وحید تعقیبی/کارشناس اقتصاد
در سال‌های اخیر نام‌گذاری‌ها همگی در ارتباط با حمایت از نقش اقتصاد در شکوفایی کشور، تولید و کالای داخلی بوده اما چرا نتیجه رضایت‌بخش نبوده است؟
پاسخ را باید در توضیح چند محور اصلی یافت:
١- نام‌گذاری به عنوان موضوع به شرط تحقیقات مکفی اولیه و تداوم روند پیشرفت مطلوب می‌تواند شروع خوب یک جریان حمایتی باشد و مسلماً نام‌گذاری به تنهایی، بدون ایجاد راهکارهای حمایتی و اجرایی همه‌جانبه، نتیجه‌بخش نیست.
٢- تمام ابعاد حمایتی از یک جریان باید هماهنگ با یکدیگر تعریف شده و با هم مانند ماژول‌های یک پلتفرم به حرکت درآیند. برای مثال وقتی موضوع حمایت از تولید داخلی است تمام ابعاد آن از جمله کار فرهنگی بر ذهن مصرف‌کنندگان نسبت به کالای ایرانی، حمایت از صنایع بالادستی و پایین‌دستی و تسهیل در تمام روندهای ارتباطی زنجیره تأمین، تسهیل تولید با بالا بردن تمامی شاخص‌های محیط کسب و کار، ایجاد تسهیل در امور صادراتی، امنیت سرمایه‌گذاری ایرانیان و خارجی‌ها در کشور، ثبات بازار ارزی، مبارزه با فساد اداری، تسهیل اعطای مجوزها، کاهش مالیات‌های حوزه تولید و جذاب کردن ورود به محیط کسب و کار تولیدی برای آحاد جامعه باید تعریف شوند.
٣- استفاده از تجربیات کشورهای موفق
٤- آمایش سرزمینی و استفاده از ظرفیت‌های ارجح هر منطقه برای رشد آن
۵- جلوگیری از انحصار و رانت و ایجاد بازار رقابتی برای تمام شرکت‌ها
۶- جلوگیری از فرار مالیاتی بنگاه‌ها و نهادهای کشور با نام‌های مختلف که فعالیت اقتصادی دارند و پرداخت نکردن مالیات از طرف ایشان سبب ایجاد فضای حمایتی حاکمیتی برای آن‌ها و ایجاد محیط غیررقابتی با بنگاه‌های خصوصی است.
۷- ایجاد نظام سالم بانکی برای حمایت از تولیدکنندگان و اعطای وام‌های با سود معقول با در نظر گرفتن سود و رشد منطقی یک بنگاه تولیدی در یک بازه زمانی مشخص
۸- جلوگیری از رشد سرسام‌آور نقدینگی و زمینه‌های دیگر شاخص‌های تورمی در کشور که هر روزه شوک‌های قیمتی را به بازار تولید وارد می‌کند.
۹- حل مشکلات ارتباط مالی با جهان که بستر هر گونه مراوده و صادرات کالا و واردات مواد اولیه است.
۱۰- تمرکز مخصوص به مشکلات واحدهای تولیدی تأسیس شده که اکنون یا فعالیتی ندارند یا با حداقل ظرفیت تولید در حال کار هستند؛ چرا که این ظرفیت‌ها، سرمایه ملی هستند و راه‌اندازی یا رونق این واحدها بسیار کمتر از ایجاد واحدهای جدید برای کشور سرمایه و انرژی مصرف می‌کند.
باید توجه داشت امروزه در بسیاری از شاخه‌های تولید، سرمایه‌گذاری اولیه برای ساخت فضای کارخانجات و خرید ماشین‌آلات انجام شده و در برخی دیگر، تولید نیز با حداقل ظرفیت در حال انجام است. مشکل این کارخانجات در فروش، راندمان تولید، زنجیره تأمین، عدم ثبات قیمت‌ها و سیاست‌ها، اشباع بازار داخلی از محصولات مشابه و نبود توان ایجاد تنوع محصول در خط تولید و مشکلات صادراتی و مشکل تأمین سرمایه در گردش است.
۱۱- نظارت همه‌جانبه، قوی و سخت قوه قضائیه و بازرسی کل کشور به صورت بسیار جدی و بدون در نظر گرفتن مناسبات فامیلی، حزبی و سیستم خودی و غیرخودی مقام‌ها و جایگاه‌ها در سازمان‌های ملی، دولتی و حاکمیتی بر واگذاری قراردادها، پیمان‌ها، مناقصه‌ها و مزایده‌ها از جمله وزارتخانه‌ها، شهرداری‌ها، بنیادها و حتی آستان‌های مقدس که پیمان‌های زیادی برای واگذاری به پیمانکاران و ایجاد فضای تولید برای همه دارند و حتی مراکز فرهنگی که هزینه‌های زیادی برای تولید محصولات فرهنگی خود خرج می‌کنند نظیر سازمان صدا و سیما که آن هم بخشی از تولید است.
۱۲- در کنار راهکارهای رفع موانع تولید، تسهیلات بانکی، حمایت‌های مالیاتی و... رونق تولید بدون بالا بردن قدرت خرید مردم و کاهش نرخ تورم انجام نخواهد شد، زیرا تولید وقتی رونق می‌گیرد که کالاهای تولیدی توسط مردم و با رضایت خریداری شوند.
نظر شما