به گزارش خبرنگار بین الملل قدس آنلاین؛  دولت ترامپ روز جمعه اعلام کرد که به طور رسمی محدودیت هایی را در مورد توانایی ارتش آمریکا در استفاده از مین های ضدنفر را لغو کرده است.

بر اساس گزارش سی ان ان، این تصمیم دولت آمریکا، دقیقاً عکس دستور باراک اوباما رئیس جمهور پیشین ایالات متحده محسوب می‌شود که در سال ۲۰۱۴ قانونی را مبنی بر محدود کردن استفاده از این سلاح‌ها در نظر گرفته بود؛ قانونی که ایالات متحده را متعهد می کرد که دیگر اقدام به تولید مین های ضدنفر نکند.

درواقع دستور اوباما ، ایالات متحده را در کنار بیش از ۱۶۰ کشوری قرار میداد که پیمان ممنوعیت تولید و کاربرد مین را تصویب کرده‌اند.

در بیانیه کاخ سفید در رابطه با این موضوع آمده است "قانون جدید به فرماندهان جنگ آمریکا اجازه می‌دهد تا در شرایط استثنایی مین‌های مجهز و پیشرفته را به گونه‌ای طراحی کنند تا آسیب‌های ناخواسته به غیرنظامیان و نیروهای متحد این کشور را کاهش دهد."

در این بیانیه اضافه شده است: "این اقدام ، یکی دیگر از اقدامات انجام شده توسط دولت ترامپ برای انعطاف پذیر کردن و دادن توانایی لازم برای پیروزی به ارتش ما است."

در اطلاعیه مرتبط که وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) روز جمعه صادر کرد، آمده است که "ارتش اقدامات احتیاط آمیز را برای محافظت از غیرنظامیان در استفاده از مین های زمینی انجام خواهد داد. همچنین پیشنهاد می کند از سلاح ها در مکان‌هایی که (نیروهای) آمریکا انتخاب می کند استفاده می شود."

قانون جدید؛ بیدارکردن اژدهای خفته

اعلامیه روز جمعه کاخ سفید اما خشم شدید طرفداران حقوق بشر و مبارزان ضد مین را برانگیخت.

«کورتیس موریسون»(Curtis Morrison)، وکیل مهاجرت در این رابطه گفت: "در صورتی که شما اطلاع نداشتید باید بدانید که آنها(مین‌های ضدنفر) یکی از مهلک ترین اژدهاهای فصل های قرن بیستم هستند؛ قربانیان مین‌های زمینی عمدتاً غیرنظامیان بی‌گناه و بویژه کودکان هستند."

سازمان پزشکان مدافع حقوق بشر  نیز  با مخرب و هولناک خواندن مین های زمینی تصمیم دولت ترامپ مبنی بر مجاز بودن استفاده از مین‌های ضدنفر را بازگشت به یک سیاست مرگبار دانست.

مایکل پین ، وکیل حقوقی این سازمان نیز در این باره گفت: "آنچه ایالات متحده انجام میدهد درست ۱۸۰ درجه با آنچه اجماع جهانی برای ممنوعیت استفاده غیرانسانی از مین های زمینی خوانده میشود در تضاد است.

این وکیل حقوقی پزشکان حقوق بشر ، به عنوان گروهی که با راه اندازی کمپین بین المللی به ممنوعیت کاربرد مین کمک شایانی کرده است ضمن رد این ادعا که مین های مجهز و پیشرفته مانع از آسیب رساندن به غیرنظامیان می‌شود، گفت:"علی رغم هر گونه پیشرفت در علم و فن آوری، مین‌های زمینی هنوز هم می‌توانند موجب صدمات غیرقابل جبران شوند و رنج‌های ناخواسته ایجاد کنند؛ با سست کردن قوانین محدودیت زا  برای استفاده از مین، ایالات متحده به سایر کشورها در جهان سیگنال می‌دهد که مین‌های زمینی قابل قبول هستند. دولت ترامپ نباید این سلاح‌های باستانی و وحشتناک را که در قرن بیست و یکم جایی ندارند ، عادی سازد."

