قدس آنلاین: این روز تلخ‌ترین روز تاریخ برای ساکنان اصلی سرزمین مقدس فلسطین است، چرا که با رانده شدن آن‌ها از خانه‌ها و زمین‌هایشان، اعمال شرایط اقتصادی وخیم، تحقیر و از بین رفتن اموال آن‌ها همراه شد. رخدادهایی که مجموع خسارت‌های آن برای این فلسطینی‌ها به بیش از ۵۰ میلیارد دلار برآورد شده است. فلسطینی‌ها هنوز به خانه‌هایشان برنگشته‌اند، اما پس از بیش از ۷۰ سال آوارگی همچنان آرزوی برگشت دارند.

بر اساس برآورد آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) اکنون تعداد آوارگان فلسطین به مرز ۵ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر می‌رسد. این در حالی‌است که در روز تشکیل اسرائیل حدود ۹۰۰هزار نفر از خانه‌هایشان اخراج شدند. اکنون فلسطینیان بیشترین آمار آوارگان جهان را به خود اختصاص داده‌اند و پیش‌بینی می‌شود تعدادشان تا پایان سال ۲۰۲۰ به ۷ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر برسد.

آن‌ها در ۵۸ اردوگاه زندگی می‌کنند که ۱۰ اردوگاه در اردن، ۹ عدد در سوریه، ۱۲ اردوگاه در لبنان، ۱۹ عدد در کرانه باختری و هشت اردوگاه در غزه قرار دارد.

نگاهی به آمار

در یک آمار سرانگشتی، ۵ میلیون آواره در کشورهای عربی به سر می‌برند که بیش از ۲ میلیون تن آنان در اردن، ۵۲۰ هزار در سوریه، ۴۵۰ هزار در لبنان، بیش از ۸۵۰ هزار نفر در کرانه باختری و یک میلیون و ۲۰۰ تن در نوار غزه زندگی می‌کنند. عده‌ای دیگر هم در دیگر کشورهای جهان به‌ویژه آمریکای لاتین به سر می‌برند که بر اساس آمارهای فلسطینی به ۶۵۵ هزار نفر می‌رسد.

سازمان مرکزی آمار فلسطین با انتشار گزارشی تأکید کرده است: ۶۶ درصد فلسطینیان ساکن سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ از خانه و کاشانه‌شان رانده شدند.

منشور ملی فلسطین، آوارگان فلسطینی را شهروندان عربی می‌داند که در سال ۱۹۴۷ به صورت عادی در فلسطین اقامت داشتند که برخی از آنجا اخراج شدند و برخی دیگر در آنجا ماندند و هر عرب فلسطینی پس از این تاریخ در داخل فلسطین یا خارج آن فلسطینی است. بر پایه این تعریف، اردوگاه‌ها در حقیقت یک قطعه زمینند که کشور میزبان به منظور اسکان آوارگان فلسطینی آن را تحت تصرف آژانس قرار داده است.

حالا آوارگان فلسطینی را می‌توان تنها شهروندان دهکده جهانی دانست که رسماً بی‌وطن هستند. آن‌ها در غربت به دنیا می‌آیند، در غربت زندگی می‌کنند و در غربت می‌میرند.

در داخل اراضی اشغالی نیز عده زیادی از فلسطینی‌ها زندگی می‌کنند که مشخصاً در اراضی اشغالی، کرانه باختری و نوار غزه ساکن شده‌اند. حالا رژیم صهیونیستی می‌خواهد بخش‌هایی از این اراضی را هم به نقشه جعلی خود ملحق کند.

نقشه‌های شوم برای خاورمیانه

اما این همه آنچه رژیم صهیونیستی به دنبال آن است نیست! در آستانه روز نکبت و همزمان با سفر مایک پمپئو به اراضی اشغالی، مدیر دفتر نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی فاش کرد که این رژیم در راستای تجزیه کشورهای منطقه و ایجاد دولت‌های کوچک جدید مبتنی بر اصول نژادی، قومیتی و مذهبی در سراسر منطقه عربی، تلاش می‌کند. به گفته این منبع، تشکیل یک «کشور کرد» در عراق یکی از اهداف صهیونیست‌هاست. وی همچنین گفته است: تقسیم کشورهای عربی فراتر از تقسیم (توافق‌نامه) سایکس-پیکو در واقع رؤیایی بود که سوخت، اما این پروژه هنوز برقرار و تنها منتظر یافتن فرصتی برای اجرایی شدن است.