خمینی کبیر معمار انقلاب ایران چه زیبا روز ولادت بانوی اول اسلام فاطمه زهرا(س) را روزی برای گرامی داشت مادران سرزمین مان نام نهاد تا این وجود مقدس را که حق مادری بر گردن همه شیعیان عالم دارد الگویی برای تمام مادران و همسران قرار دهد.
همو که بفرموده خود از دنیای ما سه چیز را محبوب خود قرار داد:
اول تلاوت قرآن، آن هم تلاوتی که آیات آن را در خط به خط زندگیش پیاده کرده بود چه آنجا که میفرماید: "و یطعمون الطعام علی حبه مسکیناً ویتیماً واسیراً" و سه روز را به همراه فرزندانش -که آنها را نیز با تربیت قرآنی پرورش داده بود- با آب بسر بردند و غذایشان را در راه خدا ایثار کردند در حالی که خود بدان محتاج بودند.
چه آنجا که میفرماید: "هنّ لباس لکم و انتم لباس لهنّ" و چنان زینتی برای علی بود که ذره ای از آبروی همسر نمیبرد حتی اگر بقیمت گرسنه بودن چندین روز باشد تا جاییکه پدر از او میپرسد دخترم چرا رنگ رویت چنین زرد شده و این بانوی
بزرگ با خجلت به پدر میگوید چند روزی است غذای درستی نخورده ام و هر چه در خانه بوده به فرزندان داده ام و درهمینجا سلمان که راوی است بیان میکند که اشک رسول خدا را دیدم و بیاد دختران قیصر و کسری افتادم و متعجب شدم که مگر فاطمه دخت برترین موجود عالم نیست پس چرا با شکم گرسنه سر میکند و حتی به پدر که حاکم اسلامی است هیچ نگوید واین آقازاده کجا و آن دخترانِ پادشاهان و برده های زر و زیور، کجا؟
و چه آنجا که صفات مومنون را زمزمه میکند: "والّذین هم فی صلاتهم دائمون" و خود نیز از فرط عبادت قدمهایش متورم گردیده واز خشیت الهی بند بند وجودش بلرزه می افتد و البته در مقابل خدایش به فرشتگان مباهات او را میکند که: "یا ملائکتی انظروا الی امتی فاطمه کیف ترتعد فرائصها من خیفتی"
دوم محبوبِ محبوبه عالم، انفاق در راه خداست، آن هم از نوع "لن تنال البرّ حتّی تنفقوا مما تحبّون" آری بدای بندگانی چون ما سخت است از آنچه در دل انسان جا گرفته و تعلق خاطر به او سپرده، گذشت کردن و در راه دوست انفاق کردن وبنابر آیه قرآن، این تنها راه رسیدن به خیر مطلق میباشد پس سیره بنت نبی همین است که در شب زفاف خود از تنها بهره زیبایی
عروس، که لباسش هست میگذرد و به مسکینش میبخشد آن هم قبل از رفتن به خانه داماد، و پاسخ خدا هم در برابرش، با حله ای از بهشت بود.
و اما سومین دوست داشتنی زهرا، دیدار روی رسول خداست که شاید از قرار علاقه میان هر پدر و دختری است که بقول قدیمیها دختران بابایی اند و در این وجود با عظمت، این علاقه بسیار فوران دارد و دیدار روی پدر محبوب دل ایشان است هم هست و مقام ولایت از پدری بالاتر باشد.
و علاقه او بر نظر بر وجه رسول خدا یعنی مشی در راه ولایت و طریق الی الله و صراط مستقیم الهی، لذا هرچه ولی خدا آورد عاشقانه عمل نمود و این ولایت پذیری فاطمه بود که بعد از رحلت پیامبر اعظم(ص)، وی را در سوگ ولی خدا آنچنان گریاند و اشک ماتم ریخت که مورد ملامت اهل مدینه قرار گرفت که یا شب گریه کن یا روز یا زهرا، و آخر هم در مسیر همین ولایت بود که شهد شهادت را نوشید.
آری! این چنین است سیده نساء عالمین که الگویی از ایثار، تربیت فرزندان، همسرداری، عبادت، انفاق، ولایت پذیری، و... برای تمام مادران عالم گردید و چه بسیار مادران شهیدی که با تاسی به این مادر نمونه و کامل، شهدایی چون همت ها و حججی ها و سلیمانی های این مملکت را پرورش داده و خود مایه مباهات ایران زمین گردیدند و اینگونه است که تا دنیا دنیاست فاطمه برای زنان عالم اسوه ای بی بدیل است!
انتهای پیام/
نظر شما