجبوریم سر کنیم، ماها که صاحبخونه ایم اگه خونه هامون رو بفروشیم مستاجر یه منطقه بالاتر هم نمی تونیم باشیم، وای به اونایی که اینجا مستاجرند."

پسر بچه ای دستم را می گیرد و سمت زمین خالی می برد که حالا محل دپو فاضلاب محله شده و می گوید: "خاله ببین یه زمین خاکی واسه بازی داشتیم پر شده سگ و اشغال، می گی بیان درستش کنن؟"

وقتی برمی گردیم راننده کاغذی را نشان می دهد که به قول خودش امضا و اثر انگشت تمام محل پای آن است و تمام ادارات و شهرداری و فرمانداری و حتی استانداری را چرخیده ولی خبر خوشی برایشان نیاورده.

اکثر مناطق اهواز هم بی نصیب از معضل فاضلاب نیست اما کسی نمی داند چرا هیچ آستینی برای رفع این ابر معضل بالا داده نمی شود و تمام راه حل ها و قراردادها روی کاغذ می مانند.