قدس آنلاین: در ماه‌های اخیر و با شیوع کرونا بارها از سوی متولیان سازمان انتقال خون استان خراسان رضوی نسبت به کاهش ذخیره‌های خونی هشدار داده شده است. چنان که گفته می‌شود روند مراجعه داوطلبان در سال جاری نسبت به سال‌های گذشته حدود ۲۳درصد کاهش نشان می‌دهد. این در حالی است که گروهی از داوطلبان که ما آن‌ها را به عنوان اهداکننده مستمر می‌شناسیم همچنان پایمردانه بر سر عهد خود برای نجات جان بیماران مانده‌اند و این همشهریان را از یاد نبرده‌اند. بنابراین تصمیم گرفتیم به سراغ تنی چند از این ایثارگران رفته و هم‌صحبتشان باشیم.

* ۸۵ نوبت اهدای خون

۱۹ ساله بود که برای نخستین بار به هنگام رفتن به حرم مطهر از سر کنجکاوی به پایگاه انتقال خون سرک کشید. طیبه قهار که بیش از ۲۴ سال است داوطلبانه خونش را به نیازمندان هدیه داده، می‌گوید: سال ۱۳۷۵ نخستین بار به کانکسی که به عنوان پایگاه اهدای خون در مجاورت حرم رضوی فعال بود، مراجعه کردم و پس از بررسی‌هایی معلوم شد شرایط اهدای خون را دارم. بنابراین علاقه‌مند شده و پذیرفتم. به این ترتیب از آن زمان هر ساله سه یا چهار بار خون اهدا می‌کنم اما بر اساس سیستم ثبتی که چند سالی رایج شده من تا امروز ۸۵ بار خون داده‌ام.

وی درباره این تصور که اهدای خون برای بانوان مشکل‌ساز می‌شود نیز اظهار می‌کند: هیچ مشکلی در این زمینه نداشتم و حتی از اواخر اسفند که مسئله کرونا مطرح شد دو بار خون اهدا کرده‌ام. به نظرم بانوان نباید در این زمینه نگرانی داشته باشند؛ چرا که در ابتدا به طور کامل وضعیت سلامت داوطلبان بررسی می‌شود. باید اشاره کنم که پس از سال‌ها اهدای خون وقتی از زمان معمول این موضوع می‌گذرد و تأخیر در اهدای خون دارم احساس می‌کنم حالم مساعد نیست در حالی که پس از اهدای خون احساس سبکی کرده و روحیه‌ام بهتر می‌شود.

قهار که مادر یک فرزند است درباره تشویق فرهنگ اهدای خون در بین بستگانش نیز می‌گوید: در حال حاضر پنج برادر دارم که به طور مستمر اهداکننده خون هستند و همواره دیگران را تشویق می‌کنیم که به این امر خداپسندانه اقدام کنند. زیرا وقتی مقداری از خون ما می‌تواند جان هموطنانمان را نجات دهد و امید را در خانواده‌هایی تقویت کند چرا باید این لیاقت و شایستگی را از خودمان دریغ کنیم.

*بی‌توجهی به اهدای فراورده‌های خونی

حمیدرضا اسفندیاری، یکی دیگر از اهداکنندگان مستمر خون در شهر مشهد نیز درباره ماجرای حضورش در این اقدام خداپسندانه اظهار می‌کند: ۱۸ ساله بودم که برای نخستین بار خون اهدا کردم اما در حال حاضر ۲۹ ساله هستم و یک فرزند دو ساله دارم. به این ترتیب در ابتدای امر دو سال دهنده خون بودم اما در مدت ۱۰ سال اخیر بنا بر توصیه کارشناسان سازمان انتقال خون به اهدای پلاکت و پلاسما می‌پردازم.

وی با اشاره به اینکه داوطلبان می‌توانند هر دو یا سه هفته پلاکت اهدا کنند، ادامه می‌دهد: با شیوع کرونا برخی شهروندان نسبت به ابتلا به این بیماری در پایگاه‌های انتقال خون نگران بوده و رغبت کمتری داشتند که طبیعی به نظر می‌رسد. البته از آنجا که در این پایگاه‌ها قواعد و دستورالعمل‌های بهداشتی به طور دقیق رعایت می‌شود من بدون نگرانی در ماه‌های اخیر دو بار برای اهدای فراورده‌های خونی اقدام کرده‌ام و در روزهای اخیر نیز برنامه‌ای برای مراجعه به این پایگاه‌ها دارم.

اسفندیاری با توجه به تجربیاتی که در این زمینه کسب کرده، معتقد است: شهروندان نسبت به اهدای خون رغبت و انگیزه بیشتری دارند در حالی که بسیاری از بیماران نیازمند دریافت فراورده‌های خونی همانند پلاسما و پلاکت هستند. این در شرایطی است که روند اهدای فراورده‌های خونی طولانی است و داوطلبان فرصت و حوصله‌ای ندارند که هر نوبت حدود دو ساعت روند اهدای این گونه فراورده‌ها را طی کنند.

این اهداکننده مستمر فراورده‌های خونی اشاره می‌کند: زمانی که به من پیشنهاد شد که در این زمینه حضور داشته باشم چندین واکسن به ما تزریق شد و به این ترتیب سال‌هاست که به عنوان داوطلب به اهدای فراورده‌های خونی

می‌پردازم. نکته قابل توجه اینجاست که به دلیل مراجعه‌های مکرر این مسئله برایم به حالت وظیفه و مسئولیت درآمده و البته با هر نوبت مراجعه نیز از نظر روحیه شرایطم خیلی بهتر می‌شود. همچنین کارشناسان و کارکنان سازمان انتقال خون نیز صمیمانه رفتار کرده و دیگر با هم رفاقت پیدا کردیم. در ضمن به شهروندان توصیه می‌کنم نسبت به اهدای فراورده‌های خونی توجه بیشتری داشته باشند؛ چراکه بسیاری از بیماران همانند مبتلایان به سرطان در روند درمانشان به این مواد نیاز جدی دارند.