سرور هادیان/

او یکی از زنان شهرمان است که از سختی‌ها نهراسید و با همت و تلاش خویش و توکل بر خدا، امروز یکی از بانوان کارآفرین برتر است.

•        تلاش و ادامه راه

«بتول مهدی‌پور» در سال ۱۳۵۲ در بایگ تربت حیدریه متولد شده است.

او چندین بار به عنوان بانوی کارآفرین برتر در صنف تولید لباس انتخاب شده است. وی می‌گوید: در کنار همسرم زندگی خوبی داشتیم و حاصل این زندگی مشترک یک دختر و یک پسر است اما در سال ۸۹ همسرم در حادثه‌ای در حین کار درگذشت.

او می‌افزاید: من خانه‌دار بودم و گاهی در اوقات فراغت خیاطی می‌کردم اما پس از فوت همسرم نمی‌دانستم چطور با نبودن و مشکلات زندگی کنار بیایم. او در زندگی مشترک همه شرایط زندگی خوب را برای من و فرزندانمان فراهم می‌کرد. همسرم که به رحمت خدا رفت، آن زمان دخترم ۱۱ و پسرم ۷ ساله بودند. خانه کوچکی داشتیم اما پر از مهر بود و بچه‌ها در آرامش و رفاه بودند.

این مادر صبور بیان می‌کند: به خودم که آمدم، دیدم من مانده‌ام و مسئولیت‌های یک زندگی بنابراین در طبقه پایین منزلمان کار را شروع کردم.

•        آموزش و تلاش برای کار جدی

 وی ادامه می‌دهد: خانم یکی از دوستان برادرم در کارگاه خیاطی کار می‌کرد و از برادرم خواستم هماهنگ کند تا مدتی در آن کارگاه، کار با چرخ‌های خیاطی صنعتی را یاد بگیرم. در مدت دو ماه توانستم علاوه بر کار با چرخ‌های صنعتی در کار برش نیز اطلاعات لازم را بدست بیاورم.

پس از آن دو چرخ خیاطی از خیابان دانشگاه خریدم و زیرزمینی خانه را به کارگاه تبدیل کردم، ابتدا با میز برش کوچکی کار را آغاز کردم و سرانجام توانستم کار برش را هم خودم انجام دهم اگرچه کار آسانی نبود.

•        انگیزه کمک به دیگران

او از تقاضای کار توسط خانم همسایه که او هم برای تأمین نیازهای زندگی به دنبال کار بود، برایم تعریف می‌کند و بیان می‌دارد: به این خانم که می‌دانستم در شرایط اقتصادی سختی است، کمک کردم تا خیاطی را یاد بگیرد. کم کم دو خانم دیگر به جمع ما پیوستند و کار تولیداتمان افزایش یافت.

•        وام و تجهیزات بیشتر

این بانوی پرتلاش اظهار می‌دارد: برادرم در بازار است و پیشنهاد داد اگر تولیداتمان را افزایش دهیم، می‌تواند در بحث گرفتن سفارش و فروش من را همراهی کند، از این رو برای افزایش تولید نیاز به تجهیزات کاری بیشتری داشتم. شنیدم وام مشاغل خانگی به من تعلق می‌گیرد، دنبال آن وام بودم که شرایطش مهیا نشد. با وام خوداشتغالی کمیته امداد آشنا شدم و توانستم در سال ۹۳ مبلغ ۵ میلیون تومان دریافت کنم که با آن دو چرخ دیگر به کارگاهم اضافه کردم. کم کم بسته‌بندی و اتوکاری هم به کارم اضافه شد.

این مادر پرتلاش با اشاره به آنکه پس از تسویه وام اول دوباره ۱۵ میلیون وام خوداشتغالی به او تعلق گرفت، تعریف می‌کند: خانه ۷۰ متری‌مان که طبقه بالا من و بچه‌هایم در آن زندگی می‌کنیم و زیرزمین آن تبدیل به کارگاه شده بود، کم‌کم به علت تقاضای تعداد زیادی از زنان سرپرست خانوار برای کار، امکان حضور همه آن‌ها در این فضای کوچک میسر نبود. من شرایط آن‌ها را درک می‌کردم و دلم نمی‌خواست آن‌ها از کار کردن باز بمانند، بنابراین تصمیم گرفتم تعدادی از آن‌ها در خانه، کنار فرزندانشان کار خیاطی را ادامه دهند اما تعدادی از آن‌ها چرخ خیاطی نداشتند و یا امکان خرید هم برایشان وجود نداشت.

