۱- مقامات وزارت بهداشت، ستاد ملی مقابله با کرونا، بیمارستان‌ها، درمانگاه‌ها، پزشکان، پرستاران و کادر درمانی ایثارگرانه برای مقابله با کرونا تلاش می‌کنند.
رهبر فرزانه انقلاب، مراجع و علما با تأیید اولویت سلامت مردم و رعایت دستورات بهداشتی بر معنویت و دعا و عنوان نیاز این روزهای امروز مردم با پرهیز از تجمع و مراسم تأکید دارند.
دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی، نهادهای عمومی، سپاه، بسیج، ارتش، نیروی انتظامی و همه ارکان کشور بر تلاش‌های خود افزوده‌اند. شهرداری‌ها برای تولید و توزیع امکانات بهداشتی و ضدعفونی شهرها بسیج شده‌اند و سربازان خط مقدم این جبهه بهداشتی مدیران، کارکنان و کارگران شهرداری‌ها هستند.
کارخانه‌ها برای تولید ماسک و مواد ضدعفونی پیش قدم شده‌اند و شبانه‌روزی کار می‌کنند. دستگاه‌های مسئول برای کاهش فشارهای اقتصادی ناشی از کرونا از دوش مردم تلاش می‌کنند و برخی از مالکان هم در اقدامی زیبا از مستأجران خواسته‌اند اجاره نپردازند و به عنوان عیدی از آن‌ها بپذیرند.
نیکوکاران و نهادهای مردم‌نهاد برای یاری‌رسانی به محرومان از یکدیگر سبقت می‌گیرند. کرونا جسم‌ها را از هم دور کرده است، اما دل‌ها به هم نزدیک‌تر شده است. حالا همه نگران یکدیگر هستیم و هوای یکدیگر را بیشتر داریم. شعله خودخواهی‌ها دیگر کمتر زبانه می‌کشد و کرامت انسانی مردم جلوه‌گر شده است. نمادهای خوب روزهای کرونایی کم نیست و بیشتر هم خواهد شد.
۲- روزهای کرونایی بدون نگرانی از آنچه نباید باشد، هم نیست. به نظر می‌رسد هنوز قرارگاه فرماندهی واحد و منسجم «جنگ با کرونا» به طور کامل شکل نگرفته است. این مقابله نیاز به هماهنگی و تصمیم‌های جدی هوشمندانه، قاطعانه و مقتدرانه دارد.
در روزهای گذشته سفر به برخی از استان‌های پر مشکل ممنوع، اما پس از چند ساعت لغو شد!
درحالی‌که هنوز هم علت عدم قرنطینه قم در روزهای آغاز مشاهده ویروس مشخص نیست، باز هم فقط ورود به قم و شهرهای با ابتلای بیشتر ممنوع شده است، اما خروج از این شهرها هنوز ممانعتی ندارد! و تصمیم جدی برای قرنطینه شهرهای بحرانی گرفته نشده است.
همه بر فراگیری پویش «در خانه بمانیم» تأکید می‌کنند، اما ساعت کار ادارات به حالت عادی برمی‌گردد و دورکاری ۵۰ درصدی کارکنان لغومی شود و مقام‌های بهداشتی از کارمندان می‌خواهند مرخصی بگیرند و در خانه بمانند! معلوم نیست دولت الکترونیک چه زمانی می‌خواهد گره‌ای از مشکلات مردم بگشاید!؟ رسانه ملی هم برای در خانه نگه‌داشتن مردم برنامه‌ای ندارد.
اگرچه اطلاع‌رسانی متمرکز است، اما آمارهای متناقض -گاه از سوی افراد مسئول - امنیت روانی جامعه را برهم می‌زند.
این‌ها نشانه‌هایی از عدم انسجام در فرماندهی جنگ است، درحالی‌که مقابله با کرونا به همدلی، هماهنگی، انسجام، فرماندهی واحد، تلاش خستگی‌ناپذیر و امید نیاز دارد.
۳- اما صحنه‌های زشت روزهای کرونایی هم بسیار تکان‌دهنده است؛ سیل مسافرت‌ها به سوی استان‌های شمالی پس از اعلام تعطیلی مدارس و متأسفانه درگیری برخی افراد با مأموران انتظامی و راهداری و انتشار تصاویر پیروزی پس از بازگشایی مسیر از زشت‌ترین صحنه‌های این روزها بود. همچنین پس از لغو تصمیم ممانعت از سفر به استان‌های شمالی، ممانعت مردمی و رودررو قرارگرفتن مردم اتفاق خوبی نبود.
تکمیل زنجیره گسترش کرونا وبه خطر انداختن سلامت خود و هموطنان عزیز شهامت نیست! که برخی فاتحانه پیروزی خود را منتشر می‌کنند، بلکه باید واژه‌های دیگری برای آن به کاربرد که نگارنده از آن پرهیز دارد!
در شهرها هم هجوم به مراکز تفریحی و ییلاقی و اطراق به سبک سیزده‌به‌در_ نظیر آنچه در مشهد رخ داد_ با وجود اعلام ممانعت توسط مقامات مسئول جز خلق صحنه‌های زشتی از بی‌مبالاتی و بی‌توجهی نتیجه دیگری نداشت. در این میان احتکار و توزیع گران و خارج از سیستم امکانات بهداشتی نظیر ماسک و مواد ضدعفونی توسط عده‌ای سودجو اقدامی غیرانسانی است که باید از آن با قدرت جلوگیری شود.
فرصت‌طلبی برای گرانی و ثروت‌اندوزی به قیمت سلامت مردم از جلوه زشت روزهای کرونایی است.
بی‌تردید روزهای سخت کرونایی خواهد گذشت و ایران سرافراز، این جنگ ناخواسته را نیز با پیروزی پشت سر خواهد گذاشت. پس بیایید همه باهم جلوه‌های خوب روزهای کرونایی را گسترش دهیم، بدی‌ها و نقض‌ها را با تدبیر به حداقل برسانیم و بر زشتی‌ها و پلشتی‌های این روزها نقطه پایان بگذاریم.
بحران کرونا بیش از ۹۰ کشور جهان را فرا گرفته است و ایرانیان با هوشمندی، وحدت، همدلی و امید عظمت ایران و ایرانی برای مقابله با این بحران را به جهانیان نشان خواهند داد، اگر همه بخواهیم.
نظر شما