قدس آنلاین: آمارهای کاهش سرمایه‌گذاری خارجی در ایران نشان می‌دهد، ایران در یکی دو سال گذشته با کاهش معنادار و چشمگیری از سرمایه‌گذاری خارجی روبه‌رو شده است. بسیاری از کارشناسان اقتصادی در این‌باره تبعات و عواقب کاهش سرمایه‌گذاری خارجی در کشور و تأثیر آن بر اقتصاد، توسعه و... موضوعاتی مطرح کرده‌اند که هر کدام در خور تأمل و قابل احترام است. هر چند کاهش سرمایه‌گذاری خارجی در کشور برای اقتصاد تبعات بدی به دنبال دارد اما برخی از کارشناسان اقتصادی که موضوع تعامل با دنیا را به مذاکره مجدد ربط می‌دهند باید به این پرسش پاسخ دهند مگر جمهوری‌اسلامی ایران برای رسیدن به توافق برجام سال‌ها با دنیای غرب پشت میز و درهای باز و بسته ننشست؟ آیا برای دوام‌آوری اقتصاد و عدم سقوط اقتصاد کشور به زعم برخی از همکاران حتماً باید یک بار دیگر با غرب پشت میز مذاکره نشست؟ تعامل با دنیا زمانی جواب می‌دهد که طرفین بر عهد خود وفادار باشند.

اقتصاد ایران با توانمندی‌ها و ظرفیت‌های ویژه خود امکان سر پا ماندن و رسیدن به رشد و توسعه را دارد، مشروط به آنکه دولتمردان، قابلیت‌های اقتصادی کشور را بشناسند و آن را به خوبی به کار بگیرند. زمانی اقتصاد کشور روی ریل توسعه و رشد قرار می‌گیرد که شفافیت، تسهیل فضای کسب و کار و حمایت از تولید و کارآفرینی، در دستور کار دولت قرار بگیرد. اگر اقتصاددانان این روش‌ها و ظرفیت‌ها را به جای مذاکره، تحمیل زورگویی‌ها و خفت دنیای غرب، همواره به دولت یا دولت‌ها گوشزد کنند و بهترین راهکارها را به دولت ارائه دهند، قطعاً قبل از جوابی که از مذاکره دریافت می‌کنیم، از به‌کارگیری توانایی‌های مختلف اقتصادی کشور بهره‌مند خواهیم شد. جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گاه آغازکننده بدعهدی و نقض‌کننده هیچ توافق بین‌المللی نبوده است، بلکه ما پیشاپیش به تعهدات خود در قبال برجام هم عمل کردیم. این دنیای غرب است که با پشت پا زدن به برجام و عدم‌سرمایه‌گذاری در ایران و بسته نگاه داشتن ارتباط نظام بانکی جهان و تحریم نفت، اقتصاد ایران را در منگنه قرار داده است. قطعاً ایران به تمام تعهدات خود عمل کرد، اما اقتصاد ایران هیچ‌گاه مورد نظر دنیای غرب نبوده؛ چرا که آن‌ها تمایلی به قدرتمند شدن ایران در حوزه اقتصادی ندارند، بنابراین انتظار می‌رود دولت کنونی و دولت آینده در کنار مجلس شورای اسلامی با قاطعیت تمام به صورت مقتدرانه ظرفیت‌های داخلی اقتصاد ایران را به کار بیندازند تا از درون قوی شویم و با تولید بیشتر بتوانیم دریچه‌های اقتصاد و تجارت دنیا را به روی خود باز کنیم.

انتهای پیام/