این سؤال را زیاد شنیده‌ایم که آیا دانش‌آموز امروز، دل در گرو انقلاب اسلامی و ارزش‌های اسلامی دارد یا نه؟ گروهی فضای مجازی را مثال می‌زنند، آسیب‌های اجتماعی را برجسته می‌کنند و ده‌ها دلیل اقامه می‌کنند که نوجوان ایرانی پاپس کشیده و به سمت قهقرا در حرکت است. در مقابل، گروهی دیگر ترجیح می‌دهند چشم به همه مشکلات و آسیب‌هایی که نوجوان امروز در معرض آن است، ببندند و صورت مسئله را پاک کنند. اما نگاه میانه این است که ما همه این آسیب‌ها را به رسمیت می‌شناسیم ولی در عین حال با قاطعیت و با علم به صحنه میدان در کف مدارس می‌گوییم «هویت نوجوان انقلابی» یک هویت واقعی است و تفکر انقلابی همچنان در خون دانش‌آموز ایرانی می‌جوشد. این را نه به ادعا بلکه به مشاهده می‌گوییم و در نسل‌های مختلف و در سالیان متمادی در انجمن‌های اسلامی دیده‌ایم.

نسل نخست انقلاب، مبارزه با گروهک‌ها و تفکرات التقاطی را بر عهده گرفت، در دفاع مقدس ۳۶ هزار شهید دانش‌آموز تقدیم شد که حداقل ۱۶ هزار نفر از ایشان عضو انجمن‌های اسلامی بوده‌اند. پس از پایان جنگ نیز مجاهدت در جنگ نرم آغاز شد.

سیطره سیاست بر رسانه‌های ما، چشم‌ها را بر این واقعیات بسته است. ما دچار ذائقه‌ای از رسانه هستیم که اظهارات مقامات سیاسی و مجادلات ایشان بزرگ‌ترین ضریب را در رسانه به خود می‌گیرد و در چنین آوردگاهی، تلاش دانش‌آموز انقلابی، عرصه‌ای برای بسامد یافتن و دیده شدن ندارد. در چنین نگاه منفعلی، تنها آسیب‌شناسی می‌کنیم و آسیب‌ها را می‌نگریم، چند کلیپ از آوازخوانی در مدرسه را ترند می‌کنیم و چشم بر هزاران اقدام خودجوش دانش‌آموزی در راستای ارزش‌های الهی و انقلابی می‌بندیم. منکر کاستی‌ها نیستیم و ما نیز منتقد آن هستیم. رسانه باید به چنین کژی‌هایی واکنش سخت نشان دهد تا هزینه ساختارشکنی در نظام رسمی تعلیم و تربیت بالا رود، اما زیبایی‌ها را نیز باید دید.

انجمن‌های اسلامی دانش‌آموزان تشکلی دانش‌آموزی است که از رهبر فرزانه انقلاب اسلامی(مد ظله العالی) نشان و مدال «تشکل امین» را دریافت کرده است. این تشکل دانش‌آموزی مفتخر است که در ۴۰ سال فعالیت خود، نه مبتنی بر بخش‌نامه‌ها بلکه مبتنی بر انگیزه‌های متعالی و خودجوش دانش‌آموزان در مدارس فعالیت می‌کند. دانش‌آموز عضو انجمن اسلامی، دانش‌آموزی است که می‌داند هیچ انتفاع و امتیازی در انجمن اسلامی دریافت نخواهد کرد اما عضو تشکل می‌شود، مسئولیت می‌پذیرد، در مدرسه دست به سازماندهی تشکیلاتی می‌زند و مدیریت و مسئولیت پذیری را تمرین می‌کند.

هیئت‌های دانش‌آموزی انصارالمهدی(عج)، جلسات قرآن، اعتکاف دانش‌آموزی، دعای عرفه دانش‌آموزی، کوهپیمایی، تشکیل تیم‌های ورزشی، تشکیل هسته‌های مطالعاتی و گروه‌های پژوهش و نوآوری، نمایشگاه‌های دانش‌آموزی مدرسه انقلاب برای روایتگری ارزش‌های انقلاب اسلامی، سرگذشت‌پژوهی شهدای دانش‌آموز در قالب طرح همکلاسی آسمانی، برگزاری یادواره‌های شهدای دانش‌آموز، تولید نشریه‌های دانش‌آموزی و تولیدات رسانه‌ای، ایجاد سایت و وبلاگ و کانال، برگزاری جلسات طرح دیدگاه‌های دانش‌آموزی و دعوت از مسئولان، راه‌اندازی پویش‌ها و فراخوان‌ها در بزنگاه‌های انقلاب اسلامی و ایام الله و... تنها بخشی از آن چیزی است که در انجمن‌های اسلامی مدارس رقم می‌خورد.

نمی‌گویم همه چیز گل و بلبل است و مشکلی وجود ندارد، بلکه تلاش می‌کنم بگویم رسانه ما باید در کنار کاستی‌ها، رویش‌های انقلاب اسلامی را نیز ببیند. اگر در همین دهه مبارک فجر که پیش رو داریم، در یکی از حدود ۴ هزار نمایشگاه دانش‌آموزی مدرسه انقلاب در سراسر کشور حاضر شوید، خواهید دید که بدون حتی یک مجموعه نمایشگاهی متمرکز از بودجه بیت‌المال، چگونه فرزندان انقلاب اسلامی دستاوردها و ارزش‌های انقلاب اسلامی را با ابتکار و خلاقیت و مطالعه، برای همکلاسی‌های خود روایت می‌کنند و به تحلیل و گفت‌وگو درباره بیانیه گام دوم می‌پردازند. این صحنه‌ها زیباست. زیبایی‌ها را دریابیم. در این صحنه‌ها خواهیم دید که دانش‌آموز دهه هشتادی، غیرتمندانه از انقلاب اسلامی می‌گوید.