ایرانی ها معمولا در اسفندماه، درست زمانی که بساط یخ زده و سرد زمستان در حال جمع شدن است، چشم انتظار بهار با آن رایحه بهشتی اش هستند. اما امسال شرایط تغییر کرده است. ما در آخرین روزهای سرد سال، سرگرم یک قاتل چشم بادامی به نام کرونا، شده ایم.

در اینکه کووید ۱۹ یا همان کرونای خودمان، دشمن سلامتی و حیات است و با حضور خود در ایران و بویژه خراسان تبعات منفی و مشکلات زیادی را ایجاد کرده است، شکی نیست. اما زمانیکه عینک واقعگرایی را بر چشمانمان بگذاریم نکات مثبتی به خاطر ترس از حضور این مهمان ناخوانده در جمعمان خواهیم دید. حتما شنیده اید که تا دست زور بالای سر برخی ها نباشد کاری که باید انجام دهند را انجام نمی دهند. کرونا مصداق همان زور است و مصداق کلمه برخی ها نیز خود ما مردم هستیم.

یکی از مواردی که بسیار مورد تاکید دین و آیینمان هست رعایت فرهنگ صحیح مصرف است. در این فرهنگ، تهیه کالا و اقلام مورد نیاز بلامانع است اما از خرید اجناسی که نیاز نداریم و بیشتر جنبه تشریفاتی و تجملاتی دارد، باید خودداری کنیم. یا به عبارت دیگر مصرف زده نباشیم.

مسئولان سالهاست که روضه رعایت فرهنگ صحیح مصرف را برای ما خوانده اند. اما کو گوش شنوا. گاهی اوقات حتی روضه خوان ها هم به گفته های خود عمل نکرده اند. مدتهاست که مردم و مسئولان دست در دست هم در باتلاق مصرف زدگی شنا می کنند. از هر کدام هم که بپرسی در ذم مصرف زدگی مطالب زیادی را برایت انشا می کند. چه کسی است که نمی داند، دو صد گفته چون نیم کردار نیست.

اکنون و پس از قدرت نمایی کرونا در شهر، عموم مردم جز برای کارهای ضروری از منازل خارج نمی شوند. سراغ فروشگاه هایی می روند که در آن اقلام مورد نیازشان یافت می شود تا بدون صرف غیرمعمول وقت، آنها را خریداری کرده و به محل سکونت خود برگردند. اکنون دور ریزها بسیار کمتر از ماه ها و سالهای قبل است چون موارد دورریختی کمتر تهیه می شود. فرهنگ تغییر نکرده، مردم از جناب کرونا می ترسند.

فرهنگ صحیح رانندگی و تردد در خیابانها و موضوع خودروهای تک سرنشین هم یکی دیگر از مواردی بود که مسئولان امر بارها و بارها در گوش مردم خوانده بودند. اما باز هم مردم به همراه خود مسئولان وقعی به آن نمی گذاشتند. آلودگی هوا بشدت افزایش یافته بود و همه از پیامدهای منفی آن آگاه بودند. اما گوش ها یکی در بود و دیگری دروازه، عموم ما به فکر آسایش و راحتی خود بودیم اما از دیگران انتظار رعایت نکات فرهنگی و شهرنشینی را داشتیم.  

حال، وضعیت شهری با ساکنین چند میلیونی اما درگیر با شیوع کرونا را بنگرید. ترافیک در مشهد در کمترین حالت خود قرار گرفته است. اگر نیاز به حضور در خیابان در ساعت شلوغی و پیک جمعیت هم پیدا کنیم، لازم نیست ساعت ها به چراغ ترمز ماشین جلویی خیره شویم و از گازهای آلوده ی متصاعد شده از لوله های اگزوزی که صورتمان را محاصره کرده اند استنشاق کنیم.

آن صحنه معروف سریال مرد هزار چهره یادتان هست که در یک لحظه ده ها اسلحه، سر و کله جناب مدیری را احاطه و نشانه می گرفت. حال تصور کنید شما جای آقای مدیری بودید و اسلحه ها، لوله های اگزوز خودروهای مجاور. اکنون هوا گرچه آلوده است اما به هیچ عنوان در حد و اندازه آلودگی یک ماه پیش نیست. هست؟

قیمت بسیاری از اقلام کاهش یافته است. هواپیماها، قطارها و اتوبوسها بیشتر از مسافر، راننده، خدمه و کادر خود را جابجا می کنند. دیگر از ایستادن در صف های طولانی پیش فروش بلیط های نوروزی که موضوعی رایج شده بود خبری نیست.

طلا و دلار که ابتدا متاثر از کرونا، پشت فرمان گرانی به دنبال سبقت از توان مردم بودند اکنون دنده عقب گرفته اند. قیمت خودرو و مسکن هم در سراشیبی قرار دارد. به جز رونق بازار مواد شوینده و بهداشتی که علاوه بر مصرف زدگی ناشی از ترس از کرونا هم هست، در دیگر بازارها از افزایش قیمت ها که در روزهای پایانی سال معمول بود، خبری نیست. تنها دلیل این موارد عدم خرید کالاهایی است که تامین آن ضرورتی برای تمام خانواده ها ندارد. تنها افرادی خرید می کنند که به آن نیاز دارند.    

باور کنید فرهنگ مان اصلاح نشده بلکه یک ویروس ریز و ذره بینی اما قدرتمند است که ما را ترسانده و به انجام رفتار صحیح مجبور کرده است. راضی به حضور این غریبه ی عوضی در جامعه ی دوست داشتنی مان نیستیم اما آیا شایسته است که کرونا مانند خفاش روی سرمان بچرخد و ما تنها به خاطر ترس به فرهنگ دینی و باستانی مان عمل کنیم. آیا بهتر نیست از روی شوق و رغبت به افکار و عقایدمان که در صحت آن تردید نداریم، عمل کرده و تنها به سر دادن شعارهای زیبا اکتفا نکنیم؟

امیدواریم که خفاش سیاه کرونا، هر چه زودتر راه غارهای ناکجاآباد را در پیش بگیرد و شر خود را در همین فصل سرما از سر ما کم کند. ما نیز با یک خواست عمومی، بهار رعایت آداب شهرنشینی و فرهنگ اجتماعی را به شهرمان دعوت و از شکوفه ها و گل های بهشتی اش لذت ببریم.

انتهای پیام/