باورش سخت است ولی همین الان که من و شما داریم از طریق این رسانه با هم گفت‌وگو می‌کنیم، حدود 7هزار جوان مشهدی به طور منسجم و منظم علیه کرونا مبارزه می‌کنند، آن هم نه در قالب گروه‌های دولتی و رسمی بلکه در هیئت یک گروه متمرکز جهادی به نام «قرارگاه جهادی مردمی مبارزه با کرونا».

محمود حق‌دوست، جوان حدود 40ساله و مدیر این قرارگاه درباره فعالیت‌هایشان می‌گوید: «فعالیت‌های قرارگاه در چند دسته تقسیم‌بندی شده است. ما 20اسفند 98 شروع به کار کردیم و همان ابتدا گروه‌های اصلی جهادی را که در زلزله کرمانشاه و سیل لرستان و سیستان تجربه داشتند فراخوان کردیم. با جمع شدن این گروه‌ها این بار کار علیه کرونا شروع شد. در گام نخست همه گروه‌های جهادی که در محلات مشهد مشغول به فعالیت بودند را شناسایی و سرخط کردیم. همزمان با نهادهای بالادستی مثل سپاه، آستان قدس و کمیته‌امداد تماس گرفتیم و از آن‌ها خواستیم از ما پشتیبانی کنند. به این ترتیب ما از یک طرف یک نیروی مردمی آماده به کار داشتیم که در قالب حدود 180 گروه مشهدی در سطح شهر فعالیت می‌کرد و از طرف دیگر توانستیم اقلام موردنیاز این گروه‌ها را برای فعالیت طی هماهنگی با نهادهای بالادستی فراهم کنیم».

حق‌دوست درباره چگونگی شناسایی این گروه‌ها می‌گوید: «با گروه‌های اصلی که از زمان سیل و زلزله ارتباط داریم تقریباً یک هسته متمرکز شکل داده‌ایم. گروه‌های کوچک‌تر و محلی‌تر را هم از طریق فراخوان  با همکاری شبکه بسیج شناسایی کردیم و حالا دیگر یک شبکه جهادی مویرگی ایجاد شده است».

حق‌دوست و دوستانش توانسته‌اند بیش از 95درصد سطح مشهد را پوشش دهند و تقریباً در هر محله‌ای که نام ببرید گروه‌هایی با آن‌ها همکاری می‌کنند. با وجود این اصرار دارند که به شکل بهینه از نیروهای جهادی استفاده کنند، چرا که معتقدند اولویت با حفظ جان نیروی جهادی است و برعکس سیل یا زلزله اینجا تلاشی برای نشان دادن حجم زیاد نیروها ندارند.

*آموزش مقدم بر فعالیت‌

حق‌دوست در خصوص فعالیت‌های این قرارگاه می‌گوید: «پس از شناسایی نخستین اقداممان آموزش بچه‌های جهادی بود. به هر حال اینجا با سیل و زلزله فرق دارد. به همین دلیل در نخستین گام چگونگی اقدامات صحیح را در قالب کلیپ‌های آموزشی به بچه‌های جهادی آموزش دادیم. تلاش ما در این مرحله این بود که تلفات را در بین بچه‌های جهادی به صفر برسانیم تا آن‌هایی که از صبح تا شب با بیماران کرونایی یا محیط‌های آلوده در ارتباط هستند خودشان خدای نکرده دچار مشکل نشوند».

این جوان جهادگر ادامه می‌دهد: «وارد مرحله حمایت از بچه‌های جهادی شدیم. در این مرحله بسته‌های بهداشتی شامل ماده ضدعفونی‌کننده، ماسک و شیلد را برای توزیع در اختیار گروه‌ها قرار می‌دهیم . همچنین تقسیم‌بندی کرده‌ایم تا گروه‌ها با استفاده از محلول‌ها و ماشین‌های مخصوص معابر و اماکن پرتردد، سطح شهر را ضدعفونی کنند».