جف آبرامسون ، همکار ارشد انجمن کنترل اسلحه، نیز در اظهار نظری مشابه، ضمن رد ایده "مین‌های پیشرفته " گفت: "جهان مین‌های زمینی را رد کرده است زیرا آنها به غیرنظامیان- که اکثریت قربانیان مین را تشکیل می دهند- آسیب می رسانند؛ راه حل‌های فنی برای ساخت مین های زمینی به خودی خود مردود هستند. ۱۶۴ کشور ، از جمله متحدین ایالات متحده در ناتو ، به معاهده ممنوعیت مین پیوسته‌اند".

«استیو گیوث»(Steve Goose)، مدیر بخش تسلیحات دیده بان حقوق بشر نیز در این باره این گونه اظهار نظر کرده است که "بیشتر کشورهای جهان بیش از دو دهه ممنوعیت مین‌های ضد نفر را پذیرفته‌اند، در حالی که تصمیم دولت ترامپ فرمان عقب گردی است که نشان می‌دهد او برای همیشه به این سلاح‌ها چسبیده است."

وی افزود:"استفاده از مین‌های زمینی ، که جان و اندام بسیاری را گرفته‌اند، تحت هیچ شرایطی توسط هیچ کشور یا گروهی توجیه نمی‌شود؛ سیاست جدید ترامپ مبنی بر استفاده از مین‌های ضد نفر در هر زمان و هرجای دنیا اقدامی متقابل است که باید محکوم شود".

گویث همچنین از تمام نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا خواست که قانون منع کاربرد مین ها را مجددا تایید کنند."

پاتریک لی یکی از منتقدان مشهور سیاست‌های دونالد ترامپ نیز این قانون را اقدامی آشکار در خلاف جهت قوانین و بدون تائید کنگره، ناامیدکننده ، انعطاف ناپذیر و غیرعاقلانه دانست."

به گفته لی"، این تصمیم "مانند بسیاری دیگر از سیاست‌های کاخ سفید در دولت کنونی، برخلاف دستاوردها و ادعای رهبری جهانی ما است."

 جودی ویلیامز ، برنده جایزه صلح نوبل، نیز تصویب قانون جدید مین توسط ترامپ را در راستای تصمیمات مشابه دیگرش که خلاف تصمیمات بین المللی و جهانی است خواند.

سالانه هزاران نفر، به ویژه از میان افراد خردسال، از انفجار مین جان یا سلامتی خود را از دست می‌دهند. در افغانستان، یمن، آنگولا، کامبوج، لائوس و عراق افراد بیشماری قربانی این سلاح مخوف شده‌اند.

در عین حال، کاشتن مین‌های ضدنفر آسان و کم خرج ، اما برچیدن و خنثی کردن آنها دشوار و خطرناک است.

در کنوانسیون اوتاوا در ۱۹۹۹ بیش از ۱۶۰ کشور جهان از ممنوعیت استفاده نظامی از مین‌های ضدنفر حمایت کردند، اما آمریکا و چین و روسیه، قطعنامه مربوطه را امضا نکردند.

کودکان ۴۲ درصد قربانیان غیرنظامی

حدود ۸۰ درصد از قربانیان مین‌های زمینی غیرنظامی و بیشترین شمار این غیرنظامیان نیز کودک و نوجوان بوده‌اند؛ آماری که تاکنون سابقه نداشته است.

جف آبرامسون، منتشرکننده‌ی گزارش کمپین نظارت بر کاربرد مین‌های زمینی، گفته است: «مهم است بدانیم که این آمار بالاترین شمار قربانیان از سال ۱۹۹۹ که آغاز به کار کرده‌ایم را نشان می‌دهد. گرچه می‌شود تصور کرد که در سال‌های قبل از آن هم ممکن است قربانیان زیادی بوده باشند که ثبت نشده‌اند».

انتهای پیام/