•        کار در کنار فرزندان

او تصریح می‌کند: برای خرید مبلغ اولیه چرخ خیاطی به آن‌ها کمک کردم و مابقی مبلغ را قرار شد از دستمزدشان بپردازند. این کار انگیزه‌ای برای تلاش و ادامه کار برای آن‌ها شد و آن‌ها در کنار فرزندانشان در خانه مشغول به کار و ایجاد درآمدزایی هستند و همزمان علاوه بر مسئولیت و کار خانه و رسیدگی و مراقبت از بچه‌هایشان، کار و کسب و درآمد هم دارند.

او توضیح می‌دهد: روزانه بین هزار تا هزار و ۵۰۰ برش انجام می‌دهم و عمده کار من تولید لباس زیر مردانه، زیرپوش و تاپ است.

وی همچنین توضیح می‌دهد: اگر سفارشات دیگری در برخی مقاطع به ما پیشنهاد شود مانند تونیک زنانه، شلوار تابستانی، شلوار راحتی زنانه، زیرمانتویی، شلوار بچگانه و... را قبول می‌کنم.

 وی می‌افزاید: برند من «امین» است که نام پسرم است و هدفم از ابتدا این بود که روزی که پسرم بزرگ شد کار را به دست او بسپارم که خوشبختانه او در کنارم همیشه بوده و هست و مرا همراهی می‌کند و امیدوارم در آینده او کار را کاملاً به دست بگیرد.

•        ۲۰ بانو با من همکارهستند

وی در خصوص تعداد افرادی که با او همکاری می‌کنند، بیان می‌دارد: در حال حاضر ۲۰ نفر از این کارگاه روزی حلال سر سفره‌هایشان می‌برند و من از خدا می‌خواهم در آینده امکان برپایی سوله‌ای را داشته باشم تا برای تعداد بیشتری از زنان سرپرست خانوار که دغدغه کار دارند، شرایط کار را فراهم کنم.

او درباره میانگین تولید روزانه کار نیز خاطرنشان می‌سازد: روزانه بین ۵۰۰ الی ۶۰۰ کار میزان تولیدمان است اما این رقم بسته به شرایط بازار متفاوت است، برای مثال در دو ماه اخیر عملاً تولیداتمان برای جنس‌های شب عید انجام شد اما فروش نداشتیم که امیدواریم پس از گذشت این روزهای سخت شرایط برای ادامه کار مهیا شود.

او درباره درآمد ماهانه‌اش می‌گوید: درآمد ماهانه‌ام حدود ۵ میلیون تومان است اما گردش مالی‌ام حدود ۵۰ میلیون است زیرا حقوق کسانی که با من کار می‌کنند بستگی به تعداد تولیداتشان بین ۷۰۰ تا ۲میلیون تومان متغیر است و هزینه‌هایی چون سلفون، مارک، کش، نخ، پارچه، مقوا و... هم وجود دارد که هزینه تمام شده در ماه را افزایش می‌دهد.

•        کمک به اندازه توانمان

او که به یاد و ادامه راه همسرش که هر ساله بسته‌های معیشتی را در شب‌های احیا برای نیازمندان تهیه می‌کرده است، هنوز این کار نیک را انجام می‌دهد و می‌افزاید: همسرم معتقد بود باید به نیازمندان در حد توانمان کمک کنیم و هر سال شب‌های احیا در خانه بسته‌های معیشتی را آماده و آن‌ها را توزیع می‌کرد. بعد فوتش این کار را هر سال با بچه‌ها ادامه دادیم و مبلغی را به کمیته امداد برای طرح اهدای بسته‌های معیشتی کمک می‌کنم و تعدادی هم از بسته‌ها را در خانه آماده می‌کنیم و به افراد نیازمندی که خودمان از شرایطشان مطلع هستیم با حفظ کرامت انسانی تقدیمشان می‌کنیم.

او در پایان تأکید می‌کند: ابتدا کار برای تأمین هزینه‌های زندگی خودم بود ولی سال‌هاست که ادامه و گسترش کارم، حمایت از زنانی است که شرایطشان را درک می‌کنم و دلم می‌خواهد در حد توانم به زنانی که نیاز به کار دارند کمک کنم.