عکس یک روحانی جهادی در گوشه ای از بیمارستان در قم منتشر شد و بسیاری از مردم با غم او گریستند و بسیاری با قلم هایشان با او همدردی کردند مثل حامد عسکری عزیز که خطاب به او نوشت و با صدای مخملی اش متن را هم خواند...

شما که غریبه نیستید یک سوال ذهنم را مشغول کرده است چرا این صحنه تنهایی و غمناک از نگاه عکاسان فعال خبری جا مانده است. خدا می داند در لحظه سخت درد او این جماعت مظلوم رسانه کجای بیمارستان و در حال ضبط و تهیه کدام گزارش تصویری و متن خبر بوده اند. سوال دوم آن است که تا امروز چند نفر به این نسل جوان فعال خبرنگار و عکاس و تصویربردار خدا قوت گفته است و آیا در کنار این همه رزمنده در خطوط مقدم دفاع از سلامت زحمت هایشان دیده شده است ؟!

تا امروز چند بار دل نگرانی خانواده های این جماعت تلاشگر را درک کرده ایم؟! مادران و پدرهایشان، همسران و فرزندانشان که هنگامه خروج از خانه با دعای خیر و گاهی نم اشک پنهان زنانه و مادرانه راهی شان کرده اند.

شک نباید داشت که دل نگرانی های مادرانه و همسرانه این رزمندگان رسانه خط مقدم دفاع از سلامت باعث دلشوره می شود و ذهن و جان خانواده ها را درگیر می کند از صبح تا شب و  تا زمانی که بر می گردند همه اش می شود اضطراب و ناراحتی اما اخمی بر ابروهایشان نمی بینی؛ گره اخم هایشان را باز کرده اند و دل هایشان بی تاب است تا با انعکاس تصویری و گزارشی دل هایی را از نگرانی درآورند و دلشوره های یک ایران را از بین ببرند و با محصول رسانه ای خود مایه دلگرمی سپید پوشان سلامت باشند. زحمت های پزشکان و پرستاران و خدمات پرسنل بهداشت و درمان را در کنار سبزپوشان و سایر سربازان وطن به تصویر کشیدند و تقدیم نگاه مهربان مردم ایران اسلامی کردند.

نمی دانم تا امروز چند نفر از همکاران رسانه ای در بستر بیماری افتاده اند از عکاس و خبرنگار، تصویربردار و دستیاری که آنها را همراهی  کرده است؛ از تحریریه و فضای مدیران رسانه ای که در خط مقدم مبارزه با این ویروس خوش خط و خال کشتی می گیرند تا از هجمه انبوه شایعه پراکنی ها و دروغ افکنی های رسانه های معاند جلوگیری کنند.

ای کاش گروهی برای دلگرمی خانواده این سربازان رسانه ای گامی بلند بر می داشتند و حتی الامکان حداقل ها را برایشان فراهم می کردند و در فضای مجازی شان مانند وزیر فرهنگ و ارشاد خسته نباشید می گفتند و قدردان قدم های پر تلاش آنها می شدند. مهربانی هایشان بی مرز است و خط مقدم مبارزه با دشمن را خالی نمی گذارند و در برابر هر شایعه و دروغی مردانه ایستاده اند حتی در غبار و در کویر نامهربانی ها...
خدا قوت و دست مریزاد 

این حرف ها شاید ناگفته بسیاری از همکاران رسانه ای باشد که تلاش هایتان را می بینند و به وجود پر تلاشتان افتخار می کنند.