قدس آنلاین: برای بسیاری از ما جذاب است، بدانیم اندیشمندان بزرگ چگونه روزگار می گذراندند و زندگی روزمره شان به چه صورت بوده است. ، از چه چیزهایی الهام می گیرند و چگونه آثار خود را خلق می کنند. نویسندگان بزرگی مانند: جروم دیوید سالینجر، جین آستین، ویلیام فاکنر، ارنست همینگوی و هر نویسنده ای که مورد علاقه ماست و آثارش را خوانده ایم چند ساعت از روز را به مطالعه و نوشتن اختصاص می دادند؟ چگونه می نوشتند و یا موقع نوشتن چه عاداتی داشته اند؟

این پرسش ها «میسن کری» را وادار می کند در زندگی روزمره  بیش از صد و پنجاه تن از بزرگترین فیلسوفان، نویسندگان، هنرمندان و آهنگسازان جهان ورود کند، تا بداند « چگونه می توان کار خلاق ارزشمند انجام داد و در عین حال امرار معاش کرد؟» 

او برای یافتن پرسش های ذهنی اش به سراغ اینترنت می رود و سعی می کند با ورود به وبلاگ هنرمندان، نویسندگان و افراد برجسته، خواندن زندگی نامه ، روزانه نویسی و مصاحبه های این افراد، مجموعه ای گردآوری کند از عادات زندگی بزرگان که کتاب «عادات و آداب روزانه بزرگان» نام می گیرد.  

نشستن بر قله آفرینندگی

کتاب «عادات و آداب روزانه بزرگان»  روایتی نغز از استعداد شگرف نوابغی است که به یک جهش از مرزهای روزمرگی گذر کرده اند و بر قله آفرینندگی نشسته اند.

در این اثر که با ترجمه حسن کامشاد و توسط نشر «فرهنگ جاوید»منتشر شده است آداب روزانه و برنامه کار و زندگی بیش از صد و پنجاه تن از بزرگترین فیلسوفان، نویسندگان، هنرمندان و آهنگسازان جهان بررسی شده است. با خواندن این کتاب می توانید وارد زندگی روزمره بزرگانی چون بتهوون، کافکا، سامرست موام، مارک تواین، آگاتا کریستی، اوبرتو اکو، هاروکی موراکامی، دیوید لینچ، چارز دیکنز و....شوید و بدانید در زندگی روزمره چه برنامه ریزی داشته اند که توانسته اند خالق آثار موفق باشند.  

راجع به زندگی روازنه اندیشمندان و افراد موثر آثار زیادی نوشته شده است اما برتری و حسن کتاب «عادات و آداب روزانه بزرگان» ، موجز نویسی، ساده نویسی  و توجه به نثر نوشتاری نویسندگان است. میسن کری تلاش کرده شخصیت ها در شرح آداب روزانه زندگی شان با لحن و زبان خودشان سخن بگویند.  

مخاطب علاقه مند به هنر و  ادبیات با خواندن این کتاب با عادات، رفتار و سبک زندگی نویسندگان و هنرمندانی که نوشته ها و هنر آنها را دنبال می کند آشنا می شود آرزو می کند کاش برای مشاهیر سرزمین ما هم چنین کتاب هایی نوشته و  منتشر می شد تا با نوع زندگی بزرگان این آب و خاک آشنا شویم.  

کتاب را که می خوانیم در نهایت به این گفته معروف دکتر پرایس پریچت، نویسنده و روان شناس می رسیم که :«آدم های بزرگ، دیر یا زود، همه شبیه به هم از آب در می آیند. هیچ گاه دست از کار نمی کشند . دقیقه ای را از دست نمی دهند. بسیار ملامت بار است.»

شرح عرق ریزان روح و جسم  

در ادامه  این نوشته ، جستارهایی از کتاب آورده می شود تا علاقه مندان با نوع نوشته و نثر این کتاب آشنا شوند.  

در عادات و آداب زندگی «ژرژ سیمنون» نوشته شده :« سیمنون یکی از پرکارترین رمان نویسان قرن بیستم بود، که در طول زندگی اش چهارصد و بیست و پنج کتاب منتشر کرد، از جمله بیش از دویست رمان بازاری با شانزده نام مستعار، و دویست وبیست رمان به نام خودش و سه جلد حسب حال. و شگفت اینکه هر روز هم چیز می نوشت. رمان نویس بلژکی- فرانسوی در غلیان ها و فوران های شدید کار خلاقه ادبی، که هر یک دو یا سه هفته طول می کشید، کار می کرد. آن گاه هفته ها یا ماه ها چیزی نمی نوشت.

سیمنون حتی در هفته های باروری اش، روزانه خیلی کار نمی کرد. معمولا ساعت ۶ صبح از خواب بیدار می شد، قهوه درست می کرد، و از ۶:۳۰ تا ۹:۳۰ می نوشت. آن گاه به پیاده روی دورودرازی می رفت ، ۱۲:۳۰ ناهار می خورد و یک ساعت می خوابید. اوقات بعدازظهر را با بچه هایش می گذراند  و پیش از صرف شام به پیاده روی دیگری می رفت. بعد تلویزیون و ساعت ۱۰ شب رخت خواب. 

سیمنون دوست داشت خود را نوعی ماشین روشمند نوشتن نشان بدهد – می توانست در یک نشست هشتاد صفحه ماشین شده سر هم کند و پس از روی کاغذ آمدن هیچ تغییری از هر نظر در آن ندهد- اما این نویسنده به نوبه خود برکنار از رفتارهای خرافی نبود. هیچ کسی کار کردن وی را به چشم ندید، علامت «مزاحم نشوید» که پشت در اتاق او آویزان بود، شوخی بردار نبود.  در طول نوشتن هر رمان اصرار داشت پیوسته یک لباس تنش باشد. در جیب پیراهنش مقداری قرص آرام بخش  می گذاشت، تا در صورت نیاز اضطرابی را که در ابتدای شروع هر اثر جدید به او دست می داد، کم کند. در آغاز و در پایان هر کتاب خود را وزن می کرد، طبق محاسبه او هر کتاب نزدیک یک لیتر و نیم عرق از او می کشید.»   

انتهای پیام/