البته حق‌دوست این نکته را هم تأکید می‌کند که انتخاب معابر و اماکن پرتردد یا همان اولویت‌های ضدعفونی کردن با بروبچه‌های شبکه بهداشت یا دانشگاه علوم پزشکی است و بچه‌های جهادی فقط مجری هستند.

*نگاهی به آمار

وقتی از حق‌دوست درباره آمارها و اطلاعات مربوط به گروه می‌پرسم، می‌گوید: «در مجموع تاکنون حدود یک میلیون لیتر ماده ضدعفونی‌کننده، بیش از 200هزار ماسک و بالای 50هزار عدد شیلد محافظ صورت تولید و توزیع کرده‌ایم. علاوه بر این توانسته‌ایم حدود 40کارگاه مردمی و کوچک تولید محصولات بهداشتی را شناسایی کنیم که پیش از ورود ما هم فعالیت جهادی می‌کرده‌اند، اما حالا با استفاده از اطلاعاتی که ما به آن‌ها می‌دهیم به شکل هدفمندتر کار می‌کنند. در نتیجه تلاش بچه‌های قرارگاه، تا حالا حدود 7هزار نفر نیروی مردمی درگیر مقابله با کرونا شده‌اند و ان شاءالله خیلی زود به نتیجه می‌رسیم و این ویروس را شکست می‌دهیم».

*لیس للانسان الا ما سعی

راستش را بخواهید برای من هم عجیب است که در همین لحظات که من و شما داریم از طریق همین صفحات مجازی گفت‌وگو می‌کنیم حدود 7هزار جوان مشهدی دارند به طور منسجم و منظم علیه کرونا مبارزه می‌کنند. این فقط آمار گروه‌های جهادی مردمی است و به این آمار بروبچه‌های شبکه بهداشت، پرستاران و پزشکان متخصص و همچنین آن‌هایی را که در شهرداری و کمیته‌امداد شبانه‌روزی تلاش می‌کنند،اضافه کنید. شما را نمی‌دانم ولی من وقتی این اعداد و ارقام را می‌شنوم بیشتر از قبل امید پیدا می‌کنم که خیلی زود ویروس را شکست می‌دهیم. مگر نه اینکه وعده خداوند همین است: «وَأَن لَیسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعی / برای انسان بهره‌ای جز سعی و تلاش او نیست».

هنوز هم یک نکته مهم باقی‌ مانده است که در این وانفسای تحریم و اوضاع نابسامان اقتصاد کشور، این گروه‌های جهادی مواد اولیه را از کجا می‌آورند؟ حق‌دوست دراین ‌باره می‌گوید: «اولویت نخست ما تولید است. خوشبختانه ما با دوستان بسیج پزشکان ارتباط خوبی داریم و با استفاده از راهنمایی‌های آن‌ها توانسته‌ایم برخی اقلام را که تهیه آن‌ها از بیرون سخت است، تولید کنیم و این اقدام ما با واکنش و استقبال دیگر استان‌ها روبه‌رو شده است. یکی از نمونه‌ها همین شیلد محافظ صورت است. تهیه این قلم کار راحتی نیست و حتی اگر بتوانید سفارش هم بدهید هر کدام از شیلدها حداقل 20هزارتومان برایتان تمام می‌شود. اما با راهنمایی و تأیید دوستان بسیج پزشکان توانستیم با قیمتی حدود 2هزار تومان این شیلد را تولید کنیم. به عبارتی روزانه حدود 3هزار شیلد با یک دهم قیمت تولید می‌کنیم. پس از این موفقیت یک ویدئو از نحوه تولید شیلد روی صفحه اینستاگرام قرارگاه گذاشتیم و پس از آن بود که معلوم شد این شیلدها مشکل عمومی در سطح کشور بوده است. حالا بسیاری از استان‌ها و شهرستان‌ها به راحتی می‌توانند این شیلدها را تولید و در اختیار کادرهای درمان یا گروه‌های نیازمند قرار دهند. یکی دیگر از اقلامی که تولید کردیم پاپوش‌های پزشکی بود. البته این یکی به سختی شیلد نیست، ولی بالاخره ایده‌اش را منتشر کردیم. ماسک‌ها را هم به همین شکل و با روش‌های کم‌هزینه‌تر تولید می‌کنیم. روزانه حدود 20هزار ماسک‌ پس از تولید در کارگاه‌ها توسط گروه‌های جهادی بسیج پزشکان استریل و آماده استفاده می‌شود و برمی‌گردد کارگاه و توزیع می‌شود. در مجموع همه فعالیت‌های ما تحت نظر دوستان متخصص در دانشگاه علوم پزشکی است و از این بابت نگرانی نداریم».

