قدس آنلاین:علی علیزاده تحلیلگر مسائل سیاسی و بین الملل در کانال تلگرامی خود نوشت:
یک ماه گذشته بیبیسی فارسی ذهن ایرانیان را بیست و چهار ساعته بمباران کرده. بمبارانی خشونت آمیز که با ایجاد سطحی غیرضروری از وحشت (نه وحشت از کرونا بلکه وحشت از ناکارآمدی نظام)، سیستم ایمنی فردی و سیستم عصبی جمعی ایرانیان را فلج و ایرانیان را مقابل کرونا آسیبپذیرتر کرده.
توپخانه پروپاگاندای بیبیسی ایران را نا کارآمد ترین کشور جهان در مقابل کرونا معرفی کرده. این تصویر از ناکارآمدی را چنان بزرگنمایی کرده که مخاطبان حتی نقش چین را فراموش کرده و پذیرفتهاند که ایران منبع و منشا شیوع کرونا در کشورهای منطقه، بعضی کشورهای اروپایی، نیویورک و حتی استان گانسوی چین بوده.
و بیبیسی فارسی در این مدت درباره وضع بقیه کشورها تا جای ممکن «پنهانکاری» کرده. برای مثال در حالیکه تمام تمرکز روزنامههای خود انگلیس در این مدت روی نقش ایتالیا به عنوان کانون اصلی شیوع کرونا در اروپا بوده، بیبیسی فارسی به ندرت خبری از ایتالیا منتشر کرده. بیبیسی درباره وضع بقیه کشورها عامدانه «پنهانکاری» کرده تا مخاطب فارسی زبان بپذیرد ایران کشوری استثنایی و غیرعادی است که حالا حتی امنیت سلامت منطقه را به خطر انداخته. (به خطوط پروپاگاندای مدرن که در سطح ناخودآگاه عمل میکند دقت کنید: استثنا بودن ایران به ذهن مخاطب تلقین میشود تا تحریم و فشار استثنایی و ظالمانه غرب به ایران در سطح ناخودآگاه مخاطب مشروع و پذیرفته شود و همینطور خطر ایران به عنوان کانون شیوع کرونا برای امنیت سلامت منطقه، در ناخودآگاه، تصویر خطر ایران برای امنیت نظامی منطقه را بیدار و با آن همافزایی میکند)
اما بالاخره آش بحران کرونا در ایتالیا چنان شور شده و گند کار چنان درآمده و بیماری چنان فراگیر شده که مخاطب حتی عادی و مغزشویی شده هم برایش پنهانکاری بیبیسی فارسی جای سوال شده. بیبیسی اما برخلاف بخش خبر قراضه و فسیل صداوسیمای ایران میداند سکوت و پنهانکاری حدی دارد و از حدی که بیشتر شود اعتبار رسانه را به خطر میاندازد و ماشین پروپاگاندا را کلا بیاثر میکند. بنابراین بیبیسی به جای سر در برف کردن به شیوه صداوسیما و سانسور کامل خبر، اتفاقا به پیشواز خبر میرود و سعی میکند با «پوشش تحریف آمیز» خبر، هم اعتماد مخاطب را بازسازی کند و هم ذهن مخاطب را «مهندسی هوشمند» کند.
این هفت دقیقه پروپاگاندای مدرن بیبیسی، این هفت دقیقه جنگ روانی و رسانهای را ببینید تا بفهمید چه میگویم: مجری شصت دقیقه که یک ماه است از ایتالیا هیچ نگفته و تازه امشب برای اولین بار وضع ایتالیا یادش آمده، با بیطرفی ظاهری میپرسد «به نظر میآید وضع در ایتالیا خیلی وخیم است، نه؟» و بعد تریبون را به مدت هفت دقیقه در اختیار یک بوقچی-خبرنگار میدهد که دعوت شدنش برای این نقش حساب شده و هوشمندانه بوده. بوقچی-خبرنگار اول بیست ثانیه آمار ایتالیا را میدهد و بعد یکباره و بیدلیل حمله به ایران را شروع میکند. تمام شش دقیقه و سی ثانیه بقیه گفتگو به حمله به ایران و توجیه و ستایش ایتالیا اختصاص میدهد. و مجری هم هرگز او را به چالش نمیکشد و ادعاهای او را مورد سوال قرار نمیدهد. تریبونی یکطرفه.
به این شیوه هم بیبیسی ظاهر بیطرفش را حفظ کرده و یکماه پنهانکاریاش را توجیه کرده و هم شبهه خراب بودن وضع ایتالیا را از ذهن مخاطب پاک کرده. و تمام اینها از کیسه اعتبار یک مهمان خرج شده و نه از کیسه اعتبار رسانه. مهمانی که ممکن است تا آخر عمر او را دیگر نبینیم.
رسانه باید با مردم صادق باشد. اما اگر به فرض هم دنبال پروپاگاندا هستید، رسانه پروپاگاندایی مدرن یعنی این آقایان صداوسیما. نه آن بخشهای خبری شما که در روز تظاهرات مردم در خیابانهای شهر خودشان را به ندیدن میزنند و به جایش حمله پلیس فرانسه به تظاهرات کنندگان پاریس را نشان میدهند و با توهین به شعور مخاطب، نارضایتی ها را بیشتر میکنند.
نظر شما