تحولات منطقه

۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۴:۵۱
کد خبر: ۷۰۲۲۵۴

یادداشت

قرن ۲۱ قرن زایش ایسم‎‌ها نیست، قرن سازش ایسم‌هاست

حجت الاسلام و المسلمین یحیی جهانگیری سهروردی استاد حوزه و پژوهشگر بین‌الملل

 قرن ۱۹، قرن تولید ایسم‌ها بود؛ بشر هر روز مکتب‌هایی را دنبال می‌کرد؛ هر مکتب دنبال برتر جلوه دادن خود بود. در قرن ۲۰ زایش مکتب‌ها را نداشتیم؛ در قرن ۲۰ نبرد ایسم‌ها را داشتیم! در قرن ۲۱، نه قرن زایش و نه نبرد ایسم‌ها ست.

زمان مطالعه: ۳ دقیقه

قدس آنلاین: می‌گویند در این قرن ما باید به هم افزایی ایسم‌ها برسیم؛ تمام کنید این دعواها را؛ بیایید همه با هم دنبال راه حل باشیم. در قرن ۲۱ سرعت جهانی سازی افزایش یافته است. دغدغه بشر امروزی، دغدغه های بزرگتری مثل محیط زیست، فرا سرزمینی، درد انسان شده است.

تحلیلگرانی که معتقد بودند قرن ۲۱ قرن هم افزایی ایسم‌ها ست، امروز دیده‌اند که دنیا با کرونا تغییرات اساسی کرده است. به نوعی کل فرآیند عوض شده است؛ به تعبیر شیعه بدأ اتفاق افتاده است.

امروز نگاه کنید در دنیا چه می‌گذرد؛ همه به فکر خودشان هستند،ماسک‌های هم را می‌دزدند، به داروهای هم مشکوکند؛ یکدیگر را متهم می‌کنند، همه به فکر خود هستند؛ خود می‌تواند کشور باشد یا استان باشد و یا این که محله من باشد.

با این صرفاً به فکر خود بودن، در دوران پست کرونا با  زیست بوم، منطقه زیست، کشور زیست مواجه خواهیم بود؛ که در این بوم‌ها و منطقه‌ها و کشورها افراد فقط به فکر خود هستند.

کرونا گذر از زندگی سلولی به زندگی اتمی

کرونا نظم جدیدی از نظم جهانی به وجود آورد که در آن زیست بوم‌ها حرف اول را می‌زنند؛ کرونا  زندگی سلولی را شکست و به سمت زندگی اتمی برد!

نظم سلولی یعنی نظمی که چند تا زیر مجموعه  دارد و همه می‌چرخند تا یک سلول را زنده نگه دارند اما جهان کرونایی نشان داد که همه به فکر خودشان هستند و این یعنی زندگی اتمیک؛ و این نظم اتمیک در تعارض با نظم های سابق جهانی ست که کشورهایی به دنبال آن برای منافع خود بودند.

در زندگی سلولی همه می خواهند شبیه به هم باشند؛ زبان‌های محلی از بین می رفت؛ اقتصاد جهانی شده بود و مسخره می‌کردند خودکفایی را؛ یا مثلاً علوم انسانی بومی را ناممکن می‌دانستند.

ولی اقتصاد و علوم انسانی در زندگی اتمیک، اهداف آن جامعه هدفش را دنبال می‌کند و مثلاً به جای همه جهان برای ایران نسخه پیچی می‌کند؛ کرونا جامعه‌ها را خودبنیان می‌کند.

انتهای پیام/

ناباز پیرایی، غنی سازی و تبلیغ زیست بوم خودمان

حال سوال این جاست ما برای دنیای پست کرونا چه آمادگی و برنامه ای داریم؟!

به نظر می رسد سه کار مهم از اولویت های اصلی ما برای این دوران باشد:

ابتدا باید باز پیرایی کنیم نسخه های زیست بومی خودمان در فرهنگ و اقتصاد و ...غنی سازی نسخه بومی براساس زیست فردا

تبلیغ زیست بوم خودمان

فریاد و نقد عالمانه نسبت به روند جهانی سازی مرسوم

الان از این فرصت طلایی که خراش هایی که به بدن جهانی سازی زده شده است می توانیم استفاده کنیم؛ باید هرچه فریاد داریم بر سر جهانی سازی بزنیم  و جهانی سازی فعلی را عالمانه نقد کنیم. باید این نظریه پردازی ها به گفتمان تبدیل شود؛ کرونا تندبادی ست که میتوان روند نظریه پردازی  های جدید ضد جهانی سازی مرسوم را تقویت کند.

کرونا هم بازگشت به خدا و هم برگشت از خدا را به دنبال داشت

کرونا با خودش دو کنش گری نسبت به دین را پدید آورد؛ یک کنش گری دین گریزی و دیگری کنش گری معطوف به فرازمین.

 کرونا هم بازگشت به خدا و هم برگشت از خدا را به دنبال داشت.  در دوران پست کرونا با دو طیف مواجه خواهیم بود: ضد دین شدید- دین دار شدید.

حال امروز ما با باید فکر کنیم و برنامه ریزی کنیم که چگونه باید خدا و دین و معارف مان را به سایر زیست بوم ها صادر کنیم؛ تا موقعی که روش ما در الهیات این باشد هرگز به دنیای نیازمند خدا نمی توانیم خدا را معرفی کنیم؛ باید بدانیم که با صرف نهادسازی های دینی، دین و معنویت نهادینه نمی شود؛ امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند ابتکارات و ابداعاتی در نحوه روشی و تبلیغی خود برای معارف و الهیات مان هستیم.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.