*امید توزیع می‌کنیم

حق‌دوست از ایده‌هایی برای توسعه فعالیت‌های قرارگاه می‌گوید و ادامه می‌دهد: «دو طرح جدید هم داریم که ان‌شاءالله در روزهای آینده عملیاتی‌تر پیش خواهیم برد. نخست اینکه در تلاش هستیم با همکاری بهداشت و علوم پزشکی برای بیماران کرونایی که از بستری رها شده‌اند یا در خانه قرنطینه هستند بسته‌های غذایی و خدماتی آماده کنیم. واقعیت این است که این بیماران ممکن است با افسردگی مواجه شوند، چرا که به نحوی از جامعه طرد شده‌اند و دیگران کمتر سراغشان می‌روند. ایده دوم هم راه‌اندازی پیک سلامت است. کار اصلی این پیک رونق بخشیدن به کسب‌وکارهای محلی است.سوپرمارکت‌ها، خرازی‌ها، میوه‌فروشی‌ها و دیگر واحدهای کوچک این روزها بیشتر از هایپرها و مال‌ها متضرر شده‌اند، بنابراین در یکی از محلات مشهد به صورت آزمایشی طرح را اجرا کرده‌ایم و کلیت آن این است که شماره تلفن‌های مشاغل و کسب‌وکارهای محلی را در اختیار اهالی محل قرار می‌دهیم و آن‌ها می‌توانند با تلفن سفارش مواد مورد نیاز خود را بدهند. به این ترتیب قرنطینه بیش از پیش اجرا می‌شود».

او معتقد است در حال حاضر بیش از هرچیز به امید در جامعه نیاز داریم و این امید شکل نمی‌گیرد مگر اینکه مردم ببینند عده‌ای دارند شبانه‌روز برای امنیت آن‌ها و خانواده‌شان تلاش می‌کنند. این جهادگر رضوی در همین زمینه می‌گوید: «وقتی گروه‌های جهادی برای ضدعفونی محلات اعزام می‌شوند، مردم با میوه و شیرینی از آن‌ها پذیرایی می‌کنند. آن‌ها می‌بینند حتی در همین اوضاع خطرناک باز هم یک عده جوان بدون هیچ چشمداشتی دارند برایشان تلاش می‌کنند و این موجب رضایت‌خاطرشان می‌شود».

*جهاد ادامه دارد

از زلزله به سیل و از سیل به کرونا، برای جهادگرها فرقی نمی‌کند در چه عرصه‌ای فعالیت کنند. جهاد یعنی تلاش و دست‌کم در این دو سال گروه‌های جهادی در مشهد و دیگر نقاط کشور معنای دیگری از تلاش را به دایره‌المعارف نظام جمهوری اسلامی اضافه کرده‌اند. معنایی که تنها در آیاتی مثل «لا یَستَوِی القاعِدونَ مِنَ المُؤمِنینَ غَیرُ أُولِی الضَّرَرِ وَالمُجاهِدونَ فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَموالِهِم وَأَنفُسِهِم...» می‌شود دید و همین گروه‌های جهادی مصداق مسلم آن را تشکیل می‌دهند.

حق‌دوست می‌گوید:«جهادگری یک الگو است. الگویی که بر مردم استوار است و تجربه 40 سال انقلاب اسلامی نشان داده هر زمان مورد استفاده قرار بگیرد، بزرگ‌ترین مشکلات کشور را هم حل می‌کند. امروز کرونا عرصه جهاد است و اگر دولتمردان اجازه بدهند فردا همین اقتصاد می‌تواند عرصه جهاد و ورود نیروهای مردمی باشد».